normal sözlük yazarı olmak

çok zor. bütün şakşakçılar bir arada sen sağcının mitingi olmuş da solcu kalmışsın gibi savaş veriyorsun.
kankacısı ayrı kavga ederken sana denk gelip de kavga edenlerin barışıp bir olup senin üstüne yürümeleri ayrı.
kadınlara da dikkat etmek lazım en çok yazanlardan özellikle.
ortalık fena hastalıklı kişiliklerle kaynıyor.

sözlüğün işleyişinde bence herkes kendi tadını alıp sözlüğe bırakıyor. yani ne demek istedim derseniz forumsal yazılar olsun çok abartıya kaçmayan trollemeler olsun herkes kendi karakterini ve özgünlüğünü sisteme sunuyor. günün sonunda da sözlüğü benim için keyifli kılan bu esnek yapı. forumsal içeriği biliyorum bir kısmı rahatsız ediyor ama yazarlar arasındaki ilişkilerde doğallığın olduğunu bilmesem de hissediyorum. çünkü benim de burada zamanla arkadaş olduğum insanlar oldu. yazarken de çok karma ekseninde yazmıyorum ama amacım keyif almak. sonuçta burası hiçbirimiz için bir iş değil ve bence moderasyon da bunun bilincinde olarak başlıkları ve yazıları bu eksende değerlendiriyor.

normal sözlük yazarı olmak ne derseniz neysek o demek. başka sözlükler gibi davranıp gereksiz övmek sövmek yersiz diye düşünüyorum. bu sözlüğü iyi yapanlar da bizleriz kötü yapanda.

şahsım için gerçekleşecek olan olay.

bakalım nasıl bir sözlük burası.
az biraz trollüğü severim. müsade edildiği kadar da yapacağım. söz.

bazen keyifli bazen de sinir bozucudur. çünkü aramızda haddini bilmeyip sağa sola laf atan ve panik atak geçiren seküler şahıs(lar) mevcut. millete türlü iftira atmayı severler lakin kendilerinin leş haline bakmazlar…

asıl bu tip insanlara dikkat edin anında üzerinizde algı operasyonu yaparlar çünkü kendilerinin pek seveni de yoktur sözlükte…

normaldir. her platformda olduğu gibi burada yazar olmak da biraz sakinlik ister. yazıp, okuyup bekleme yapmadan devam etmek en önemli kuraldır. yoksa savrulursun da tutanın olmaz. sakin.

eğlencelidir.

her karakterde insan var burada. e benim de profilden karakter tahlili yapmak gibi bir zevkim var zaten... ama önemli olan sözlüğü ne zaman ciddiye alacağını ne zaman almayacağını ayarlayabilmekte sanırım.

ben buradan zevk aldığım sürece burada olacağım. olur da canım sıkılırsa giderim. benim için bu kadar net.

herhangi bir sosyal ortam hesap sahibi olmaktan farksızdır.
ilgini çeken varsa yazarsın. okursun, belki bir iki arkadaş edinir, o arkadaşlar hesaplarını silene kadar yüzünü görmediğin birileriyle takılırsın.
ancak, şu bir gerçek ki x bir konuda da bilgi gerektiği zaman da işlevsel özelliği de ön plana çıkan ortamlar bunlar.
kimse kendini yazar diye özel hissetmesin, herkes reel hayatta farklı roller sahibi.

inanılmaz bir ayrıcalık.
şeffaf nik talebimi yeniliyorum. rengarenk nikler anılıyor ben şeffaf nik istiyorum. bu eşsiz niki görmeyin artık. bence miyav ama sizce pek değilmiş sanırım. sizce miyav değilmiş... sizce değilmiş. sizce... kösnül.

herhangi bir sözlükte yazar olmaktan bir farkı yoktur. her yerde yazıyorsun işte.

bir kere kolay iş değildir dostlar. her yerde tanınmak, flashların önünde olmak falan. artık insan içinde normal sözlükte yazdığımı söyleyemez oldum.

