şiir denemeleri

keskin olur bazen dilim
kanatırım yaralarini, tekrar sarmaya yoktur yetkim
düşersin, kaldirmam; kalkarsan iterim...
tek yolu budur seni sen eylemenin

hadi artık kendine gel, silkelen
zorlukların karşısında dur pür beden
bu durumda olmaz seni ezip geçebilen
unutma! düşersen olmaz sana yardım eden

meyw<3

insanız yeniliriz...
her seferinde aynı yerden vuruluruz

kalktıkça düşüyoruz
yalan değil gerçek
"o"nlar olmadan üşüyoruz
hangimiz serde erkek

hatalar yapıyoruz
arkası önü gelmeyen hatalar
insanız insana tapıyoruz
geçiyor üsküdarı atı alanlar

insanız olacak öyle
hatalarıyla var oluyor insan
haydi kalk bir şarkı söyle
ağlar mıydın ağladığımı bir duysan

hepsine tamam ama affetmem bir şeyi
boğazında kalır elim aklım yüreğim
güzel de kandım ne bileyim
ulan bir denizim vardı ne istedin?

upuzun, masmavi bir çarşafın üstündeyizdir
ve dört tarafımız da ufuktur bizim.
memlekete bin mil uzakta
türküsü dolanmıştır ağzımıza
özlemin ve huzurun.

kaybetmemişizdir arzumuzdan bir damla bile!
yapraklarımız diri ve renklidir hâlâ.
bir bebeğin anne sütünü içtiği gibi
içeriz kan kırmızısı şarabımızı.

kim bilir hangimiz oturmuştur en son
mağrur bir çınar gölgesinde,
sevgili yanında veya mühim olan
tüm şeylerin ötesinde?

adını korkunç bir karanlıktan alan ölüm,
kim bilir ne zaman bulur aramızdan birini?
ya da sarıldığında aramızdan biri ölüme
hatırlar mı adını, biz dışında biri?

oysa çoğumuz gençtir hala,
hasret, elinde hançer tutan
kalın enseli bir zebellah gibi çökmemiştir
bazılarımızın sırtına.

tüm duygulardan tüm güzelliklerden noksanızdır biz
hiçbiriniz bilmez adımızı ya da yaptıklarımızı
vahşi denizler üstünde ellibeş gemiciyizdir ve
gemimiz asırlar önce kalkmıştır bildiğiniz tüm limanlardan

gül rengi düşlerimin
alına al moruna mor sarmaşıklar
her dikenine bir umut gibi yapışmışken,
bir soğuk yel esti senden yana
yapraklarım sarardı.

şimdilerde her yanımda diken.
öyle iyi bakıyorum onlara
ki olmasın düşlerime zahmetsiz giren.
yolunu her kaybeden
girip gönlümün saklı bağlarına
soldurmasın yeniden
göremeyen beni, mış gibi yapmasın
çiçeklerim bir daha solmasın.

ah bir gülüş, bir sima,
ah bir seviş, sanki sema.
ahu bir bakış, seven eda,
ab-ı hayat, en güzel veba.

bütün ihtimallerin olmazı boynumda
hiçbir şey olmamış gibi
geçip gideceğim kapından
sırf
yolumun üstü diye!

yazarsam denemesi olmaz direkt şiirin kendisi olur efendim. şiir denemesi de nedir? hay allah.

bir gün okuduğum son şey olacak belki de şiirlerin
güneşin ne doğuşunu görebilecek bu gözler ne de batışını
gecenin soğuğu saracak etrafımı bilmeyecek bedenim yokluğunda.
ne gökyüzü kalacak nede bir ben buralarda ...

ölümü dilediğim günlerdeyim yine acımasızca
daha ne kadar dayanır bedenim sarsıntılara
yüreğim ne zaman pes eder bilmiyorum.
bellimi olur kabul olur dualarım belki çıkmaz sabaha...

yalnızlık en soğuk iklimidir hayatın
ve iklimi değişmez yalnız bir kalbin
kışları kurak, yazları soğuk ve yağışlıdır.
bazen olur ya bir çicek açar fırtınanın ortasında
olur ya belki bahar gelir,
güneş doğar o karlı bahçelere
çicek açar uyanır baharın mor menekşesi..
yurt tutar belki lotus çiceği o bahçede
karşılaşır belki kırk yıl sonra buğulu gözlerimiz,
hasret rüzgarı eritir belki yüreğimde ki buzu...

yalnızlık en soğuk iklimidir hayatın
bu kadar zor mu sevebilceğin insanı bulmak
bu kadar zor mu kaygısız teslim olabilcek birine sahip olmak
gönül vermek...
yâr olmak bu kadar zor olmamalıydı...

görmeden sevdiğim
tenimde hissetmediğim
uzakta olan gönlün
dokunmamış ellerim

derler ya gözden ırak
gönülden de ırak
benim ki de o hesap sevdiğim

gözlerim arar seni kayboldun benden
nereye gittin ki birden, bari haber verseydin gitmeden,
zihnimdedir gözlerin hala
haber ver gelirken, çıkarayım seni kalbimden.

