1.
(bkz: hükümdar) machiavelli'nin döneminin hükümdarlarına verdiği tavsiyelerdir. "gaye vasıtayı meşru kılar" sözünü temel düstur edinmiştir. eserde etik ahlak ve merhamet gibi düşüncelerin hükümdarda olmaması gerektiği ve totaliter bir rejim savunulmuştur.
- bir yeri işgal eden ve yitirmek istemeyen hükümdar için iki temel kural vardır: eski hükümdarın soyunu kurutmak, yasaları ve vergileri değiştirmemek. böyle yaparsa kısa zamanda yeni aldığı topraklar eski topraklarla bir bütün oluşturur. sy 7
- sonuç olarak şunu belirtmekte yarar var: insanları ya okşayacaksın ya da ortadan kaldıracaksın; çünkü vereceğin ceza hafif olursa, adam senden intikamını alır, ama ağır bir ceza verirsen artık başını kaldıramaz. kısacası insanlara vereceğin ceza, intikamını alır diye korkmayacağın bir ceza olmalıdır. sy 8
- gerçekten sahiplenebilmek için yakıp yıkmaktan başka çare yoktur. ve özgürce yaşamaya alışık bir kenti ele geçiren biri eğer o kenti yakıp yıkmazsa, kendisi o kent tarafından yakılıp yıkılmayı bekliyor olacaktır. çünkü ayaklanmalarda öne sürecekleri gerekçeler özgürlük ve kendi yaşam kuralları olacaktır. bunlar ne kadar zaman geçerse geçsin ve ne iyilikler yaşanırsa yaşansın unutulmazlar. ne yapılırsa yapılsın, ne önlem alınırsa alınsın o ülkenin halkı dağıtılmadıkça ya da ortadan kaldırılmadıkça, halkın özümsediği özgürlük sözü ve yaşam biçimi unutulmayacaktır. ve her fırsatta hemen onlara başvuracaklardır. pisa'nın yüz yıllık kölelikten sonra floransaya yaptığı budur. sy 19
-şiddet tüm hışmıyla ve bir kerede uygulanmalıdır, halk tadına varmamalıdır yoksa canını yakar. oysa iyilikler azar azar yapılmalı ki tadına varabilsin. her şeyin ötesinde bir hükümdar halkıyla ilişkilerinde tutarlı olmalı ve iyi ya da kötü her türlü beklenmedik olay karşılığında tutarlılığından ödün vermemelidir. sy 36
- gerçek yaşamla, düşlenen yaşam birbirinden o kadar uzaktır ki olanı bırakıp olması gerekenin arkasından giden kişi elindekinden de olur. çünkü her şeyde ve yerde iyilik perisi kesilen kişi o kadar kötü içinde yıkıma uğrar. bu nedenle bir hükümdarın, ayakta kalabilmek için iyi olmamayı ve iyiliği yerine göre kullanmayı öğrenmesi gerekir. sy 59
- korkulan mı, yoksa sevilen mi olmak konusuna dönecek olursak, sonuç olarak şunu söylemek isterim; sevmek insanların istencine bağlı, korkmak hükümdarın. erdemli bir hükümdar başkalarının değil, kendi elinde olana güvenmelidir. sy 66
- bir yeri işgal eden ve yitirmek istemeyen hükümdar için iki temel kural vardır: eski hükümdarın soyunu kurutmak, yasaları ve vergileri değiştirmemek. böyle yaparsa kısa zamanda yeni aldığı topraklar eski topraklarla bir bütün oluşturur. sy 7
- sonuç olarak şunu belirtmekte yarar var: insanları ya okşayacaksın ya da ortadan kaldıracaksın; çünkü vereceğin ceza hafif olursa, adam senden intikamını alır, ama ağır bir ceza verirsen artık başını kaldıramaz. kısacası insanlara vereceğin ceza, intikamını alır diye korkmayacağın bir ceza olmalıdır. sy 8
- gerçekten sahiplenebilmek için yakıp yıkmaktan başka çare yoktur. ve özgürce yaşamaya alışık bir kenti ele geçiren biri eğer o kenti yakıp yıkmazsa, kendisi o kent tarafından yakılıp yıkılmayı bekliyor olacaktır. çünkü ayaklanmalarda öne sürecekleri gerekçeler özgürlük ve kendi yaşam kuralları olacaktır. bunlar ne kadar zaman geçerse geçsin ve ne iyilikler yaşanırsa yaşansın unutulmazlar. ne yapılırsa yapılsın, ne önlem alınırsa alınsın o ülkenin halkı dağıtılmadıkça ya da ortadan kaldırılmadıkça, halkın özümsediği özgürlük sözü ve yaşam biçimi unutulmayacaktır. ve her fırsatta hemen onlara başvuracaklardır. pisa'nın yüz yıllık kölelikten sonra floransaya yaptığı budur. sy 19
-şiddet tüm hışmıyla ve bir kerede uygulanmalıdır, halk tadına varmamalıdır yoksa canını yakar. oysa iyilikler azar azar yapılmalı ki tadına varabilsin. her şeyin ötesinde bir hükümdar halkıyla ilişkilerinde tutarlı olmalı ve iyi ya da kötü her türlü beklenmedik olay karşılığında tutarlılığından ödün vermemelidir. sy 36
- gerçek yaşamla, düşlenen yaşam birbirinden o kadar uzaktır ki olanı bırakıp olması gerekenin arkasından giden kişi elindekinden de olur. çünkü her şeyde ve yerde iyilik perisi kesilen kişi o kadar kötü içinde yıkıma uğrar. bu nedenle bir hükümdarın, ayakta kalabilmek için iyi olmamayı ve iyiliği yerine göre kullanmayı öğrenmesi gerekir. sy 59
- korkulan mı, yoksa sevilen mi olmak konusuna dönecek olursak, sonuç olarak şunu söylemek isterim; sevmek insanların istencine bağlı, korkmak hükümdarın. erdemli bir hükümdar başkalarının değil, kendi elinde olana güvenmelidir. sy 66
devamını gör...
