normal sözlük yazarlarının en büyük fobisi
başlık "kendiniarayanbireyimsi" tarafından 09.11.2020 14:35 tarihinde açılmıştır.
141.
aralık kapı ve perdesiz pencereler.
devamını gör...
142.
klasiktir, örümcek. normalde böyle bir fobim yoktu ama yeni aldığımız sıfır dairenin odalarından birinin duvarında avuç içi kadar, kalın bacaklı dev bir örümcek görünce, ekseriyetle nefret etmeye başladım kendilerinden.
devamını gör...
143.
yılan. görmeye dayanamıyorum. kusasım geliyor. hayatım boyunca bir kere bile görmeyeceğim belki ama adının duyulması bile her zaman tedirgin eder beni. ayrıca bazı belgeselleri izlememe sebebim.
devamını gör...
144.
hamam böceği
devamını gör...
145.
çekirge fobisi. özel olarak bir adı var mı bilmiyorum. aslında küçüklükten başlamıştı ufak ufak ama korktuğumu söylediğimde şaka yapmaya çalışan bir amcanın üzerime atmasıyla bende yer etti diyebilirim. o gece hiç uyuyamadığımı net hatırlıyorum mesela.
çocuklarınızın korktuklarını söyledikleri şeylerle dalga geçmeyin, onlara şaka yapmaya kalkmayın yoksa sonucu bu.
çocuklarınızın korktuklarını söyledikleri şeylerle dalga geçmeyin, onlara şaka yapmaya kalkmayın yoksa sonucu bu.
devamını gör...
146.
karanlıkta aynaya bakmak. sahiden ürküyorum
devamını gör...
147.
arılar. mars'ı sahiplendiğimden beri ne zaman annemgile ziyarete gelsek çiçek yemeye çalışıyor sonra arı sokuyor. dört sene önce mars bahçede oynasın diye bahçeye indik beraber, güzel güzel oynuyor derken nasıl başardı bilmiyorum arıları peşine takmış. arılar onu sokmasın diye üzerine kapandım ve günü 13 arı iğnesi ile kapattım. ondan beri arı görünce elim ayağım titriyor. yazık garibim o kadar üzülmüştüki bir hafta boyunca gelip yüzümdeki şiş yerleri yalayıp durdu. şimdi arı gördüğü gibi havlıyor oradan uzaklaşayım diye. (bkz: swh)
devamını gör...
148.
hamamböceği. bu hayatta tahammül edemediğim tek canlı. bana yaklaşmazsa sorun yok ama radarlarım ihlal algıladığında tek çare imha.
kendisini bir ekmek kırıntısı ile meşgulken inceledim onu kabullenmeye, sevimli görmeye çalıştım. çok çabaladım ama ı-ıhh olmuyor olmuyor.
kendisini bir ekmek kırıntısı ile meşgulken inceledim onu kabullenmeye, sevimli görmeye çalıştım. çok çabaladım ama ı-ıhh olmuyor olmuyor.
devamını gör...
149.
sevmediğim şeyler var böcek görmek beni kaşındırır, sinek duymak uyuz eder ama ne bileyim daha sert birşey olmalı dedim kendime ve bu fobi neticede benim hayatımı yaşama şeklimi rahatsız etmeli ve buldum üç harfli bişi. kendisi cumhurbaşkanı.
devamını gör...
150.
deprem. hatta telefon sayesinde kurtulabileceğimi düşünüp telefonumu asla şarjsız bırakmıyorum. ev yıkılırsa nereye çökeceğimi bile hesapladım. bir de haberlerde gördüğümüz binlerce cinayetten birinin başrolü olmaktan da korkuyorum. tecavüzden.
devamını gör...
151.
bütün böcek türleri ve yılan. sadece resmini görmek, hatta düşünmek bile kalbimi ziplatiyor. kaşıntı basıyor
devamını gör...
152.
sevdiklerinin ölümü
devamını gör...
153.