ruhunda çiçekler açsın

ruhumdaki perçinlerin sayısı kaç?
bilmiyorum çocuk.
bilmek de istemiyorum.
neden mi? çünkü hüzünden başka bir şey değil
mutluluğun perçini mi olur sen de bir alemsin çocuk?
dilimi anlamıyor musun?
nasıl?
sen kaç yaşındasın ki?
10 mu?
ben senin yaşındayken birden büyüdüm.
nasıl mı?
çünkü bir yıl öncesinde çok sevdiğim annem öldü.
sonraki sene babam evlendi.
sözde bizim içindi.
neydi küçüktük daha.
büyümek için bakıma, yardıma ve desteğe ihtiyacımız vardı.
bize tek başına yetemezdi babam.
sonrası mı 2 yıl kadar bol hamur işli piknikler doğum günleri.
güzel günlermiş dediğini duyuyorum.
çünkü yanı başındayım.
geri kalan yıllar yokuş aşağı kaymak gibi…
kavgalar gürültüler ortasında büyüyen yeni bir çocuk.
büyüyen bir aile.
uzaktan güzel görünen hep iç yakar ya…
işte tam da öyle çocuk.
hadi ben kaçar.
yarınlarına sarıl ama geçmişine de çok tutunma.
sağlıcakla kal hep yanı başımda.

seni sevmek
bir ateşin başında oturalım seninle
dünden ve bugünden konuşmak yerine
sadece gelecekten konuşalım
olmayan düşleri var edelim
vücut bulsun bizimle
yarınlar güneş kadar parlak,
yıldızlar kadar ışıltılı olsun sevdiğim
o en sevdiğimiz müzikler çalsın fonda
ben senin gözlerinin içinde kaybolayım
sense benim ellerimde
sımsıkı hiç bırakmayacakmış gibi sarılayım sana
sonra boynuna sarılmış uyuyakalayım
sen de uyanmamayım diye yerinden kıpırdama
hani öyledir ya sevgililiklerin ilk zamanı
sonra ne olur da gider bu büyü
aslında herkes hep mutlu olmak isterken
hep dünya halleri diye yakınmalar başlar
eee ama sen benim dünyamdın
ben seni görünce büyülenmiştim hani
sahi o gün noldu?
hatırlıyor musun sevgilim?

sevmek neydi?
seni uzaktan görüp yüzümde oluşan ufak bir tebessüm,
yanında huzurlu hissetmek,
uzakken özlemek,
yakınken anlaşamamak,
sahi iltifat nedir bilir misin be adam?
bir bak gözlerime
gör seni ne kadar sevdiğimi.
ben biliyorum o pamuk kalbini,
arada hissettir sevdiğini,
bak gözlerimin içine,
beni sevdiğini haykır.
sadece sözcüklerle değil.
bunu hissettir, dokun.
sarılmaktan korkma,
incinmem, sen sarıldıkça
ben seni daha çok sarmalarım.
çek kokumu içine ve bir rüyaya dalalım
sonra uçsuz bucaksız bir denizde uyanalım.
diyelim ki kaç yıl geçmiş?
beraber sımsıkı sarılarak

seyahatler çeker ruhum

bir bavul olup dünyanın dört bir yanına savrulunmalı
bazen tıka basa dolmalı
bazen boş kalıp
gittiği yerde dolmalı
konulduğun yeri mi beğenmedin
kıyın kıyın kaymalı
seyahatler çeker ruhum
denizin kokusu her yerde aynı mıdır?
yoksa okyanus farklı mı kokar?
bugünkü yolculuk nereye
içimde kıpırtılar
beyaz tiril tiril elbiseler ve gömlekler
işte başlıyor heyecanlı dakikalar
beklemeler, telefon konuşmaları
en sevdiğim ise uçağa geçmeden önceki anonslar,
bazen yolcularla seyahat etmek,
bazen ise aşağıda arkadaşlarla takılmak ne hoş,
dikkatli ve nazik bir sahibin varsa gözü gibi bakar sana
yoksa sensiz ne yapar yoksa
bavulun da ömürlüğü mü olur deme?
tamam bizim de yaşamımız bir yere kadar
belki sizden de kısa
senden daha hareketli olduğumu unutma
ben diyar diyar gezerken
sen ömrünü tek bir işte çürütüyorsun
oysa ben yeni ülkeler, yeni ağaçlar, tadamasam da yeni lezzetler görüyorum. şimdi söyle ikimiz nasıl aynı olalım?
benim için hayat evde kalırsam biter.

#2510166
(bkz: flood neydi flood emekti)
(bkz: normal sözlük formatı ve kuralları)

peri kızı...
yüzünü görmek isterdim
olmazsa yüzünün bir parçasını
o da olmazsa gözlerini...

şarap içelim seninle, sarhoş olalım
ayıkken farkedemediğimiz güzellikleri farkedelim
gözümüzdeki mutluluğu, aşkı, sevdayı görelim
ve hiçbir zaman ne ayılalım ne ayrılarım... ***

baktığımda hayran kaldığım yeşil gözleri vardı sayın yazarlar.. insanın içini ısıtan bakışları, ruhunu heyecanlandıran gülümsemesi.. en azından onunla konuşabildiğim süreçte karalamıştım bir dörtlük, buyrunuz:

ruhu revan ol beytül hikmeme
saadet verirsin güzelliğinle haneme
otursan karşıma yeşil çeşmin ile
bahtiyar olurum vecdi şüride