2.
hayatımı mahvetmiş kitap. 16. yüzyılın 2. çeyreğinde göçüp gitmiş adamı 21. yüzyılda savunmakla geçti ömrüm. kitabı üstünkörü okuyan niccolo machiavelli gömüyor hatta daha beteri yanlış anladığı durumu övüyor. kitapta sözü geçen her şey bu kitap yazılmadan çok daha önce uygulanan şeylerdi zaten ki machiavelli de bundan kaynaklı olarak bu çıkarımları yapabilmiştir. ideal olana ulaşmak için gereken şey durum tespiti yapabilmektir ve bu kitap açıkça bir durum tespitidir aslında ve hatta yergi olarak bile kabul edilebilir ki zaten jean-jacques rousseau bu eserin bir yergi olduğunu belirtmiştir. rousseau du contrat social ou principes du droit politique 'de aşağı yukarı şöyle diyor:
"machiavel était un honnête homme et un bon citoyen : mais attaché à la maison de médicis il était forcé dans l’oppression de sa patrie de déguiser son amour pour la liberté. le choix seul de son exécrable héros manifeste assez son intention secrète et l’opposition des maximes de son livre du prince à celles de ses discours sur tite-live et de son histoire de florence démontre que ce profond politique n’a eu jusqu’ici que des lecteurs superficiels ou corrompus. la cour de rome a sévèrement défendu son livre, je le crois bien ; c’est elle qu’il dépeint le plus clairement.
(edition de 1782)
("machiavelli was a proper man and a good citizen; but, being attached to the court of the medici, he could not help veiling his love of liberty in the midst of his country's oppression. the choice of his detestable hero, cesare borgia, clearly enough shows his hidden aim; and the contradiction between the teaching of the prince and that of the discourses on livy and the history of florence shows that this profound political thinker has so far been studied only by superficial or corrupt readers. the court of rome sternly prohibited his book. ı can well believe it; for it is that court it most clearly portrays.")
yani şu şekilde ifade edebiliriz bunu; bu kitap hükümdarlara ders vermek adı altında halkı nasıl yönetildiklerine karşı uyarma amacı güdüyor. machiavelli, bu zulmün altında ezilmiş olan halkı uyandırma çabasında. bu düşünceye sahip olan yalnızca rousseau değil elbette, baruch spinoza, denis diderot, francis bacon ve pek çok isim bu hususta görüşler ortaya koymuştur. hatta şunu da not düşmek gerekir il principe'in anahtar kitaplar yayınevinden çıkan baskısının arka kapağında da özellikle not düşülmüştür bu durum hakkında ve alıntılara yer verilmiştir. bütün bu ironiyi anlamamakta diretmek için kör olmak gerekiyor. esasında okuyan çoğu insanın çok yanlış anladığı bir eser. ki yine toplum sözleşmesinin başka bir bölümünde rousseau prens/hükümdar kitabının cumhuriyetçilerin kitabı olduğuna dair benzer cümleler kullanmıştır:
c’est ce que samuel représentait fortement aux hébreux ; c’est ce que machiavel a fait voir avec évidence. en feignant de donner des leçons aux rois il en a donné de grandes aux peuples. le prince de machiavel est le livre des républicains.
("this is what samuel put strongly before the hebrews, and what machiavelli has clearly shown.
he professed to teach kings; but it was the people he really taught. his prince is the book of republicans.")
eh ama zaten kendisi de il principe'de diyor:
"herkes, seni göründüğün gibi algılar, sadece bazıları gerçekte ne olduğunu tecrübe ederler."
"machiavel était un honnête homme et un bon citoyen : mais attaché à la maison de médicis il était forcé dans l’oppression de sa patrie de déguiser son amour pour la liberté. le choix seul de son exécrable héros manifeste assez son intention secrète et l’opposition des maximes de son livre du prince à celles de ses discours sur tite-live et de son histoire de florence démontre que ce profond politique n’a eu jusqu’ici que des lecteurs superficiels ou corrompus. la cour de rome a sévèrement défendu son livre, je le crois bien ; c’est elle qu’il dépeint le plus clairement.
