özel hayattan insan silmek

artık kimseye tahammül edemiyorum o yüzden eğer ailemden biri değilse yüzümden tebessümümü bile isteye sildiğini farkettiğim her insana kapıyı göstermekte tereddüt bile etmiyorum.

yapılması söylenmesi kadar kolay değildir. zira silebilmek için bir iz bırakılması lazım bu izi de çok nadir insanlar bırakabilir.

arada bir yaptığım hareket. keyfimden değil tabii...

ben sabırlı bir insanımdır. eskiden tam tersiydim. kendimi bu konuda geliştirmeye çalıştım ve şimdi sabır limitim çok daha yüksek ama yine de bir limitim var.

bir insanı özel hayatıma çok hızlı dahil edebilirim. o kadar hızlı ki karşımdaki beni inandırıcı bulmayabilir. bu kadar kısa zamanda nasıl seversin beni bu kadar diyebilir. yapabiliyorum.

ancak aldığım hızla atabilirim de çünkü özellikle önemsediğim bazı şeyler var insanlarda. yalancılık mesela... yahut sözünde durmamak veya sadakatsizlik... bunlara veya başka bazı özelliklerine 1-2 defa denk gelirsem insanların, sevdiğim hızda soğurum onlardan. bir daha da hiçbir zaman eski duygularım geri gelmez. geçmiş olsundur.

asla başaramıyorum kim olursa olsun yüreğim el vermiyor ya cesaret demiyorum ya da sinirli kalamıyorum

herkes özel olamaz. sileceğim birini almam özelime. evet büyük konuştum, farkındayım.* kolay kolay da kimseye güvenmem zaten.
özelse özel olarak kalır.

insan bloklama.
(bkz: black mirror) bu dizi ne kadar şahane değil mi? her geçen gün sanki senaristler gelecekten yazıp geri gelip diziyi çekmişler gibi hissettiriyor.
bir de jj abramsın köpeğiyiz ama bunun konuyla şuan için alakası yok.

kimsenin gözünün yaşına bakmam yamuk yapanın defterini dürerim.

dönem dönem yapılması gerekendir. hayatınızda değişiklikler olduğunda veya zor zamanlardan sonra şöyle bir ölçme değerlendirme sonrası yapılacak eylem. yapıştır.

silmek gerekiyorsa beklettiğiniz kabahat.

kabul edelim ki; her birimiz yıllar içerisinde olumlu ya da olumsuz değişiriz, damak tadımız sevdiklermiz sevmediklerimiz hayata bakışımız onu algılayışımız hoşgörümüz merhametimiz gelişir büyür ya da yok olur zamanla.
hangimiz aynı kalabiliriz ki? o sebeple başkaları ile de yollarınızın kesişmesi ve ayrılması normaldir. hayatınızda ki ya da onun hayatınızdaki göreviniz, misyonunuz tamamlanır ve yönleriniz değişebilir. buna sıkı sıkıya tutunmak gereksızdır. yenı kesişmeler de kaçınılmazdır. hayatı akışına bırakırken kendınızı üzmeyin. unutmayın yitip giden her şey, yerine yenisi gelmesi için boşluk bırakır

benim için kolay işlemdir. silerim hiç acımam çünkü yüz verme yetime, döner gelir koyar şeyine demişler. bu söz böyle miydi bilmiyorum lan, böyle değilse de böyle olsun daha güzel oldu. evet, ne diyorduk? öhöm…

kişi hayatınızda uzun süredir varsa ve sizin için değerli biriyse söylenildiği kadar kolay olmayan. bir de hayatınıza kimseyi kolay kolay almıyorsanız daha zor. hayatımda bu şartlara uyan ve muhtemelen bilmeden beni kırmış birisi mevcut, silmedim ama var gibi de değil. garip garip işler.

benim için kolaydır. bana iyiliği dokunmuş olsun veya ne bileyim çok iyi bir insan olup benim için çok önemli bir kişi olması bana fark etmez. kötü tavrı olup dediğim hâlde bana öyle davranmaya devam ediyorsa umurumda olmaz çaattt orda silinir benim için. sadece önemli bir şey için bana ulaşırsa yardımcı olurum sonra yine hayatımdan çıkarırım.

bir tane hayatınız var. dikkatli olun. kimse sizden önemli değil.

çatır çatır silerim ki. fakat bazen özlüyorum onları. keşke bu raddeye getirmeselerdi.

çoğu kişiyi sildim kafam daha rahat az insan çok huzur

zor bir insan hiç olmadım. bana yakın durana hep yaklaştım. yardım isteyen kimseye sırt çevirmedim. belki yardım etmeye gücüm yetmedi ama elimden geleni yapmaya çalıştım.

haddinden fazla değer verdiklerim de yeterince değer veremediklerim de oldu. ama girdiğim hiçbir hayatta kimseye yokmuş gibi davranmadım.

fakat her zaman sınırlarım, prensiplerim vardı. kimseye kin tutmadım, kimseden intikam almadım. ama kimseye de sınırını aşmasına izin vermedim. kimseye aynı hatayı üçüncü kez yapma şansı da vermedim. o yüzden benim için birilerini hayatımdan çıkartmak kolay değil, ama yeri gelince de hiç zor olmuyor.

muge anlı'nın dediği gibi tek bi harekete bakar. pat bir engel.

hiç uğraşmıyorum, konuşmuyorum, çabalamıyorum. üzdü mu kırdı mı beni ,haberli habersiz pat engel.

en son dostum dediğim kişiye yaptım bunu. şuan diyorum ki "aferin kız whis gel alnından öpeceğim, hayatında yaptığın her hareket gibi bu da takdir-e şayan".

ne yani bir daha mı geleceğiz dünyaya?
pat engel.
engelll.

ben bu konuda kafamın içinde bir buton var metaforunu kullanırım. insanlar bana saçma sapan mantık ve bilim dışı konuştukça elleri git gide o butona yaklaşıyor ve vardıktan sonra nükleer hayattan şutlama silahını aktive ediyorlar

hatırı sayılır bir sabır katmanını üstün başarıyla geçenlere, şahsen shift+del kısayolu ile yapmayı sağlıklı/uygun bulduğum eylem.