“kafa sözlük yazarlarının en büyük fobisi” ya da “kafa sözlük yazarlarının fobileri” olması gerektiğini düşündüğüm başlık.
en büyük denince benim aklıma nedense tekil kelime geliyor, çoğul değil. belki de dilbilgisi olarak doğrudur başlık. sonuçta benim düşünceme göre değil, dilbilgisine göre düzeltilecek veya düzeltilmeyecektir.
neyse. benim ankete cevabım, deprem.
şimdi düşündüm de, kafa sözlük kısmına da gerek var mı? sonuçta nerede olduğumuz ve nerenin yazarı olduğumuz belli.
en büyük denince benim aklıma nedense tekil kelime geliyor, çoğul değil. belki de dilbilgisi olarak doğrudur başlık. sonuçta benim düşünceme göre değil, dilbilgisine göre düzeltilecek veya düzeltilmeyecektir.
neyse. benim ankete cevabım, deprem.
şimdi düşündüm de, kafa sözlük kısmına da gerek var mı? sonuçta nerede olduğumuz ve nerenin yazarı olduğumuz belli.
devamını gör...
154.
aşırı gerçekçi rüyalar
devamını gör...
155.
hangi birini saysam bilemedim.
en temel olanı yükseklik. kendimi bildim bileli üst geçitlerde yürüyemiyorum. yüksek bir yere tırmanacak olsam kalp krizi geçirecek raddeye geliyorum. çoğu zevkli aktiviteyi yapamıyorum bu yüzden.
boğularak ölmek ya da öldürülmek. bir şeyin boğazıma, boynuma temas etmesi bile benim aşırı derecede korku tepkisi vermeme neden olur. pandemi sürecinde de bu fobim kılık değiştirmiş oldu. corona da solunum yolları ile ilgili bir hastalık olduğu için corona'ya yakalanmaktan korkuyorum artık. nefessiz kalma fikri tüylerimi diken diken ediyor.
sınıfta hoca ile baş başa kalmak. ilkokul 4. sınıfta yaşadığım talihsiz bir olay yüzünden bu fobim oluşmaya başladı.
kalabalık. tıklım tıkış olan otobüs, minibüs gibi toplu taşıma araçlarına binemem. bekleyeceğim varsa beklerim. eve geç gitme pahasına binmem o kalabalık otobüslere. ben otobüsteyken de fazla insanın bindiğini görünce nefessiz kalır gibi olurum. minibüse zaten binmeyi bırakalı çok oldu. ölsem de binmem hiçbir minibüse.
anne karnındaki bebeğin görüntüsü. hele de henüz embriyo halindeykenki hali. kanım çekilir görünce. iştahım kaçar. bana tiksinç gelir o görüntü. biliyorum, bir zamanlar ben de öyleydim ama elimde değil. sadece insanın değil, memeli olan hayvanların da anne karnındaki görüntüleri tiksindirir ve korkutur beni.
yalnız ölmek. öldüğümün ancak uzun bir zaman geçtikten sonra fark edilmesi. dünyada hiçbir etkim olmadan ölmek, arkamdan beni anacak insanların olmaması. kimsesizlik bir nevi...
en temel olanı yükseklik. kendimi bildim bileli üst geçitlerde yürüyemiyorum. yüksek bir yere tırmanacak olsam kalp krizi geçirecek raddeye geliyorum. çoğu zevkli aktiviteyi yapamıyorum bu yüzden.
boğularak ölmek ya da öldürülmek. bir şeyin boğazıma, boynuma temas etmesi bile benim aşırı derecede korku tepkisi vermeme neden olur. pandemi sürecinde de bu fobim kılık değiştirmiş oldu. corona da solunum yolları ile ilgili bir hastalık olduğu için corona'ya yakalanmaktan korkuyorum artık. nefessiz kalma fikri tüylerimi diken diken ediyor.