(edition de 1782)
("machiavelli was a proper man and a good citizen; but, being attached to the court of the medici, he could not help veiling his love of liberty in the midst of his country's oppression. the choice of his detestable hero, cesare borgia, clearly enough shows his hidden aim; and the contradiction between the teaching of the prince and that of the discourses on livy and the history of florence shows that this profound political thinker has so far been studied only by superficial or corrupt readers. the court of rome sternly prohibited his book. ı can well believe it; for it is that court it most clearly portrays.")
yani şu şekilde ifade edebiliriz bunu; bu kitap hükümdarlara ders vermek adı altında halkı nasıl yönetildiklerine karşı uyarma amacı güdüyor. machiavelli, bu zulmün altında ezilmiş olan halkı uyandırma çabasında. bu düşünceye sahip olan yalnızca rousseau değil elbette, baruch spinoza, denis diderot, francis bacon ve pek çok isim bu hususta görüşler ortaya koymuştur. hatta şunu da not düşmek gerekir il principe'in anahtar kitaplar yayınevinden çıkan baskısının arka kapağında da özellikle not düşülmüştür bu durum hakkında ve alıntılara yer verilmiştir. bütün bu ironiyi anlamamakta diretmek için kör olmak gerekiyor. esasında okuyan çoğu insanın çok yanlış anladığı bir eser. ki yine toplum sözleşmesinin başka bir bölümünde rousseau prens/hükümdar kitabının cumhuriyetçilerin kitabı olduğuna dair benzer cümleler kullanmıştır:
c’est ce que samuel représentait fortement aux hébreux ; c’est ce que machiavel a fait voir avec évidence. en feignant de donner des leçons aux rois il en a donné de grandes aux peuples. le prince de machiavel est le livre des républicains.
("this is what samuel put strongly before the hebrews, and what machiavelli has clearly shown.
he professed to teach kings; but it was the people he really taught. his prince is the book of republicans.")
eh ama zaten kendisi de il principe'de diyor:
"herkes, seni göründüğün gibi algılar, sadece bazıları gerçekte ne olduğunu tecrübe ederler."
devamını gör...
3.
nicholo machiavellinin şah eseridir. ortaçağ hükümdarıysanız mutlaka okumalı olduğunuz kitap olmakla kalmıyor, bizim çağ için de uygun ola bilecek öneriler veriyor. tabi önerilerinin bir kısmı da hükümdarın
vatandaşlarını minimum iyilikle nasıl maksimun tatmin etmesi yolunda.
vatandaşlarını minimum iyilikle nasıl maksimun tatmin etmesi yolunda.
devamını gör...
4.
niccolo machiavelli tarafından floransa hükümdarı lorenzo de medici’ye italya milli birliğini nasıl sağlayabileceğini ve bunun için nasıl hükmetmesi gerektiğini, tarihteki hükümdarların hükmetme stratejilerinden örnekler vererek yazdığı, kitap haline gelmiş mektuptur.
lorenzo de medici ya da halk arasındaki adı ile muhteşem lorenzo, floransa hükümdarı olduğunda devlet adamı olan machiavelli’yi sürgüne gönderir. sürgündeki machiavelli ise bu durumu kişiselleştirip lorenzo’ya karşı düşmanlık edip, kulis yapmak yerine ona hükümdarlık tavsiyeleri vererek italyan şehir devletlerini bir araya getirmesini sağlamak ister ve bu kitaplaştırılan uzun mektubu kaleme alır.
sultan 4. murad’ın başucu eseridir.
lorenzo de medici ya da halk arasındaki adı ile muhteşem lorenzo, floransa hükümdarı olduğunda devlet adamı olan machiavelli’yi sürgüne gönderir. sürgündeki machiavelli ise bu durumu kişiselleştirip lorenzo’ya karşı düşmanlık edip, kulis yapmak yerine ona hükümdarlık tavsiyeleri vererek italyan şehir devletlerini bir araya getirmesini sağlamak ister ve bu kitaplaştırılan uzun mektubu kaleme alır.
sultan 4. murad’ın başucu eseridir.
devamını gör...
5.
prens(ıl principe, de principatibus), niccolo machiavelli tarafından yazılmış bir bilimsel politik kitaptır. machiavelli, bu kitabı ünlü medici ailesinin ferdi lorenzo de’ medici’ye ithafhen yazmıştır. kitapta machiavelli, medici’ye politik tavsiyeler vermektedir. bu tavsiyeler, prensliklerin nasıl ele geçirileceğinden, dalkavuklardan korunma yollarına kadar çok detaylıdır. bu öğütler gerçekten işe yaramış mıdır bilinmez fakat medici’nin hakimiyet dönemi floransa’nın rönesans dönemine rastlamış ve floransa altın çağını yaşamıştır. prens, machiavelli’nin yaşam süresince basılmamıştır. kitap, bir siyaset yaklaşımı olan makyavelizm’in temelidir.
prens, politika biliminin temelini oluşturan eserlerden biridir. bu açıdan siyaset bilimi açısından çok değerli bir kitaptır. günümüzde dahi geçerliliğini koruyan makyavelist düşüncenin temel dayanağıdır. bundan yola çıkarak yazıldığı çağın çok ötesinde bir eser olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. kitabın siyaset felsefesi üzerine yazılmış ilk eser olduğunu göz önünde bulundurup, hala dünyada çok satan kitaplar arasında
olduğunu gördüğümüzde başarısını görmüş oluruz. machiavelli, kitapta çağı hakkında zengin bir şekilde bilgi vermiştir. bunun yanı sıra machiavelli’nin bilginin o denli ulaşılmaz olduğu bir çağda dünyaya nasıl geniş bakabildiğini de anlıyoruz.
