sosyal medyanın insana hissettirdiği korkular

sosyal medyanın karanlık bir mağaraya benzeyip aynı zamanda içinde her şeyi barındırmasından dolayı insana hissettirdiği korkulardır.
pedofili veya sapık bireylerin, çocuklara kolayca ulaşabildiği ve onları kendi ağlarına çekebileceği veya sözlü bir şekilde taciz edebilecekleri düşüncesi beni ürkütüyor.

sürekli izleniyormuş gibi, çıplak gibi hissettiriyor.

birileri hesabımı hackledi mi?
dinleniyor muyum da bu reklam karşıma çıktı?
gezinirken yanlışlıkla beğenmemem gereken şeyi beğendim mi?

haksızlık yapma, iftira atma, yalanlar üzerinden itibarsızlaştırma, dolayısıyla topluca linç ettirme çabasından başka herhangi bir şey değildir.

bir insanın gururu, onuru, özeli ve haysiyetiyle oynama, en ufak bir kırılma ve güçsüzlük anında bir insana hayattan vazgeçme isteği ve eylemi bile getirir.

bu sebeple tehlikelidir.

her an nypd open the door. çat çat çat sesi gelecek gibi hissediyorum.

gizli yaşadığımız hayatların açığa çıkma korkusudur.
galerimi ailem görse beni çarmıha gererler.

sosyal medyalar, her türden insan barındırdığı için genelde herkese şüpheli yaklaşma, kimseye güvenmeme , konuşmak istemediğiniz ya da engellediğiniz kişiler tarafından rahatsiz edilme, ifşalanma, kötü ve art niyetli insanların sizin bilgilerinize ulaşması, adınıza sahte hesaplar açılıp fotoğraflarınızın kullanılması, sizmiş gibi başka kişileri dolandırılmaya çalışılması gibi birçok olayın hissedildiği korkulardır.
ayrıca şunu da unutmamak gerekir ki sosyal medya bir nevi sizin kimliğinizdir.
kimliğinizi ne kadar çok deşifre ederseniz, o kadar çok korku duyarsanız.

acaba beni dinliyorlar mı korkusu...bir şeye ihtiyacın olduğunu söylüyorsun sonra bir bakıyorsun taaak reklamı var.

yanlış anlaşılma korkusu. sürekli duyuyorum.

inşallah ünlü olmam korkusu. net. linci ayrı, dedikodusu ayrı amaaan...

küfür edince savcılığa verilme korkusu... küfür etmek de ifade özgürlüğüne dahildir bu arada. fakat "bazlama surat" demenin bedeli bile 15 bin lira bizim ülkemizde.

dalga geçilmekten, küçük düşmekten korkuyorum.

asla düzgün ve sağlıklı bir ilişkim olmayacağı korkusu. daha doğrusu gerçeği.

hayattan dünyadan geri kalıyorum duygusu her saniye aleyhime işliyomuş gibi

olur olmadık yerde yanlışlıkla canlı yayın açma korkusu.
insanlara güvenme korkusu. herkes kurgu yapıp yalanlara sığındığı için birine güvenmek zor geliyor.
fotoğrafımı başka birine gönderip dalga geçme korkusu.
beni dinliyorlar mı acaba korkusu. konuştuğunuz bir ürünün reklamını görmek korkutuyor.
linç korkusu ve elestirilme korkusu.

soğuma korkusu. diyelim muhabbetinizin olduğu birinden hoşlanıyorsunuz hopp arattınız adını soyadını girdiniz sosyal medya hesabına, twitterı varsa tamam zaten bir insanın düşüncelerini açık edebilen en ideal yer. size ters gelen birtakım şeyler yazmış hoşlantı moşlantı kalmaz anında soğursunuz ilişki daha başlamadan biter.

rezil olma korkusu, kim milyoner olmak ister'e katılmak isteyen kişileri ilk soruda elenme korkusuna sokan korkudur bu aynı zamanda. sosyal medya yaygın değilken gülüp geçilirdi şimdi atsınlar youtube'a, on bin kişi yazsın aptal, salak diye. sinirlenerek okursunuz artık.

şunu yazsam dava açılır mı korkusu. bazen kelimeleri yumuşatma çabasına girersiniz bazen hepten vazgeçersiniz.

yargılanma korkusu, hayatınızdan bir şeyler paylaştığınız anda profiliniz gizli değilse kamuya açık alan haline gelir. her ne kadar umursamıyorum deseniz de fotoğraflarınıza, yazıp çizdiklerinize gelen salakça yorumlar sizi rahatsız eder.

linçlenme korkusu, yargılanma korkusunun üst level halidir.

kıyaslanma korkusu. diğerlerinden farklı olarak bunu en çok kendi kendinize yaparsınız. bir bakarsınız ki siz çalışırken x kişisi gezip tozuyor, hayatını yaşıyor, zengin, iyi görünümlü. sonra kendinize bakarsınız dersiniz ki benim neden böyle bir hayatım yok.

akrabalar tarafından tanınma korkusu, bu korku size tüm akrabaları engelleme ya da anonim takılma gibi olanaklar sunar.

yetersizlik hissi. fiziksel, hayat standardı, mutluluk vs her açıdan sosyal medyada yansıtılan idealize edilen mükemmel ve sorunsuz hayat algısı içten içe yetersizlik hissine sürüklüyor.

ben uzun zaman vakit geçirince korkuyorum herkes mükemmel herkes haklı herkes her şeyi biliyor gibi ve ben onlarla baş edemicekmişim ezilip gidecekmişim gibi geliyor

dalga geçerler mi beni kabullenirler mi diye sorgulayan çok insan vardır sosyal medyayı kullanırken ama ayrıntı orda zaten sosyal medya tamamen dalga amaçlı bir hal almış durumda. sizde ona göre ciddiye almadığınız taktirde her şey yolundadır. ya da kapatırsınız biter gider.

sosyal medya bir insanı yalnızlıktan kurtaran ama bir o kadar da yalnızlaştıran tuhaf bir mecra.