olmayan sebepten için sıkılması

olmayan sebep olarak gordugumuz seylerin birikip artık bir sebep hâline gelmesinden meydana gelir.

....dikkat edin, kalbler ancak allah'ı anmakla huzura kavuşur. (rad suresi, 28. ayet)

sebebinin olması neyi değiştirir ki?

son 1 aydır kurtulamıyorum şu olaydan

bunun sebebi doğrudan yaşadığınız hayatın kendisinden tatmin olmamanız, yani bizzat kendi hayatınızı sevmemeniz olabilir. sonuçta bu, oldukça kökten bir sebep olduğu için kendisini "sebebsiz yere iç sıkıntısı" gibi gösterebilir.

sebepsiz iç sıkıntısı olmaz. kişisel sebep yoksa cinler sahiplenmiştir.
*
*

öyle bir sey yoktur. muhakkak bir sebebi vardir da dikkat edin eger sık seyrediyorsa bu durum solugu psikiyatride aldiginiz bir seylere evrilebilir...

sıkıntı olacak bir sebep yok ama mutlu edecek bir sebep de yok durumudur. sıkıntı olacak bir durumun içinde olmaktan evladır. hem ateş olmayan yerden duman çıkmaz oğul.

hadi birazcık sapere aude yapalım ve aklımızı kullanma cesaretini gösterelim. tam tersini düşünelim (bkz: diyalektik). şimdi, olmayan sebepten yaşam sevinci ve coşkusu yaşadığınızı düşünün. bunu neyle ve nasıl açıklarsınız? çok basit, açıklaması şudur: ruhunuz, o an, kendini prometheus gibi zincirlere bağlanmış halden bir an özgür hissetmiş ve tüm çoskusu ile kendisini ifade etme ve yaşama olanağı bulmuştur. bazen böyle sizintilar olabiliyor işte, keşke hep olsa. işte olmayan sebepten iç sıkıntısı da aslında çoğu zaman, ruhun daralması, kapana kısılmış olması ve kendini ifade edip, kendini yaşayamamasından kaynaklıdır. ruh kendini yaşamak ister. kendini yaşamayan her ruh ızdırap çeker.

sebep olunca daha beter. düşün işteyim şu an deli gibi de yoğunum ama bir şarkı çalıyor bir hatıra, hop al sana kocaman iç sıkıntısı. bir anda böyle içimi bir özlemek kaplıyor. özlüyorum, çözemiyorum, içim daralıyor.

illaki bir sebep vardır sadece bazı sebepleri o kadar derine gömeriz ki kendimiz göremeyiz ama ruhumuz bilir içimiz sıkılır bazı şeyleri unuttuk aştık sanarız ama aslında insanın yapabildiği tek şey her şeyi içine gömmek ne kadar derine o kadar iyi... sonra bir gün bir rüzgar eser içinde üstüne attığın toprak kalkıverir sen farkında olmadan gün yüzüne çıkar gömdüklerin ve için sıkılır sende bir sebep ararsın. içine bak aziz dostum içindeki mezarlığa bak ...

bazen bir şeyin canımı sıktığını algılamam zaman alabiliyor. mesela kalabalık bir ortamdayım ve muhabbet akıp gidiyor diyelim. arada telefonumu çıkarıp şöyle uygulamalara bir göz atarım. o sırada gözüme bir şey takılır fakat dikkatimi tam veremediğim için yeterince üstüne düşemem. gülüp eğlenirim, durmadan konuşurum ve dakikalar içinde enerjimde bir düşüş meydana gelir. söylenenleri daha az komik bulmaya, sesleri gürültü gibi algılamaya ve anlamsızca oradan gitmek istemeye başlarım. hâlbuki farkında olmadan canım sıkılmıştır. telefonda gördüğüm şey gizliden gizliye kalbime dokunmuş, beyin fonksiyonlarımı yavaşlatmıştır. hiçbir şey olmasa bile bir şeyler muhakkak oldu, derim. bulamam. sosyal pilim bitti diye düşünürüm. hâlbuki rutin stalk programımın kurbanı olmuşumdur. bilhassa arkadaş ortamlarında stalk yapmamak gerekiyor.

sokrates'in canı sıkılıyormuş, eşi gelmiş "olmayan sebepten dolayı canının sıkılmasına çok üzülüyorum" demiş. sokrates de "ne yani olan bir sebepten dolayı mı canım sıkılsaymış?" demiş.

edit:

#1418259

eskiden böyle bir durumu başıma kötü şeylerin gelebileceğinin önceden kalbime yansıması zannediyordum. antidepresan kullaninca gerçeği anladım.

kafamda herkesin karakterini belli sıfatlarla kodlarım; mutsuz, ruhsuz, eğlenceli, geveze... benimki ise sıkılgan. insan her şeyden bu kadar kolay sıkılamaz. oturmaktan, gezmekten, okumaktan, izlemekten.. ne olacak hiç bilmiyorum.

aslında çok sebep vardır da hangisine odaklansın bilememiştir ve sebepsiz yere sıkıldığını zanneder

sosyal medyanın yan etkisi. ne zaman instagramı açarsam o zaman başlıyor.

>> "çok iyiyim, içim de rahat ama nedense kendimi en iyi hissettiğim anlarda bile hüzünleniyorum." <<

birden bire gelen durgunluk hissidir.bi sebebi yok diye düşünürsünüz ama aslında aklınızda kalbinizde otutturamadığınız bişeyler vardır.gün yüzüne çıksammı çıkmaammı kaosunda sizi boşlukta bırakır.şuan içinde bulunduğum sinir bozucu bişey bu yaa .ama sana demiştim dimi sözlükcüm buaralar melankolik ve biraz ağlak olacağım diye..kovsak gitmezmi ki.