bir daha üstünden geçmeliyiz ki prens, devlet yöneticisi bir şahsa tavsiye olarak yazılmış politik bilgiler içerir. kitaptan machiavelli’nin medici’den büyük beklentileri ve umutları olduğunu anlayabiliriz. bununla birlikte eser, günümüzde hala süren bir tartışmayı başlatmış diyebiliriz.
prens, politika biliminin temelini oluşturan eserlerden biridir. bu açıdan siyaset bilimi açısından çok değerli bir kitaptır. günümüzde dahi geçerliliğini koruyan makyavelist düşüncenin temel dayanağıdır. bundan yola çıkarak yazıldığı çağın çok ötesinde bir eser olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. kitabın siyaset felsefesi üzerine yazılmış ilk eser olduğunu göz önünde bulundurup, hala dünyada çok satan kitaplar arasında
olduğunu gördüğümüzde başarısını görmüş oluruz. machiavelli, kitapta çağı hakkında zengin bir şekilde bilgi vermiştir. bunun yanı sıra machiavelli’nin bilginin o denli ulaşılmaz olduğu bir çağda dünyaya nasıl geniş bakabildiğini de anlıyoruz.
bir daha üstünden geçmeliyiz ki prens, devlet yöneticisi bir şahsa tavsiye olarak yazılmış politik bilgiler içerir. kitaptan machiavelli’nin medici’den büyük beklentileri ve umutları olduğunu anlayabiliriz. bununla birlikte eser, günümüzde hala süren bir tartışmayı başlatmış diyebiliriz.
devamını gör...
6.
machiavelli'nin eseridir kendisi. kitabın temel amacı prenslere nasıl yönetici olunacağı konusunda tavsiyeler vermektir. machiavelli'yi bir 'counter-renaissance' düşünürü olarak değerlendirmeyi mümkün kılar. kendisi rönesansın getirdiği evrensellik ilkesine karşıdır. tam olarak o anda spesifik olarak ne olduğuna odaklanır. herkesin tecrübesinin birbirinden farklı olduğuna dolayısıyla ideal toplumların bir reçetesi olmadığına inanmak gerektiğini savunur. hatta kitabının 15. bölümünde yazar kendisi söylemiştir; 'ben burada hayali toplumları anlatmıyorum.' thomas more'u tanımasa da onun ütopyasına net bir zıtlık oluşturur prens kitabıyla. gerçi bu karşıtlığının asıl hedefi platon'un devleti de olabilir. onu okumuş olması daha muhtemel diye düşünüyorum.
kendisi kitabında siyaset ve etiğin birlikte düşünülmemesi gerektiğini savunur. yani demek ister ki neyin etik olduğundansa sonuçlar önemlidir. yani 'power politics' kavramını savunur. eğer bir kararın sonucu diğer alternatiflerden daha iyiyse o zaman o karar iyidir. niyetin, yani ahlaki yaklaşımın, bir önemi yoktur. niyetler zamana ve duruma göre değişir ama iyi sonuç her zaman iyidir diye anlıyorum ben bu durumu. kendisinin bunu savunma şeklide şudur; iyi niyetler kötü sonuçlar doğurabilir ve kötü niyetler bazen iyi sonuçlar doğurabilir. bir yönetici sadece kendi çıkarları üzerinden planlar yapmalıdır der. mesela toplumun bir kısmından kurtulmak istiyorsunuz, bunu yaptığınızda eğer düzen kuruluyorsa bu karar iyidir. insanlar da bunu iyi olarak algılarlar çünkü onlar da sonuçlara bakarlar.
romalılardan da etkilenmiştir kendisi. tabii iyi zamanlarından. buradan yola çıkarak da gerektiği zaman şiddetin uygulanmasında hiçbir sakınca görmez. mesela krallığın bir yerinde küçük bir isyan başladı. prens hızla bunu gerekiyorsa şiddetle bastırmalı ki sonuçlar daha da fena olmasın. yılanın başını küçükken ezmeli mantığı anlayacağınız.
ayrıca kendisinin prenslere bir tavsiyesi de halkın itaatini sağlamakla ilgilidir. der ki, insanların size öylece uymasını bekleyemezsiniz. toplumunuzda bir sorun olmasa bile her zaman olma ihtimaline hazırlıklı olmalısınız. çünkü birileri her zaman sorundan faydalanır. kendisinin aksine eski düşünce toplumda sorun çıkarmanın mantıksız olduğuna inansa da, machiavelli uyarır; sorun birilerinin çıkarına olabilir. mesela yabancılar. sorunun çıkması için destekleyip sonra da düzeni yeniden kurma bahanesiyle topraklarınıza girebilir.
toplumun fakir kısmına çok da şiddet uygulanmasına gerek olmadığını söyler. onlar makul miktarda bir baskıyla zaten size uyarlar. ama önemli olan aristokratlar. onların gözü prensin yerinde olabilir çünkü onlar kendilerini prensle eşit görürler. dolayısıyla tehlikelidirler.
bir de virtu of fortuna kısmı var. orayı tam algılayamadığım için açıklayamıyorum sözlük. aştı beni.