sınıfta hoca ile baş başa kalmak. ilkokul 4. sınıfta yaşadığım talihsiz bir olay yüzünden bu fobim oluşmaya başladı.
kalabalık. tıklım tıkış olan otobüs, minibüs gibi toplu taşıma araçlarına binemem. bekleyeceğim varsa beklerim. eve geç gitme pahasına binmem o kalabalık otobüslere. ben otobüsteyken de fazla insanın bindiğini görünce nefessiz kalır gibi olurum. minibüse zaten binmeyi bırakalı çok oldu. ölsem de binmem hiçbir minibüse.
anne karnındaki bebeğin görüntüsü. hele de henüz embriyo halindeykenki hali. kanım çekilir görünce. iştahım kaçar. bana tiksinç gelir o görüntü. biliyorum, bir zamanlar ben de öyleydim ama elimde değil. sadece insanın değil, memeli olan hayvanların da anne karnındaki görüntüleri tiksindirir ve korkutur beni.
yalnız ölmek. öldüğümün ancak uzun bir zaman geçtikten sonra fark edilmesi. dünyada hiçbir etkim olmadan ölmek, arkamdan beni anacak insanların olmaması. kimsesizlik bir nevi...
devamını gör...
156.
devamını gör...
157.
köpekbalığı saldırısına uğramak
ömrümü yedi o zalım jaws film serisi var ya.
çocukluğumdan beri denizle iç içeyimdir. tek başıma açık sulara açılmak, benim için büyük keyiftir. özellikle de kano ile.
fakat o korku yok mu o korku, bir türlü atamadım üzerimden.
birkaç kere köpekbalığı yakaladım hatta o korkuyu yenmek için. tabii karadeniz'deki bir köpekbalığı ne kadar korkutucu olabilir değil mi?
boyu 1,5 metre olsa da, son derece zararsız olduğunu bildiğim halde o bile korkuttu beni.
ömrümü yedi o zalım jaws film serisi var ya.
çocukluğumdan beri denizle iç içeyimdir. tek başıma açık sulara açılmak, benim için büyük keyiftir. özellikle de kano ile.
fakat o korku yok mu o korku, bir türlü atamadım üzerimden.
birkaç kere köpekbalığı yakaladım hatta o korkuyu yenmek için. tabii karadeniz'deki bir köpekbalığı ne kadar korkutucu olabilir değil mi?
boyu 1,5 metre olsa da, son derece zararsız olduğunu bildiğim halde o bile korkuttu beni.
devamını gör...
158.
tüm sürüngen çeşitleri..
bilhassa böcek ve örümcekler.. gördüğüm anda ‘’baba’’ diye çığlık atıyorum..
babam bunu son derece kabullendi sanırım. kendisini çağırdığımda , elinde ya terlik ya da havlu ile geliyor..
bilhassa böcek ve örümcekler.. gördüğüm anda ‘’baba’’ diye çığlık atıyorum..
babam bunu son derece kabullendi sanırım. kendisini çağırdığımda , elinde ya terlik ya da havlu ile geliyor..
devamını gör...
159.
genellikle beni geceleri uyutmayan fobilerdir. bunların başında da ahh... şey.... hacı yağı üretiminin sonsuza kadar durdurulması gelir! hacı yağı sürmeyen erkeklerin olduğu bir dünya düşünemiyorum maalesef.
devamını gör...
160.
yükseklik. daha çok merdiven korkuluğu, balkon, yangın merdiveni gibi yerlerde oluyor. işim için gemici merdiveni tipi merdivenler tırmanmışlığım var, onlarda korkmuyorum. yerden 20 metre yukarıda bir borunun üzerinde ayakta durup üstümden geçen başka bir boruya tutunmuşluğum var, yine korkmamıştım, ama oradan aşağı inerken, çelik konstrüksiyondan yapılmış merdivenlerde korkudan nefes alamamıştım. aslında şimdi düşündüm de, yükseklikten çok merdivenden korkuyormuşum.
devamını gör...