sözlük yazarlarının yazım yanlışına tepkisi

dalgınlıktan yapılabilir. fakat bilerek ve sürekli yapılan yazım yanlışı veya bozuk bir dille tanım yazmak beni rahatsız ediyor. dili bir insanın kimliği ve kendini ifade etme biçimidir. elbette parmaklar sizin saygım var tercihlerinize.

sevişeceğim varsa da sevişmek istemiyorum.

türkçe'yi yanlış konuşabilir, diliniz sürçebilir, yanlışı dönüp de düzeltme imkanı yoktur. ama türkçe'yi yazarken yanlıştan kaçınmalı, yanlış kontrol edilmeli, çünkü yanlışı klavye ile düzeltme imkanı vardır. çünkü burada yazanlar ilkokul mezunu insanlar değiller, eğitim görmüş kişi bile bile dilbilgisi ihlali yapamaz, yapmamalı.

hayatimdan cikarabilecegim bir konumdaysa cikariyorum, degilse iliskilerimi ikinci katip seviyesine indiriyorum.

"burada da mı? yeter ama."
yazım yanlışıyla birlikte bariz noktalama işaretleri beni deli ediyor. harflerin noktasını eksik veya fazla koyuyorsunuz yapmayın...

herkeze alerjim var. -ğ yerine -y kullananları görünce boğasım geliyor. mesela öyrenmek.
onun dışında banane ya aman. başka derdim mi yok

bildiğim kadarıyla yazım ve imla yanlışı yapmamaya dikkat ederim. yazım ve imla yanlışı yapılan bir yazı da gözümü tırmalar hemen.

bir diğer konu da burada kitap çıkarmış bazı yazarlar var, onların tanımlarındaki yazım ve imla yanlışlarını görmek de ayrıca üzücü.

en sinir olduğum konulardan biri de yazım yanlışıdır.zaten dilimiz gittikçe yozlasiyor ne üzücü

fazlasıyla ihtimam gösterdiğim ve katı olduğum bir konu bu. tansiyonum çıkar, elim ayağım titrer artık. sosyal medyadan kendimi mümkün olduğunca uzaklaştırma sebebimdir bu. gençlerin devamlı sevimli veya havalı bularak;
çok yerine çko,
ben yerine bne,
köpek yerine köpke,
aşkım yerine aşko,
tarzında kelimeleri viralleştirip normalleştirdiği için bu konuda ciddi kavgalarım bulunmakta. yanlış anlaşılmasın, bu kelimeleri kullanan insanlarla tek kelime tartışmam ve kendimi asla yormam. fakat günümüz insanları neden böyle diye içsel bir kavga başlıyor bende. sinirden kan beynime sıçrıyor artık. kendi arkadaşlarımı sıkça düzeltip uyarıyorum fakat bir yere kadar. bir insan öz dilini konuşurken neden bu kadar lakayt olur ki. işin komik yani zaten bu gençlerin bir çoğunun atatürk aşkı ile kendilerini ön plana çıkarmaya çalışırken onun ülkemize getirmiş olduğu bir inkılapla bilakis dalga geçmeleridir. saygı dahi yok. yazık.

daha önemli dertlerim var.

bana ne lan, ben ne tepkisi verecem. demokrasi fetişi olan kemal dedeniz tepki versin. ciddi söylüyorum he, mail atın haftaya grup toplantısında konu hakkında açıklama yapar.

yerimde duramam. bir hışımla ayağa kalkarım ve odanın içerisinde volta atarım. eş zamanlı olarak farketmeden elimin birisini belime koyarım ve diğerinde de sigaramı tutuyor olurum. rezidansın 43. katında bulunan ve bir duvarı tamamen camla kaplı olan ofisimden uzaklara daldıktan sonra ğaaaaa diye bağırıp havaya doğru bir tekme savururum. daha sonra deri koltuğa oturur, avuçlarımı şakaklarıma bastırır ve öfkeden ağlamaya başlarım.

sakinim.

duruma göre değişir.
yani bir kitap yazıyorsan ve redaktörden de geçmiş ve hata varsa affedilemez bir şeydir.
ama eğlencesine yazdığın sözlük gibi bir ortamda veya sosyal medyada ise anlaşılabilir olduğu sürece (ki ilk ve son harfinin doğru olması yeterli insan için) çok de önemli değil. görünce düzeltirsin. yaptığım bir yazım yanlışı var ise ve düzeletilmesi için biri mesaj atarsa çok mutlu olurum.

yazım hatası mümkün ama kıçından imla kuralı uydurana, bitişik yazılması gereken -ki takısını, her ihtimale karşı diye ayrı yazana ağır küfrederim. -de ekine girmiyorum bile zira onu yüzde 70 civarı okur yazar kitle kuralına uygun kullanamıyor bile.

uyarırım. devam ederse daha sert uyarırım. yine ederse mümkün olduğunca iletişimi minimum düzeye indiririm.

"bana ne." şeklindedir. hakikaten hiç umurumda olmaz. ancak yazım yanlışı yapanlar profesyonellerse (yazar, editör gibi) işler değişir. o durumda garipserim/yadırgarım.

de'ler ayrıııııııııııııı
ayrııııııııı diyom allloooooo*

yanlız orayı yalnış yazmışsınızki