kendisi kitabında siyaset ve etiğin birlikte düşünülmemesi gerektiğini savunur. yani demek ister ki neyin etik olduğundansa sonuçlar önemlidir. yani 'power politics' kavramını savunur. eğer bir kararın sonucu diğer alternatiflerden daha iyiyse o zaman o karar iyidir. niyetin, yani ahlaki yaklaşımın, bir önemi yoktur. niyetler zamana ve duruma göre değişir ama iyi sonuç her zaman iyidir diye anlıyorum ben bu durumu. kendisinin bunu savunma şeklide şudur; iyi niyetler kötü sonuçlar doğurabilir ve kötü niyetler bazen iyi sonuçlar doğurabilir. bir yönetici sadece kendi çıkarları üzerinden planlar yapmalıdır der. mesela toplumun bir kısmından kurtulmak istiyorsunuz, bunu yaptığınızda eğer düzen kuruluyorsa bu karar iyidir. insanlar da bunu iyi olarak algılarlar çünkü onlar da sonuçlara bakarlar.
romalılardan da etkilenmiştir kendisi. tabii iyi zamanlarından. buradan yola çıkarak da gerektiği zaman şiddetin uygulanmasında hiçbir sakınca görmez. mesela krallığın bir yerinde küçük bir isyan başladı. prens hızla bunu gerekiyorsa şiddetle bastırmalı ki sonuçlar daha da fena olmasın. yılanın başını küçükken ezmeli mantığı anlayacağınız.
ayrıca kendisinin prenslere bir tavsiyesi de halkın itaatini sağlamakla ilgilidir. der ki, insanların size öylece uymasını bekleyemezsiniz. toplumunuzda bir sorun olmasa bile her zaman olma ihtimaline hazırlıklı olmalısınız. çünkü birileri her zaman sorundan faydalanır. kendisinin aksine eski düşünce toplumda sorun çıkarmanın mantıksız olduğuna inansa da, machiavelli uyarır; sorun birilerinin çıkarına olabilir. mesela yabancılar. sorunun çıkması için destekleyip sonra da düzeni yeniden kurma bahanesiyle topraklarınıza girebilir.
toplumun fakir kısmına çok da şiddet uygulanmasına gerek olmadığını söyler. onlar makul miktarda bir baskıyla zaten size uyarlar. ama önemli olan aristokratlar. onların gözü prensin yerinde olabilir çünkü onlar kendilerini prensle eşit görürler. dolayısıyla tehlikelidirler.
bir de virtu of fortuna kısmı var. orayı tam algılayamadığım için açıklayamıyorum sözlük. aştı beni.
devamını gör...
7.
niccolo machiavelli'nin çok okunmuş ve tartışılmış baş eseridir. klasik kitap denince akla gelen ilk kitaplardan biridir. machiavelli eserinde prense/hükümdara politika sanatıyla ilgili tavsiyeler vermektedir. bu tavsiyeleri genel olarak tarihsel deneyimlerden beslenerek öne sürmektedir. eserde akıllı bir prensin yapması gerekenler ve kaçınması gerekenler edebî bir üslupla anlatılmaktadır. 1513'te yazılmış bir kitabın günümüzde hâlâ bütün dünyada okunması hakikaten etkileyici bir durum. machiavelli'nin ölümsüz olduğunu söyleyebiliriz. eserde prenslik türleri ele alınıyor öncelikle. bunlar mirasa dayalı prenslik, karma prenslik, yeni prenslik gibi başlıklar altında ele alınıyor. her birinin olumlu ve olumsuz nitelikleri inceleniyor. machiavelli'nin yazdığı dönemde italya topraklarında işlerin çok karmaşık olduğu ve siyasi birliğin bulunmadığı unutulmamalıdır. askerlik üzerine ilginç tespitler var. paralı orduların/askerlerin baş belası olduğunu söylüyor. onlarda sadakat ve adanmışlık olmayacağını ifade ediyor. milli orduların gerekliliğinden bahsediyor. sanıldığının aksine machiavelli prens'e astığı astık kestiği kestik olmasını tavsiye etmiyor. ama gerektiğinde her şeyin yapılabileceğini söylüyor. yani devletin menfaati için yapılması gereken her şey yapılabilir. bu toprakların yabancısı olduğu bir fikir hiç değil bu. ya devlet başa ya kuzgun leşe diyor machiavelli. prens devletin menfaati için adam öldürebilir, sözünden dönebilir, kumpas kurabilir. makyavelizm denilen şey bu siyaset bilimde. prens sevilmekten çok korku uyandırmayı önemsemelidir. çünkü böylesi daha güvenlidir. prens acımasız olmamalı. merhametli görünmelidir. machiavelli merhametli olmalı demez, görünmeli der. imajı önemsiyor yani. halka merhametli, erdemli, ahlaklı vesaire görünmelidir. prens insanların sevgisini kazanamasa bile korkudan doğan saygılarını kazanmalıdır. her hâlükarda korku prensi güvende tutar. insanlar ayaklanamaz. eserde tarihsel pek çok örnek var. özellikle roma imparatorlarından. dalkavuklarla ilgili de uyarılar vardır. prens bu konuda dikkatli olmalıdır. eserin ana konusu özet olarak devletin bekâsı için her şey yapılabilir. prens/hükümdar devletin güvenliğinden sorumludur.
devamını gör...
