şiirin aptalca bir uğraş olması

edebiyat ve şiirseverleri sinirlendirmek için açıldığını düşündüğüm başlık.

ayrıca bu aşk düşmanlığı ve ıssız adam ve badboy havaları gerçekten bıktırdı. aşk etkisi duruma göre senelerce bile sürebilen bir uyarıcı gibi. aşık olunca renkler falan parlaklaşıyor. yer yer sönükleşiyor. siz daha "ben aşka inanmıyorum yeaaa" diye gezin. gerçekliğiniz sıkıcı sizin.

üniversitedeyken* poetry 1-2-3 derken yıllarca şiir analizi yaptık. valla ne kadar boş işlerle uğraşmışız. bizim bir bölüm başkanı vardı, şiirleri analiz ederken fikirlerimizi saçma bulursa, "şimdi şair mezarında ters döndü." derdi. sizin gibileri görse neler derdi acaba? o koca koca şairleri anlamaya yüreğiniz yetmeyince "şiir aptalca bir uğraş yaa" dersiniz, zaten hep böyledir, insanoğlu anlamadığı şeyleri kötüler.

geri zekalı turnusolü olan başlık. yazık kimin çocuğuysa.

ursula leguin'den şiir, bilim ve doğa hakkında...
''insan dili döndüğünce bir ağaç, kaya, ya da nehir adına ya da ona dair konuşmaya çalışır.
şair, bunu yaparken ya doğadaki bir nesne ile insani denilebilecek bir bağ kurar. bilim adamı ise onu olabildiğince aslına uygun bir şekilde tanımlamaya çalışır.
bilim nesnel tanımlar yaparken, şiir öznel tanımlar yapar. bilim açıklar, şiir ise ima eder... ikisi de bahsettikleri varlığı kendilerince onurlandırırlar.
bizler, cehaletimiz veya sorumsuzluğumuz nedeniyle, ziyan olup giden sonsuz ''veri yığınlarına'' bir anlam verebilmek için, hem bilimin hem de şiirin diline ihtiyaç duyarız.''

ülkece sorunlarımızdan biri de bu zaten.

beğenmediğin, anlamlı gelmeyen, erişemediğin, sözüm ona sana uymayan, beceremediğin ne varsa saçmalık, aptallık olarak değerlendirilmesi.

aynı kişi; “iliştiri kıbıl itmiyir kimsi” diye de yırtınır aynı zamanda.

eleştiri dediği de eleştiriden başka her şey!

bunu seviyeli yapabilene ne mutlu.

eleştiri: eleştiricilik hem metafiziği hem de duyular dünyasını kapsayan felsefi öğretidir. bu öğretiye göre mutlak bilgiye ulaşmanın yolu kavramları derinlemesine analiz etmek ve karşılaştırma yapmaktır.

deme öyle yanarsın!

şiir aptalca bir uğraşsa bizde aptallarız onları hem yazan hem okuyanlar olarak.

yine aptalın bir aptalca bir şey söylemiş.

o yüzden ''sanat sanat içindir " koyun sürüsü sanattan ne anlar?

şiir boş iş bu arada cidden ya,
art arda kafiyeli sözcük dizilerini okuyunca bir duygu mu uyanması gerekiyor nedir yani bunun olayı

aptalca bir uğraş olmasa bile aşırı overrated bir sanat dalıdır

sıkıcı.

asla ve asla bir roman okumanın tadını vermez.

beni hiç etkilemiyor şiir olayı...hatta garip buluyorum karşımda şiir okuyanı, senin yazmadığın bir şeyi habire okuyorsun, ünivde ev arkadaşım şiir ve tiyatro manyağı idi (bölümü bıraktı şu an devlet tiyatrosunda kadrolu) ne zaman içsek başlardı...bakakalırım giden geminin ardından...serde erkeklik var ....falan filan. oğlum tamammm bir okudun iki okudun, burası malatya, deniz yok, vapurda yok...ayrıca biramız bitti...gerçeklere gel...ha ortamda gacı da yok, kasma yeter....
ama müzik öyle mi? alırdım bağlamayı elime, ver allah ver, pert olurlardı.
neyse ez cümle; aptalca denemez, ama bir sanat dalı değil, çok abartılıyor, offffffff nasıl yazmış falan. arka fonda bir keman bana da eşlik etse bende üfürürüm bol bol, volkan konak gibi.

aynen filmi çıkarsa izleriz, şiir mi? o da ne lan.

modern zamanlar için büyük oranda katıldığım tespittir. aynen modern soyut sanatlar gibi boku çıkarılmış ve buna rağmen romantik veya entel görünmek isteyen yeni yetmelerce abartılmış bir edebi türdür.

aptal değil ama dönemini kapatmıṣ bir sanat dalıdır. opera da öyledir mesela. sanat biçimi topluma ve üretim koṣullarına göre değiṣir, azalır, biter doğar...

bunun en güzel göstergesi artık ṣair turneleri, ṣiir okuma "konserleri" görmeyiṣimizdir. nazım, neruda, whitman ṣehir ṣehir ülke ülke turneler yapar kendilerinden ṣiir dinlemek isteyen kitlelere ṣiirlerini okurlardı. artık zorlama oda dinletileri hariç bunun yüzde biri bile ilgi yok. bu anlamda ṣiir bitmiṣtir. kitap satıṣları zaten yerlerde.

ṣiir artık ṣarkı sözü ya da kendini aṣan müziklerle desteklenen deneysel formatlara evrildi. çokcukları hayatta, kendi öldü.

şiirin bir faydası yoktur. insanların düşünceleri de önemli değildir. içsel coşkunluklarını kimse merak etmiyor. şiir gereksizdir.

ama yine de herkes o dizelere bakacak. duygularda ortaklaşacaklar. kendilerinden bir şey bulacaklar.

kitap deyince dururum ama meselâ şiir kitabı satın almam veya ödünç almam. duygularıma hitap eden eserler varsa da roman, öykü kadar değeri yoktur bende.

(bkz: aptal filtresi başlıklar)

şiir yapmak yerine yazılım öğrense para kazanır

???? ş?????? ????????? ?????
ℌ?ç??? ş????? ???????ığı ????
ş?????? ?? ?????ı????? ????? ??...

amacı da: başlık açmak için başlık açmaktı tabii ki.