seni seviyorum

ben de seni,demiş miydim?

seviyorsam gerçekten söylemeye doyamadığım cümle. ölüp gidicez. bilsin duysun hissetsin.

klasik 1 sevgi cumlesi.

(bkz: love you like a love song)

ich liebe dich ,du liebst dich nicht mich.

papağan gibi tekrarlanıp durulmaz bu söz. yerinde söylemek elzemdir. daha ziyade hissettirmek mühim olan.

uzun zamandır duymadığım söylem.
“güüüzzz yarasıııı, beniii nedeeen sevmediiin?”
halbuki gayet tatlı bir hanımefendiyim, beni sevmeyenin psikolojisi bozuktur, net. neyse şu kocam beyi bir bulayım da dolu dolu “seni seviyorum” deriz birbirimize.. *

söylemesi çok kolay, söylediğinin arkasında durması zor bir cümle... sevmesini bilmeyen söylememeli...

söylemesi kolay. delikanlıysan içini doldur.

pek kolay söylenecek bir söz değildi aslında, insan aşkından ölse de, sevgisinden başı dönse de söyleyebilemezdi. bakmayın son yıllarda dillere pelesenk olduğuna, "sevdiklerinize sevdiğinizi söyleyin" pompalamasıyla çok kolay söylenir oldu. keşke onun yerine "sevdiğinize sevdiğinizi gösterin/hissettirin" gazı verilseydi. böylelikle sevdiğini söyleyip de hareketleriyle bunun tam tersini yapanlara inanılmamış/kanılmamış sonrasında da hayal kırıklığına uğranılmamış olurdu.

yazılması bir nebze daha inandırıcı gibi; bir kanıt gibi sanki, söz gibi uçup gitmiyor en azından. ben yine de edaların seni seviyorum demesini yeğlerim ki; bunu kalben yapan doğrudan kalbe değer.

bir detay daha var zihnimde; biri size seni seviyorum dediğinde anlarsınız ya onun sentetik ya da samimi olduğunu. sizdeki etkisine bakarak inanır ya da inanmazsınız en azından. saf mısınız kuzum ya? bu duygular alışverişsiz, mukabelesiz olamaz ki pek.

hem baksanıza fuzuli'ye atfedilen anekdota;
''fuzuli'ye sormuşlar: 'sevmek mi güzeldir, sevilmek mi?' 'sevmek,' demiş. 'çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın."

ben de kendimi çok seviyorum canım benim. sağ olasın.

bir sevgi cümlesi seni seviyorum, dünyadaki en anlamlı cümle olmalı ama o kadar çok kullanılıyor ki artık sırdanlaştı gibi geliyor bana.

klişe sıradan bir iki kelimelik cümle. cümlenin içinin doldurmak için beyhude çabaları da es geçiyorum.

<3

hiç kolay yenilir, yutulur bir lokma değil. klişenin dibi olmaktan başka harcıalem de bir söz. bazen yalanın büyüğü, riyanın görünen yüzü.

bunu söyleyen insanın o esnada esrik, eserekli, şuursuz olup olmadığını, hatta diline pelesenk ettiği bir cümle olup olmadığını, kendinizin de bunu duymaya iştahlı olduğunuzu farkında değilseniz, buldumcuk bulutlarının üzerine pembiş kanatlarınızla uçmanız işten bile değil... yutmayın bu zokayı siz de. bunu duyduğunuza sevinmeden önce bakın bir önüne ardına, sağına soluna, hal ve gidişine. saf olmayın allasen.

ben de seni yavrum.

pera’nın bir şarkısı.

eskiden böyle şarkılarda baya aklımda illa birisi olurdu. boşa gidiyor şarkı yaa. ama çok güzel.