8.
vakti zamanında tercüme edilerek sultan ıv. murat'a da okutulmuştur. ıv. murat, kitap kendisine okutulurken sıkılmış, "ben zaten bu adamın dediklerini" yapıyorum demiştir. daha sonra kitap kendisine bir daha okutulmamıştır.
prens'te anlatılan hükümdar tipi korku uyandıran biridir. zaten ıv. murat da bu korkuyu yaratmanın üstadıdır.
prens'te anlatılan hükümdar tipi korku uyandıran biridir. zaten ıv. murat da bu korkuyu yaratmanın üstadıdır.
devamını gör...
9.
machiavelli için yapılan kötülüğün efendisi tanımlarının kaynağıdır fakat bu çok yerinde bir tanım değildir. ihtişamlı roma'dan elinde sadece birkaç şehir devleti kalan ıtalyanların siyasi kurtuluş reçetesidir. ki zaten kitap büyük lorenzo di medici'ye seslenmek, ona hitap etmek ve sunulmak için yazılmıştır. yıllar sonra yine italya'da gramsci tarafından modern hali yazılmıştır. (bkz: modern prens)
devamını gör...
10.
ahlak ve prensip kismini bir kenara birakarak,rasyonel bir yaklasimla yazilmistir.en nihayetinde siyasetin de temelde pragmatik ve rasyonel olmasi gerektigi göz önüne alinirsa,danisman olarak calistigi donemde floransanin altin cagini yasamasi tesadüf olmasa gerek.kötü filozof falan degildir.mantikli adamdir makyavel.adamimdir.en kiyak felsefecidir bnce kendisi
devamını gör...
11.
bir prens'in kontrolü elinde tutmak için aynı anda bir aslan ve tilki olmasını gerektiğini anlatan machiavelli kitabı.
kitaptaki görüşler psikoloji dalında, soğuk ve manipülatif davranışlar üzerine odaklanmış psikolojik bir özellik olan 'makyavelizm' teriminin de ortaya çıkmasına vesile olmuştur.
kitaptaki görüşler psikoloji dalında, soğuk ve manipülatif davranışlar üzerine odaklanmış psikolojik bir özellik olan 'makyavelizm' teriminin de ortaya çıkmasına vesile olmuştur.
devamını gör...
12.
machiavelli'nin prensi, dünyanın en etkili kitaplarından biri olarak kabul edilir. birçok dile çevrildi ve birçok kuşak tarafından okundu. 1509'da italyan politikacı, filozof ve diplomat niccolo machiavelli, prens: dünyanın en zor kitabı kitabını yazdı.
bu kitapta iyi yönetişimin unsurlarını inceliyor ve bir hükümdarın bir devleti yönetirken nasıl sağduyulu davranması gerektiğini açıklıyor. ayrıca, bir prens olarak görevini yerine getirirken nasıl şövalye görüneceğini ve otorite ile nasıl konuşulacağını gösterir.
görünüşte prens, siyaset felsefesi üzerine bir kitaptır; ancak aynı zamanda okuyucuların siyaseti nasıl yöneteceklerini anlamalarına yardımcı olan eğlenceli bir okumadır.
prince'in girişinde machiavelli, tüm büyük liderlerin belirli özelliklere sahip olduğunu açıklar. bu liderlerin asil olduklarını ve devletlerinin bütünlüğünü ve ihtişamını arttırırken korumak istediklerini iddia ediyor. devletinin şanını korumak, siyaseti olarak ikiyüzlülüğü savunmasını gerektirdiğinde, bunu tereddüt etmeden yapmalıdır. bu ikiyüzlülük fikri, siyasetteki aldatma kavramına dayanmaktadır.
prens'in 1. bölümünde machiavelli, iyi liderliğin kendini tanımakla başladığını gösteriyor.
bu noktayı daha fazla açıklamak için, prens'in 2. bölümünde machiavelli, julius caesar'ın iktidara yükselişini anlatıyor. ve hem dürüst hem de hain görünerek roma'yı nasıl birleştirdiğini anlatıyor. ayrıca, sezar'ın muhalefet partilerini katlederek konumunu nasıl koruduğunu da açıklıyor.
esasen, giriş ve ana paragraflarında niccolo machiavelli, devletin şanını güçlendirirken toplumun bütünlüğünü korumaya çalışan her büyük liderin beklentilerini ortaya koymaktadır. bir prens, kendisi için en kutsal olanı, yani devletinin bütünlüğünü ve şanını ne pahasına olursa olsun koruyacak kadar asil ancak aldatıcı olmalıdır.
ancak kitapta anlatılan fikirlerin korkunç sonuçlara yol açabileceğini düşünenler de var. bu yazıda, bu ünlü kitapta ifade edilen görüşlerden bazılarını tartışacağız ve onlara yöneltilen eleştirilerden bazılarını ele alacağız. prens, italyan siyaset düşünürü niccolò machiavelli tarafından yüzyılın ikinci yarısında kaleme alınan siyasi bir incelemedir.
eser, mükemmel bir hükümdarın nasıl olması gerektiğini tanımlamaya yönelik bir girişimdir ve bu duruma nasıl ulaşılacağına dair bazı öneriler içermektedir. machiavelli'ye göre mükemmel bir yönetici hem güçlü hem de bilge olmalıdır. hem karanlık bir ahlaka hem de hafif bir ahlaka sahip olmalıdır; ve halkına karşı merhametli olmalı ama aynı zamanda düşmanlarıyla uğraşırken de acımasız olmalıdır.
