özlem

kişiye duyulan özlem elbet bir gün bitiyor ama geçmişe duyulan özlem hiç bitmiyor. o günleri tekrar yaşama isteği ve bir daha asla olmayacağını bilmek. bu yüzden her anın kıymetini bilmek lazım. dün de bir geçmiş.

dünkü ya da yarınki sana, hatta bambaşka bir kimse olamamana duyduğun acı.
ıki varlık arasindaki uzaklığı hissederek ölçmeye yarayan birim.
dünyanın en dar gömleğinin en geniş göğüslü kimseye giydirilmeye çabası.
en nihayetinde, her açıdan bir imkansızlık.

sevgiyi kanıtlayan duygu.

bazen çok uzun sürer fakat, uzun da sürse kavuşmanın vereceği öfori ile kombine edilirse can yakmaz. "pfffts yine özleyeceğim" hissine batmadan önce "yine kavuşacağız" diye kendi kendini kandırıp pollyannacılık oynamak özlemle başa çıkma yollarındandır.

çok berbat bir duygudur bu ya. gündüz çalışıp akşam gelmişsin evine, bir müzik açmışsın o müzik böyle duygusal bir parçadır yalnız, ardından bir sigara yakarsın ve gündüz akla gelmeyen kişi akşam akla gelir, böyle hayata da on posta küfür edersin.

vallahi azizim insanlar çok değişik ya. her an duygudan duyguya geçiş yapabiliyoruz, sağımız solumuz hiç belli olmuyor.

kırlardaki çiçeğin kokusu gibidir özlem.... uzaktır ama bazı rüzgarlara eşlik edip uğrar sana.... ve yüreğinde de hissedersin....

bu gece zor sabah olacak belli ki özlemin yakıyor içimi. kaçtım başkalarına sığındım ama yine yakalandım. senden nefret ettiğime inandırmıştım kendimi oysa.. kızgındım, öfkeliydim meğerse aşıkmışım hala. kendimi başka birine aşık olduğuma inandırmaya çalıştım biliyor musun? onu istediğime ikna ettim kendimi. senden sonra çok hata yaptım, evet sensin hatalarımın sebebi. suçlusu da benim.. ben yaptım, sahip çıkamadım kendime başa çıkamadım bıraktığın acıyla savruldum, dağıldım çok yandı canım hala da yanıyor. öylesine özlüyorum ki seni, keşke diyorum keşke yanında olduğum bir ana geri dönebilsem kısacak bir an bile olsa.. daha sıkı sarılsam sana, daha çok çeksem kokunu içime, öpsem dudaklarından nefesiz kalana kadar. ah sevgilim içim yanıyor hissediyor musun?

daha yoğun olanına hasret denir.

özel isim dışında da kullanılan kız isimlerinden en bilineni.

bir şeyi tekrar görme isteği.

bir şeyi tekrar görme, ona tekrar kavuşma isteği.

esasen burnunuzun direği olan duygu.

en acı verici olanı da gelmeyecek birine özlem duymaktır.

"eskisi kadar özlemiyorum seni,
ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
biraz yorgunum..
biraz kırgın.." *

depresif kız ismidir.

dikkat, bu entry genelleme içerir.

geçmişte kalmış insan veya anılari hatırlayıp geçmişe kapı aralayan ve hafif sızı bırakan garip duygu.

özlem bizde huy bir alışkanlık artık. gelen herkes gittiği ve her şey bir gün bittiği için yaptığımız başka bir şey yok. sadece bazen bütün hücrelerimle özlediğim insanlar oluyor. görmen sesini duyman imkansız ama beyninin içinde sesi, sanki yanında da bedeni varmış gibi, bir merdiven çıkıyorsun seninle çıkıyor, masada karşında oturuyor gibi, kocaman ve ağır bir havayı kucaklıyor gibi özlüyorum. kavuşmak varsa sonunda özlemek güzel de öbür türlüsü zor.

seni özlememeyi özledim.

ben sıkı sıkı sarılındığım, yarın ölecekmişçesine öpüldüğüm, ellerimin öpüldüğü, beni dünyadaki tek kız benmişim gibi hissettiren, derdimi tasamı alan, her istediğimi yapan, beni dünyanın en mutlu insanı yapan seni özledim, bu sen hep eksikti hep yarımdı hep benim hayal gücüm istediğim, aşık olduğum 'sen' i tamamlıyordu sonra bir gün o da bıraktı. ben sadece özledim.

acıtır.

çok tatlı bir duygudur fakat fazlası psikolojiyi bozar.