şiddet gördüğü sevgilisiyle tekrar barışan insan

burada asıl yadırganması ve tartışılması gereken husus şiddet eylemidir. biz üçüncü kişiler, mağduru değil, olayın yanlışlığı ve engellenmesine yönelik düşünceler geliştirmeliyiz. kimse şiddet göreceğini bile bile ''sevdiği'' kişi ile birlikte zaten olmaz, bir biz mi akıllıyız? o yüzden mağduru değil, eylemi kınamalıyız diye düşünüyorum.

sevgi ile merhameti ayırt edemeyen insandır .

çok çok acı olsa da, ona bunu yaptıran korkunç toplumsal kabulleri ve kişisel travmaları yok sayamayacağımız, o kabullerle kendini kurban eden kişidir. sevmeyi, sevilmeyi, affetmeyi, kabul ve değer görmeyi, ait olmayı ve şiddeti son derece yanlış bir şekilde kodlamıştır muhtemelen. travmalarını tekrar ediyor olabilir farkında olmadan. başka türlüsünü bilmiyor bile olabilir. çok üzgünüm. bu toplum acı çekmeyi yücelten, sevmeyi ve fedakarlığı acı çekmekle özdeşleştiren ve bu sebeple şiddeti bir şekilde meşrulaştıran bir toplumdur. iyi olmaya çalışmak ve iyi etmeye çalışmak asla geçer akçe olmadığı gibi türlü suçlamalara da maruz bırakır kişiyi. çok üzgünüm.

kendini birine muhtaç hisseden zayıf insan profili.
toplumda erkektir yapar, sever de döver de, kıskandığından yaptı gibi onlarca kabul edilemez sebepler sunan insanlar*ın baskısına boyun eğmiştir. bu algıları kabul etmiş yine toplumda ‘evde kalmış’ damgası yememek için bunları kabullenmiş bir daha yapmayacak diye kendini kandırmıştır.
ya da sadece kendisine saygısı yoktur.

psikolojik sorunları vardır.

maaaaaldır.

anlamadığım sayılı varlıklar

sevgilisi tarafından ciddi anlamda manipüle edilmiş, muhtemelen bulunduğu durumun farkında olmayan ve psikolojik desteğe ihtiyacı olan insandır. yakın bir arkadaşın biraz ufkunu açması ve akabinde psikoloğa götürmesi gerekebilir.

zayıf insandır. şiddet gösteren insan da zayıftır. iki zayıf birbirlerini bulmuşlardır. şiddet gören taraf durumun farkına erken varmazsa ömrünün uzun olmayacağı muhtemeldir.

bendensel veya ruhsal farketmeksizin yapılan her türlü şiddet sonucunda ayrıldı insana geri dönmek bir nevi ahmaklıktır.

bir de bunun "sevgilisi olup da başkasını da seven, çatır çatır sevişen,ilk fırsatta sevgilisinin kucağında geri dönen" versiyonları da var ki baya revaçtadır şu aralar.

ülkemizde ki hanımefendiler "sert erkeklerden" hoşlandığı için ülkemizde bolca bulunan insan tipidir.

fiziksel ya da psikolojik siddet. hangisi olursa olsun insanlar profesyonel destek almadan iyilesemezler. birini severken mutlaka ama mutlaka hata payı bırakın kardeslerim. kimseyi hayatinizda kendinizden daha yuksek bir mertebeye koymayin. bencil olun demiyorum ama kendinizi daha fazla sevin. size kiyamayan aileniz, dostlariniz varken kendinizi degersiz görüp kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin lütfen. aşk, sevgi, ilişki bunlar bir şekilde olur zaten ama kaybolan bir hayat geri gelmez.

''şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulur''

erkeğim. taşım. 7 tane sevgili eskittim. sonuncusunda gördüğüm sikkolojik, fiziki ve maddi şiddeti kimseden görmedim. dur dediler durmadım. vur dediler vurmadım.

şiddet gördüm:(.hem de çok uzun yıllar.evet yalan değil seviyordum.o çocukluğunda babasından çok şiddet görmüş işkenceye uğramış diye her anlattığında hıçkırıklara bogulur ona daha çok sarılırdım.cok geçmeden o da bana şiddet göstermeye başladı ve hemen arkasindan büyük pişmanlıklar duyup ardından büyük sevgi gösterilerine ... bana çok büyük bir aşk duyardı ve inanılmaz bir ilgi gösterirdi hatta el üstünde tutar ancak öyle bir an gelirdiki ........... dilim varmıyor yakışmıyor insanoğluna :( .halbuki o cellat ben kurban olmuştum ancak sürüp giden zamanın içinde farkedememiş yaşadığımız bu ikili dengesiz yapıyı çevreye hiç bir şekilde açık vermemiştim, korumuştum onu .neden biliyor musunuz? seviyorum adı altında kendime değer vermediğim için , çalışmama rağmen boşanmaya cesaretim olmadığı için,onun ailesi zaten sorunlu yazık kıyamıyorum dediğim için, sonunu düşünmeden yaptığım çocuklar için, asıl en önemlisi yıllar sonra farkına vardığım bana şiddet sonrası gösterdiği o sahtekar sevginin müptelası olduğum için.sonuç farkındalığım canlandıkça uyandım ve inanılmaz zorluklarla boşandım.huzurluyum.çok daha güçlüyüm.geri dönüp baktığımda en büyük hatanın bende olduğunu çok net görebiliyorum.siddet gösterene daha ilkinde kendine dönüp ben değerliyim dedikten sonra 'dur'diyeceksin. "dur , bana bunu yapamazzzsssın."yoksa devamı karmakarışık bir çorap söküğü gibi geliyor.yillar uzadıkça kaosa dönüşüyor ve işin içinden çıkmak daha da zorlaşıyor.örnek olsun anlayamayanlara...

öldür beni sevgilim demenin farklı versiyonu olsa gereken durum

tehdit edildiği için beraber olmak zorunda kaldıysa eleştirmeyeceğim kişi.

insanlar bu tiplere her zaman kendi istekleriyle dönmüyor. polise, karakola gidip pek ciddiye alınmadıktan sonra öldürülen çok insan var. bazılarına aileleri de sahip çıkmıyor. koruyan kollayan olmayınca kendilerini mecbur hissediyorlar. korkudan, bana ya da aileme zarar vermesin diye düşünerek döndüklerini ve yine korkudan, pek de sağlıklı düşünemediklerini tahmin ediyorum.

yerinizde olsam fazla atıp tutmam. büyük konuşmak iyi değil.

(bkz: celladına aşık olmak)

yardıma ihtiyacı olan insandır. ileride tekrar şiddet görecek ve kanunlar onu korumayacak bu yüzden de kendi kendisini korumak zorundadır.