bu kitapta iyi yönetişimin unsurlarını inceliyor ve bir hükümdarın bir devleti yönetirken nasıl sağduyulu davranması gerektiğini açıklıyor. ayrıca, bir prens olarak görevini yerine getirirken nasıl şövalye görüneceğini ve otorite ile nasıl konuşulacağını gösterir.
görünüşte prens, siyaset felsefesi üzerine bir kitaptır; ancak aynı zamanda okuyucuların siyaseti nasıl yöneteceklerini anlamalarına yardımcı olan eğlenceli bir okumadır.
prince'in girişinde machiavelli, tüm büyük liderlerin belirli özelliklere sahip olduğunu açıklar. bu liderlerin asil olduklarını ve devletlerinin bütünlüğünü ve ihtişamını arttırırken korumak istediklerini iddia ediyor. devletinin şanını korumak, siyaseti olarak ikiyüzlülüğü savunmasını gerektirdiğinde, bunu tereddüt etmeden yapmalıdır. bu ikiyüzlülük fikri, siyasetteki aldatma kavramına dayanmaktadır.
prens'in 1. bölümünde machiavelli, iyi liderliğin kendini tanımakla başladığını gösteriyor.
bu noktayı daha fazla açıklamak için, prens'in 2. bölümünde machiavelli, julius caesar'ın iktidara yükselişini anlatıyor. ve hem dürüst hem de hain görünerek roma'yı nasıl birleştirdiğini anlatıyor. ayrıca, sezar'ın muhalefet partilerini katlederek konumunu nasıl koruduğunu da açıklıyor.
esasen, giriş ve ana paragraflarında niccolo machiavelli, devletin şanını güçlendirirken toplumun bütünlüğünü korumaya çalışan her büyük liderin beklentilerini ortaya koymaktadır. bir prens, kendisi için en kutsal olanı, yani devletinin bütünlüğünü ve şanını ne pahasına olursa olsun koruyacak kadar asil ancak aldatıcı olmalıdır.
ancak kitapta anlatılan fikirlerin korkunç sonuçlara yol açabileceğini düşünenler de var. bu yazıda, bu ünlü kitapta ifade edilen görüşlerden bazılarını tartışacağız ve onlara yöneltilen eleştirilerden bazılarını ele alacağız. prens, italyan siyaset düşünürü niccolò machiavelli tarafından yüzyılın ikinci yarısında kaleme alınan siyasi bir incelemedir.
eser, mükemmel bir hükümdarın nasıl olması gerektiğini tanımlamaya yönelik bir girişimdir ve bu duruma nasıl ulaşılacağına dair bazı öneriler içermektedir. machiavelli'ye göre mükemmel bir yönetici hem güçlü hem de bilge olmalıdır. hem karanlık bir ahlaka hem de hafif bir ahlaka sahip olmalıdır; ve halkına karşı merhametli olmalı ama aynı zamanda düşmanlarıyla uğraşırken de acımasız olmalıdır.
devamını gör...
13.
niccolò machiavelli'nin "ıl principe" veya "prens" kitabı, birçokları tarafından modern siyaset teorisi alanında en önemli eserlerden biri olarak kabul edilmektedir. ilk kez 1532 yılında yayınlanan bu kitap, politik liderlere yönelik tavsiyeler ve stratejiler içeren bir el kitabı olarak yazılmıştır. machiavelli'nin yazdığı bu kitap, hem övgü hem de eleştiri aldı ve hala günümüzde bile tartışmaların odağında yer alıyor.
machiavelli'nin amacı, prensin başarısını artırmak için gereken özellikleri ve davranışları anlatmaktır. bu özelliklerin en önemlisi, güçlü bir liderin sahip olması gereken özelliklerdir. machiavelli, bir liderin mutlaka iyi bir insan olması gerektiği fikrini reddeder ve liderliği, güçlü ve otoriter bir şekilde kontrol etmek olarak tanımlar.
prens, machiavelli'nin politik liderlere verdiği öğütlerden oluşur. kitap, bir liderin güçlü ve otoriter olması gerektiğini ve hatta bazen hile yapmanın veya yalan söylemenin bile kabul edilebilir olduğunu savunur. bu tavsiyeler, birçok insan tarafından rahatsız edici olarak kabul edilir. ancak machiavelli, liderlerin, ülke ve halklarının çıkarlarını korumak için bu tür stratejileri kullanmaları gerektiğini savunur.
machiavelli, prens için birçok özellik önerir. bunlar arasında cesaret, kendine güven, kararlılık, halkı kontrol altında tutma yeteneği ve güvenlik sağlama becerisi gibi özellikler yer alır. machiavelli'ye göre, bir lider güçlü olmalı ve güçsüzlüğü göstermemelidir. bunu yapmanın yollarından biri, halkın sevgisini kazanmak ve aynı zamanda onları korkutmaktır.
machiavelli, ayrıca, bir liderin her zaman özgürlüğü ve bağımsızlığı savunması gerektiğine inanır. bununla birlikte, liderlerin bu özgürlükleri sadece kendi güçlerini korumak için kullanmaları gerektiğini savunur. ayrıca, liderlerin güçlerini korumak için düşmanlarını yok etmeleri gerektiğine inanır.
prens'in en tartışmalı bölümlerinden biri, liderlerin yalan söyleyebilecekleri ve hile yapabilecekleri fikridir. machiavelli, liderlerin bu tür davranışları, ülkelerinin ve halklarının çıkarlarını korumak için kullanabilecekleri fikrini savunur.
