sözlükteki yaşlı yazarlardan talepler

sözlükteki 40 yaşının üzerindeki yazarlardan genç yazarların talepleridir.
elma filan soyup örgü örseniz iyi olurdu aslında.

sağlığa dikkat, stresten uzak durun.
ne bileyim lan hahahaha ? onlar bize verebilir bazı altın tavsiyeler.

bez yardımı...

sizin ilk kez yaşadığınız bir olaydaki heyecanınızı paylaşmazsak gücenmeyin. bizim o konuda sıtkımız sıyrılmış, ağzımıza sıçılmış, bıkmış olmamız o heyecanı yersiz bulduğumuz anlamına gelmez. siz devam edin kenardan kenardan, bize bakmayın.

biz android kkavyesinde bir kelimeyi 10 dakikada zor yazıyoruz, kendimize hayrımız yok. bizden bir şey beklemeyin. biz kimiz ki. sefil fareleriz.

40 yaşı geçmediğim için yaşlanmadığımı öğrendim*. mazur görün 40 yaş üstü yazarlar, gençlerin kanı kaynıyor işte kime sataşacaklarını bilemiyorlar*.

fontlar büyütebilir olmalı.
(bkz: bir arkadaşım ekolü).

beni bi okuyup üfler misiniz...

bol bol beğeni ile motive etmek.
mesela hemen.

gençler zaman öyle bir geçiyor ki, bugün yaşlı dediğiniz yaşa geleceğiniz hıza inanamayacaksınız. sizin yaşınızda olsam benim yaşımdaki birinin sürekli bu hatırlatmayı yapmasını isterdim. her gününüzün keyfini çıkarın.

60'lık yazarlar (var mı ki?) da bana aynı öğütte bulunsa keşke...

"evladım şu camı bir örtüver."

takip edin de büyüklüğümüz belli olsun dedirtmiştir.

70 yaşındaki teyzemle, annemle sohbet ederken kendimi genç hisseden ben burada yaşlıyım. garip geliyor insana. hani kendine yaşlı demek istemiyor insan, konduramıyor. yaşla birlikte aslında talepler daha azalıyor ve netleşiyor. kimden ne talep edeyim ki kıvamına geliyorsun. çünkü biliyorsun ne ekersen hayatta biraz da onu biçiyorsun. bu ülkede yaşamanın verdiği zorluklar, hayatın yorgunluğu üzerine bir bir çullanıyor. sonra sakin bir boş vermişlikle iteliyorsun, öteliyorsun. talep değil de dileğim var. bol geyikli, gülmeli, kahkahalı , biraz hüzünlü ve mutlaka dengeli olsun yaşam.

evladım şu yaşlı maşlı başlıklar açıp durmayın yitir ya.

22'sinde emekli maaşımı alacağım. gelin size bir çay ısmarlayayım. belki iki lafın belini kırarız.

yediğiniz içtiğiniz sizin olsun. ben deneyimlerinize talibim. deneyimlerinizi bize aktarın ki öğrenelim, keşfedelim. yaşamadan da olsa tecrübe edelim. bir de canınızın sağlığı. daha ne isteyelim?

onlar elma soyup, örgü örerse size kim mama yedirecek? peki gazınızı kim çıkaracak? kim pışpışlayacak sizi? peki ortalığın içine ettiğinizde kim temizleyecek buraları?

bence bu talebinizi gözden geçirin yoksa buraları mok götürür *

son zamanlarda pis kokular iyice arttı zaten birde büyükleriniz çekip giderse mamak çöplüğünden hallice olur buralar, demedi demeyin. *

biz genç yazarlara saygılı olun, aşalamayın bizi.

30'umdayım ve artık genç sayılmam, keza ihtiyar da. russell derdi ki; "gençken sürekli intiharı düşünürdüm, bunalıma girerdim, henüz 20'li yaşlarımda bile bu yaşımın yarısı kadar daha yaşayamayacağımı düşünürdüm. sürekli trajik ilahiler dinlerdim vs. fakat şimdilerde 80'li yaşlarımdayım ve zevk alıyorum. "
aslında hayatın sizlere neler sunduğu, karşılaştığınız şartlar ve biraz da şansınız belirliyor bu durumu. eğer 20 sene sonrasını düşünecek olursam, bir embriyo bile değilim bu halimle. fakat 10-12 yıl önceki halimi düşününce de içim burkuluyor.
şöyle bir anekdot paylaşacağım aklıma gelmişken, "son siyah saçım ve ihtiyar delikanlılara bazı öğütler" adlı kitapta okumuştum: "insan kendini ne zaman yaşlı hisseder biliyor musun? kendimi hiç bu kadar genç hissettmemiştim dediği anda"
bu arada herhangi bir talebim yok.