öldükten sonra gidileceği düşünülen yerler

solucanların midesi.yakılmak istiyorum bu yüzden.

şu sıralar, o boru gibi kapalı kaydıraklardan kayar gibi bir hisle tanrının yakınlarında bir yere gidip çıkış pulum, adres etiketim, pcr testim, hafıza kartı değişimim vs halledildikten sonra yeniden doğacağımı düşünüyorum.

belki bazı partiküllerim çiçek olur!

istanbul'da ölme planlarım var. bu sebeple zincirlikuyu veya karacaahmet.

cennet ve cehennem varsa kesin cehenneme gidicem , ama bir kanalizasyona karışma ihtimali daha yüksek gelitor

mezarlık.

bedenin akıbeti belli fakat ruh, tamamen saflık kazanana kadar tekrar tekrar sınava dahil olacak.

bir bütünün parçalarıyız hepimiz, sonunda tekrar bir olacağız. gördüğünüz bu dünya sadece bir seviye. sevgi ve bilgi ile yükseleceğimiz her seviye bizi “bire” daha da yaklaştıracak. tamamen saflaşınca, bilgi ve sevgiyle dolunca geldiğimiz yere döneceğiz.

not: islamiyette dünya hayatının bir sınav olduğu söylenir biliyorsunuz. bu sınavın sonucuna göre de ya sonsuz huzur* ya da sonsuz azap* insanları beklemekte fakat ortalama bir insan ömrü, böylesine bir sınav için yeterli değil. kaldı ki her sınavın bir amacı vardır.

hiç bir günah işlemeyen fakat kendini de hiç geliştirmemiş, bilgi kazanmamış, sevgi verip almamış, birilerinin hayatına dokunmamış, dünyayı, hayatı ve sonsuz amacını anlamamış birinin sadece ibadet ettiği için cennet ile ödüllendirileceğine inanması, kendini kandırmasıdır. sadece islamiyette değil diğer tüm inanç ve din felsefelerinde de özellikle vurgulanan yegane detay iyi bir insan olmaktır. yüce yaratıcının, sizin dualarınıza ve ibadetlerinize ihtiyacı yoktur, ona dua ettiniz diye size ödül olarak cenneti vermesini beklemek cahilliktir.

amacınızı anlayın. neden buradayız? yaşam neden var? hayatın amacı nedir? bulunması gereken cevaplar bunlardır.

önemli not: bu girdideki tüm beyanlar kendi fikirlerimdir. kimsenin fikrini değiştirme amacı taşımamaktadır. konu ile ilgili kişisel düşüncelerimi paylaştım.

yozgat.

ağlayacağım şimdi. yakacaklarsa yaksınlar. göreyim amcamı, babannemi, rafet dedemi ve bir çoğunu...

bir yemek yiyelim, ailemin hepsi, sevdiklerim, orada olsun. sonra yaksın.

yeri bilmem. nerede buluşursak buluşalım. yaksın sonra. önce bir selam vereyim.

meyhaneye gidicem ben. ölene kadar içecem orada.

(bkz: israil)

aile mezarlığımız var.

isviçre.

nereye layıksam oraya gideceğim. kısmet artık.

bilinene göre ölümden sonra bilincim olmayacağından, benden sonra kalan eş dost akrabanın düşüneceği konudur. yine de bi valhalla olsa fena olmazdı hani.

honolulu. *

niye hep bir yere gitmeye kodlandık acaba ya bir bilgisayarın çökmesi gibi birden çökersek ve yok olursak.

2 yıldır yakın çevremden babam dahil yaklaşık 10 kişiyi kaybettim ve kendim ve çevremin gördüğü rüyalardan yola çıkarsak zamanın olmadığı bir yere gidiyorlar ve bazı şeylerden haberleri oluyor.

er ya da geç günahlarımın bedelini ödedikten sonra umarım cennet.

cennete gitmeyi düşünüyorum. mümkünse sırat köprüsünden geçtikten sonra cehenneme uğramayı istemiyorum. direkt cennet ve yine mümkünse en üst kademeler.

tahtalıköy dinlenme tesisi