günlük hayatında ne yapıyorsun diye soruyorlar. ağzımdan daha normal sözlük kelimesi çıkmadan bir fotoğraf çekmeler, imza istemeler, kafamdan aşağı gül dökmeler falan. inanır mısınız geçen arkadaşlarla bir kafede oturmuş portakallı ve havyarlı pekin ördeğimi yerken yanında karamel macchiatoooomu yudumluyorum.* bir yandan da arkadaşlarla sohbet muhabbet ediyoruz. işte sözlükten kazandığım kitaplarla kurduğum dev kitaplığımdan bahsediyorum. yan masadan bir kız çıkageldi. ya dedi “konuştuklarınıza kulak misafiri oldum da normal sözlükte mi yazıyorsunuz acaba???”
kendimden ve son derece kuul olan tavırlarımdan ödün vermeyerek “evet, buyrun?” dedim. “yaa ben yoldaş benjamin franklinin büyük hayranıyım da onu tanıyor musunuz acaba? “dedi.
“ayh” dedim “bizim franklin mi? ahahaha kankitom olur kendisi”. kızın gözleri fallll taşı gibi açıldı, bir hayranlık bir hayranlık. kendisi de çaylakmış, benden küçük bir nickaltı falan istedi. kıramadım da yazdım iki üç cümle bir şeyler. sonra mekanın sahibi gelmesin… işte ay efendim hoş geldinizler, bir şey isterseniz getirtelimler, yemeği ikram etmeler falan. ben de olmaz öyle şey dedim. çıkarttım çantamdan birkaç kitap verdim. yazık sevindi garibimler. sonra da pavlov tarafından bana tahsis edilen özel arabamla ayrıldım mekandan. ayhh normal sözlük yazar olmak çok zor yaaa.

bir tür eğlence.
bir tür zaman öldürmece.
benim gibi sonradan yazar olanların incelenmesi gerek.
niye hiç böyle bir ihtiyaç duymamışız?
niye, o sözlük senin, bu sözlük benim, gezenler gibi değiliz?
bir gün kuzguncuktaki vişne ile bununla ilgili bir radyo programı yapalım.
iki kelaynak konuşalım.
bizim gibi olan başkası varsa onlar da gelsin.

eğlenceli bence. boş vakitlerimde giriyorum öyle, güzel bir site.

yav bir ehemmiyeti yok da, gördüklerim tanıştıklarım ve konuştuklarımdan yola çıkarak:

erkek yazarlar, romantik ve sert bir serseri:



kadın yazarlar, mütevazı ve kadersiz salon kadını:

günlük hayatta bir ayrıcalığını görmediğim , dolayısıyla anlam yüklemediğim şey.
güzel bir hobi, bu aralar fazlasıyla dert ortağı.
edinilen bir kaç güzide sanal arkadaş.
hepsi bu.

böyle bir şey olabilir mi?
bu neslimiz tükeniyor mesajı mıdır?
biri beni düelloya davet ediyor. #1993985
iki kelaynak gel konuşalım diyor radyoda. bak bak bak.*

gördünüz işte normal sözlük yazarı olmak, kelaynak olmayı bile gerektirir. yeri gelir (bkz: sözlüğün düz yazarları)ndan biri olmayı, yeri gelir (bkz: yazacağı bir şey olmayan başlığa tanım giren yazar) olmayı gerektirir.

normal sözlük yazarı ona yüklenmiş olan misyonu layığıyla yerine getirmeye çalışan bir normaldir. hatta bütün yazarları aşırı normaldir. normallik zehirlenmesi yaşadığımız zamanlar olur.neden bu kadar normaliz diye sorguladığımız zamanlar. çoğu kez çok çıldırmadığı için üzülen yazarlar oldu. çünkü normal sözlük yazarı olmak bunu gerektirir.

normal sözlük yazarı, kimi zaman
(bkz: sözlüğün 40 yaş üzeri dayıları) ile dayı olduğunu, kimi zaman sözlüğün 18 yaş üstü teyze kaynaması ile teyze olduğunu öğrenir.

boş beleş yazarız, en ilgili olduğumuz alanda acayip kasarız. durumu fark edip, ben böyle bir şey yapmadım diyerek köşelere kaçarız. kuytu bir yerde ansızın yakalanıp, sinirleniriz.. sinirlenince terlik fırlatıp, cam çerçeve indiririz. çünkü normal sözlük yazarı olmak bunu gerektirir.

normal sözlük yaralı platonik enteller derneği ile fular takan,
(bkz: normal sözlük yanarken kaşını alan yazarlar) ile göbek atan aslında her biri normal olan bireyleriz.

bir de yazarız, hep yazarız öyle ki, yaza yaza zamları getiririz. önce kafayı gözü dağıtır, sonra normale döneriz. akışta kaybolmaya, başıboş bırakılmaya gelemeyiz.

bizler 'normal sözlük yazarları'
'artık nesliniz tükeniyor' mesajları alıyoruz sırf bu yüzden anormale geçmeyi planlıyoruz.

bir normal sözlük yazarı.

yeni yeni deneyimlediğim aslında sevdiğim ama biraz dışlanıp örselendiğim için de sevmekten çekindiğim durum. ne istediniz yahu benden?

benim de yeni dahil olduğum grup. küfürsüz olması tercihimde büyük rol oynadı. minnacık bir katkım oluyorsa ne mutlu bana.

ma hoştur.
normal değilseniz bağrına basıyor sizi.

hayalim.

çok gülmektir.

ben buradaki insanlara çok gülüyorum. herkes acayip komik.