şans

kişiyi , farklı özel hissettiren mutluluk sebebi.
piyangodan zengin olmak isteyen önce bir bilet almalı değil mi?
insan bazen şansını kendi yaratır da fark edemez.

şu aralar kapıma bekliyorum.

sanıldığının aksine çok paraya sahip olmak, mükemmel bir ailede doğmak, en doğru eşi bulmak, iyi bir işe sahip olmak değildir.
bunlara sahip olup, sürekli bunlardaki eksiği arayan, içinde mutluluk kırıntısı olmayan insanlar dayanılmaz bir azapta olurlar sürekli; olanı değil de olmayanı görürler.

ama bazı insanlar var ki, ufacık şeylerin içindeki mutluluğu söker alır.
işte şans budur. şans bir insanın mutlu olabilme eşiğinin minimumda olmasıdır.

şans, başımıza gelen kötü veya iyi olayları hesaplayamadığımız değişkenlere, çevre faktörlerine bağlamaya verilen addır. hesaplayamadığımız çok fazla parametre, değişken olduğu için başımıza beklenmedik bir şey geldiğinde buna şans deriz. oysa şans diye bir şey yoktur. en azından makro dünyada - ki bence mikro dünyada da böyle. sadece biz daha bulamadık. - her şey deterministiktir.
hemen bir örnek verelim: 6 yüzlü bir zar attınız ve 6 geldi. böyle bir durumda 6 geldiği için şanslı olduğunuzu düşünürsünüz oysa alakası yok. tüm değişkenleri bilseydeniz o zarın 6 geleceğini hesaplayabilecektiniz. o zarın 6 geleceği zaten belliydi zaten sadece bunu siz hesaplayamıyordunuz.

bütün şanslarımı harcadım. ne kaldı?

kaç şansı kalır bütün şansını harcamış bir insanın?
hiç mi? umut öyle demiyor inanın.

sahip olamadıklarımız ve başkalarının sahip oldukları şey üzerinden yorum yaptığımız bir şey.

(bkz: la fille sur le pont)