sık arayıp uzun ve fuzuli konuşan dost

genelde "muhtar lafını unutma x kişisi arıyor hemen döneceğim sana" şeklinde ani bir kapatışla telefonumun ahizesinden sittr eylediğim insan türü.

kafa lan bu da, vır vır vır.

açmıyorum ben böyle olunca çok vicdanım kötü benim hay ben ağzıma tüküreyim senin de ağzının orta yerine tüküreyim senin yüzünden vicdanım paramparça oluyor dost.

dost değil doğrudan kardeşim olur.
telefonu hoparlöre verip masaya koyarım.
o konuşur.

sevdiğim insanlara karşı bu fuzuli konuşan dost ben oluyorum.
benim gibi bir dostu olan çeneme ve boş konuşmalarıma da katlanacak.
beni sevmeyen benden kolay bezer seven benden bezmekten zevk alır.

dost dediysem eğer isterse sabaha kadar konuşabilir.
o hatır vardır yani.

dostum olamaz.

belki de cenazenize gelecek tek kişidir
bilemezsiniz
dostunuzun kıymetini bilin

en sevdiğim dost. olm, sizin nasıl arkadaşlarınız ya da nasıl hayatlarınız var, hiç anlamıyorum. arkadaşımla uzun uzun boş konuşmayacaksam, o niye benim arkadaşım ki? ya da hayatlarınız, gerçekten bir iki saat boş konuşamayacak kadar yoğun mu? öyleyse, çok üzülürüm.

benim fırsat yaratıp boş konuşmaya çalıştığım arkadaşım var. deli gibi eğleniyoruz. biri iş dolayısıyla yakınımda. yarım saat iş konuşsak, bir saat boş konuşuyoruz. en güzelini en sona sakladım. ben telefonla konuşmayı sevmem. ailem ve dostum dediğim arkadaşlarım hariç kimseyle telefonda konuşmamaya çalışırım. iş dahil.

biz de, boş konuşmayı bu kadar seviyoruz.*

dostun senede bir kez görüşüleni makbuldür.

ben tabiki.

bir ara çıldırmış gibi iki güne bir arayıp bütün günü raporlayıp sonra sen naptın demeyi bile akıl edemeden bitti anlatacaklarım deyip kapatıyordum.

şimdi görüşeceksek bekliyorum bazen, yoksa başka bir şey için aradığımda buluşma planı mesela orada beklediğim ne varsa gene anlatıyorum.

konuşmayı sevdiğimden susamıyorum kolay kolay o alana geçtiysem.

eğer gerçekten dostsa uzun ve fuzuli gelmez. arayıp gününün en ince ayrıntısına kadar anlatsa bile ya konuşmak istemiştir, ya özlemiştir, streslidir rahatlamak istemiştir bir sürü sebebi olabilir ama bana uzun ve fuzuli gelmez dostumun anlattıkları. zaten şöyle bir durum da var eğer vaktiniz yoksa veya o an konuşmak istemiyorsanız ve mevzu hayati bir şey değilse açık açık söyler sonra konuşursunuz. bu kişi sizin en yakınlarınızdan biri çünkü. ayıp olur mu vs. diye düşünmezsiniz.