seni seviyorum

ben de kendimi seviyorum

sevdiğim insanlara içten gelerek ağız dolusu söylediğim cümledir.
küfürü samimi bulanlar var ama içinden gelerek söylendiğinde küfürden kat be kat daha samimi olduğuna yemin edebilirim.

(bkz: bora öztoprak)

en büyük yalan kimi zaman.

90 ları kasıp kavuran en güzel aşk şarkılarındandır. bir daha böyle iyi şarkılar yapılabilir mi? umut etmek iyi gelir.

kimi diye sorup teyit etmeyi sevdiğim cümle.

13 harf, 2 kelimeye göre okunuşu kolay söylemesi epey zordur. söylemeye cesaretimiz pek yoktur, genelde sessizce söylemeyi tercih ederiz. bazen bir gülümsemeyle bazen de minik bir jestle defalarca sessizce söylenebilir. karşımızdaki kişinin algılarının kulakları yetirince iyi duymuyorsa da sessiz seni seviyorumu duyması epey zordur (sesli söyleneni duyabilmek de herkesin harcı değildir). ee benim yorumumca duymaması aslında daha iyidir, hissetse yeterdir. sebebi; sesli ve sessiz seni seviyorumları yeteri kadar duymak anlamını yitirir. başta da dediğim gibi okunması çok kolaydır. kolaya ulaşmakta pek uğraşlı bir iş değildir. önemli olan karşılığında ses düzeyinizi iyi ayarlayıp diyebilmektir ki; “seni seviyorum”.

söylemesi zor, söylenince de sürekli söyleyesini getiren cümle. hele bir de cidden sevdiğinize söylenince tadından yenmiyor.

seni seviyor-dum.

klasik insan yalanıdır.

dünyanın en büyük yalanıdır.

seni seviyorum.
bu cümleyi bana karşı sevgisinden emin olduğum birine söylemeyeli uzun zaman olmuş.
beni sevmeyen, istemeyen kişilere bol bol söylemişimdir zaten belki bi umut etkilenir bu cümleden de beni sever diye, çocukluk ve hayal işte.
seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum...
ahh ne güzel bir cümle bu. seni seviyorum.
seni seviyorum yani varlığını seviyorum. seni seviyorum yani tavırlarını, huylarını, gülümsemeni, küsmeni, heyecanını, neşeni, hüznünü, kırılganlığını, çocuksu ruhunu... seni seviyorum. seni sen yapan her şeyi seviyorum. kimi düşünerek yazıyorum bunları ben de bilmiyorum. kim benim sevgimi istiyor? kim benim ilgimi hak ediyor? bilmiyorum.
kimi seviyorum, kimi istiyorum? bilmiyorum.
yukarıda sevdiğimi söylediğim özellikler kime ait onu bile bilmiyorum.
içimde biriken yoğun duygular var bu ara. yoğun bir sevgi hissediyorum. bu sevgimi birine aktarmak istiyorum. kelimelerin içi dolu dolu demek istiyorum ki "seni seviyorum."
ben bunları yazarken koridordan sesler geliyor. kimisi girmiş banyoya bedenini yıkıyor kimisi açmış bir müzik onu dinliyor. elfida çalıyor. bu yazıma da ne güzel uydu bu müzik.

elfida, bir belalı başımsın
elfida, beni fark etme sakın
omuzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın
elfida, hep aklımda kalacaksın
...
elfida, sen eski bir şarkısın...

elfida, gözden çıkarılmış kadın demekmiş. ne güzel bir kelime ama. kulağa ne zarif geliyor. elfida.
elfida mıyım ben? gözden çıkarılıp unutulan, kayıp edilen, bırakılan.
sözlerini ekledim. biri de benim için böyle düşünür mü bir gün? hep aklımda kalacaksın... sen eski bir şarkısın...
"seni seviyorum elfida."

gerçekten büyülü bir cümle. ama insanoğlu işte, ne zaman bu cümlenin altını doldurmaya çalışsa bu büyü bozuluyor. bazen sadece tadını çıkarmak gerekiyor, bir daha duymayacağını düşünerek.

bana en son ne zaman söylenildiğini hatırlayamadığım söz.

bunu bir erkek bir kadına söylediğinde, karşılığında şu sorunun gelmesi çok olasıdır: "neden seviyorsun beni?"

işte o zaman, "niye, sen sevilmeyecek kadın mısın?" kontra sorusuyla resti görebilirsiniz ve blöfünüz de tutar sayın baylar. bizi böyle yaptılar.

(bkz: seni seviyorum deyince seni seviyorum demeyen insan)

1990 lara ait ne kadar da güzel bir şarkıdır. ve bora öztoprak ne de güzel söyler. gerçi ben de kendimi kâh 90 lara, kâh 70 lere ait hissetsem de o kadar yakışıklı değilim.
bora abi epeydir ülkemizin en güzel kızıl saçlı kadınlarından çiçek dilligil'le evliymiş. çok mutlu olmalarını dilerim.

seni sevmiyor değilim.

seni seviyorum. ben olduğun için

0.6 itibariyle.