machiavelli'nin amacı, prensin başarısını artırmak için gereken özellikleri ve davranışları anlatmaktır. bu özelliklerin en önemlisi, güçlü bir liderin sahip olması gereken özelliklerdir. machiavelli, bir liderin mutlaka iyi bir insan olması gerektiği fikrini reddeder ve liderliği, güçlü ve otoriter bir şekilde kontrol etmek olarak tanımlar.
prens, machiavelli'nin politik liderlere verdiği öğütlerden oluşur. kitap, bir liderin güçlü ve otoriter olması gerektiğini ve hatta bazen hile yapmanın veya yalan söylemenin bile kabul edilebilir olduğunu savunur. bu tavsiyeler, birçok insan tarafından rahatsız edici olarak kabul edilir. ancak machiavelli, liderlerin, ülke ve halklarının çıkarlarını korumak için bu tür stratejileri kullanmaları gerektiğini savunur.
machiavelli, prens için birçok özellik önerir. bunlar arasında cesaret, kendine güven, kararlılık, halkı kontrol altında tutma yeteneği ve güvenlik sağlama becerisi gibi özellikler yer alır. machiavelli'ye göre, bir lider güçlü olmalı ve güçsüzlüğü göstermemelidir. bunu yapmanın yollarından biri, halkın sevgisini kazanmak ve aynı zamanda onları korkutmaktır.
machiavelli, ayrıca, bir liderin her zaman özgürlüğü ve bağımsızlığı savunması gerektiğine inanır. bununla birlikte, liderlerin bu özgürlükleri sadece kendi güçlerini korumak için kullanmaları gerektiğini savunur. ayrıca, liderlerin güçlerini korumak için düşmanlarını yok etmeleri gerektiğine inanır.
prens'in en tartışmalı bölümlerinden biri, liderlerin yalan söyleyebilecekleri ve hile yapabilecekleri fikridir. machiavelli, liderlerin bu tür davranışları, ülkelerinin ve halklarının çıkarlarını korumak için kullanabilecekleri fikrini savunur.
devamını gör...
14.
niccolò machiavelli tarafından yazılan eserdir.
iktidar mücadelesindeki yönetici kişinin sahip olduğu karakteristik özellikler, yeniden doğan
yönetimin kalıcı olup olmayacağını belirler. machiavelli virtù ve fortuna kavramlarını
incelerken aslında kendi hayatımızın yöneticisi biz olduğumuz için, gelecekteki hayatımızı
inşa ederken nasıl bir karaktere sahip olmamız gerektiğini de anlatır bu eserinde.
fortuna; kelime anlamı olarak talih, şans, yazgı şeklinde tanımlanabilir. bir devletin başarılı
mı başarısız mı olacağı tabii ki fortunaya bağlanabilir, machiavelli buna ek olarak fortunanın
yalnızca eylemlerimizin yarısına hükmedebileceğini, diğer yarısının ise bizim ellerimizde
olduğunu belirtir.
talihin zor zamanlarında, beklenmedik koşullarda bu durumun altından kalkabilecek
erdeme sahip olmak da prensin görevidir. kişinin yetenek, beceri, kurnazlık, sinsilik gibi
özellikleri virtù kavramı ile açıklanabilir.özellikle de 6. bölümde machiavelli, kurucu liderin kuşkusuz virtùya sahip olması gerektiğini ancak aynı zamanda talihin verdiği güç ile olanaklara ya da fırsatlara sahip olmasının da gerekli olduğunu söyler. başarılı olmak için hem güçlü olmak hem de cesaret, kapasite ve talihin bir araya gelmesi gereklidir ki bu sayede virtù sergilenebilsin.
iktidar mücadelesindeki yönetici kişinin sahip olduğu karakteristik özellikler, yeniden doğan
yönetimin kalıcı olup olmayacağını belirler. machiavelli virtù ve fortuna kavramlarını
incelerken aslında kendi hayatımızın yöneticisi biz olduğumuz için, gelecekteki hayatımızı
inşa ederken nasıl bir karaktere sahip olmamız gerektiğini de anlatır bu eserinde.
fortuna; kelime anlamı olarak talih, şans, yazgı şeklinde tanımlanabilir. bir devletin başarılı
mı başarısız mı olacağı tabii ki fortunaya bağlanabilir, machiavelli buna ek olarak fortunanın
yalnızca eylemlerimizin yarısına hükmedebileceğini, diğer yarısının ise bizim ellerimizde
olduğunu belirtir.
talihin zor zamanlarında, beklenmedik koşullarda bu durumun altından kalkabilecek
erdeme sahip olmak da prensin görevidir. kişinin yetenek, beceri, kurnazlık, sinsilik gibi
özellikleri virtù kavramı ile açıklanabilir.özellikle de 6. bölümde machiavelli, kurucu liderin kuşkusuz virtùya sahip olması gerektiğini ancak aynı zamanda talihin verdiği güç ile olanaklara ya da fırsatlara sahip olmasının da gerekli olduğunu söyler. başarılı olmak için hem güçlü olmak hem de cesaret, kapasite ve talihin bir araya gelmesi gereklidir ki bu sayede virtù sergilenebilsin.
devamını gör...