türkiye’de siyaset

yok

türkiye'de bir insanın x partisine oy vermesinin sebebi o partiyi sevmesi değil, y partisinden nefret etmesidir. aynısı y partisine oy veren kişi için de geçerli. y partisine oy vermesinin sebebi x partisinden nefret etmesi, y partisini sevmesi değildir. kısacası türkiye'de siyaset sevgi üzerine değil, nefret üzerine kurulmuştur.

sakızdır, yapıştığı yerden çıkmaz. çıkarmak istiyorum der insanlar, ama kimse çıkarmaya çalışmaz. kimi iğrenir, kimi boş çaba olarak görür. zaman ilerledikçe çıkarması daha da zorlaşır ama çıkarmak zorunda olduğunu da bilir insanlar. illaki çıkacak, ama yapıştığı yere ne kadar zarar verdi acaba diye düşündürtür.

dün dündür, bugün bugündür düşüncesiyle ilerleyen siyasettir. umarım en kısa zamanda 60 yaşını geçmiş, torun sevecek zatların birbirlerine salladığı günleri atlatırız.

babadan oğula geçer. suni lider kabızlığına mahkum edilen halk sanki 85 milyon kendi içerisinden lider çıkaramazmış gibi en az yarım asır aynı yüzlerle muhatap olmak zorundadır. siyasal islamcı'sı, seküleri yada solcusu oturdukları koltukları çakılmışçasına terketmezler. ta ki elden ayaktan düşünceye, koltuklarını aileden birisine devredinceye dek. muhalefet ise aynı tokun farklı bir tonudur. kaoslarla, ihanetlerle anılan bir iktidarı deviremeyen muhalefet lider koltuğunda ısrar ediyorsa o kaosun, ihanetin bir parçasıdır.

halk arasında birisinin hoşuna gitmeyen bir şey söylediğiniz zaman direk düşman olunuyor. bir fikiri, argümanı vb. eleştirmeye kalksanız direk tehdit olarak algılanıyorsunuz. eleştireceksen de binbir çeşite girerek kibarca söylemeni bekliyorlar.

lağım çukurudur.

tüm siyasi partiler ve siyasi erkler sadece kendini ve çevresini düşünür. halk ya da ülkeyle alakaları olmaz.

partici ve adamcı zihniyetteki insanlar da acınasıdır.

türk siyaseti unsurları halka itelemeye ve bu halkta itelenmekten memnun kalmıştır.

iki iki daha dörttür. bugünlerimiz bize müstahaktır. hadi şimdi başlıklarda birbirinize bok atmaya devam edin.

siyaset demek bir hayli zor. smackdown maçından hallice meclis görüntüleri, damgalama, laf sokma çabaları ve daha neler var. sanki meclise giderken kavga için adam toplanıyor etraftan. üstelik elli yaş altında beş on kişi vardır en fazla. gidin torun sevin, sudoku çözün neden birbirinize laf sokmaya çalışıyorsunuz, damgalamaya çalışıyorsunuz? bilmiyor muyuz sizce prompterları, bayılıp ayılmalarınızı? bu iş gereğinden fazla uzadı artık.

artık siyasetin “s” harfini bile görmek istememektir.

bok, yanında daha temiz kalır.

mide bulandırıcı, bıktırıcı bir hal aldı. tahammül etmesi zor.

hepsini canı cehenneme.

özetle budur.

maalesef halen 70'lerin 80'lerin yaşlı siyaset algısıyla yönetilen can alıcı bir sistemin dişlileriyiz . 21.yüzyıla ayak uyduramamış , gençleri anlamayan ve eleştiri kaldır(a)mayan yapıları elbet bir gün ... bu kadar, elbet bir gün...

dönek ve satılık insanların tekelindedir.

olmayandır. siyasetten anlamayan bir milletiz çünkü.

şöyle bir şeydir.

ne kadar kötü ve sadece kendisini önceleyen insanlar tarafından yapıldığı önceki tanımlarda anlatılmış. benim sorunum siyasete yön verecek bir kamunun da olmayışı. insanlar parti liderlerinin peşinden saçma gündemlere kafa yoracağına gerçek sorunları konuşmalı, tepki koymalı, gündeme taşımalı. yeni oy kullanacak gençler de farkında olmalı bu gerçek sorunların.

günlerce herkes her yerde imamoğlu'nun balığını konuştu. sanki biz bilmiyoruz adamın sütten çıkmış ak kaşık olmadığını. sanki başka çare bıraktınız ona oy basmaktan. sanki ona laf edenler makul sebeplerle laf atıyor. yahu köyümdeki nine bile nedir bu mesele diyor. kadının derdi neden bu olsun? kadın hasta olunca doğru düzgün sağlık hizmeti alamıyor, çocukları fakir, kendi toprağında doğru düzgün tarım yapamıyor, doğup büyüdüğü yer rantçılar yüzünden talan ediliyor...

küçük yaşta çocukları ailenin rızasıyla alıp beynini yıkayan ve müride dönüştüren onca tarikat neden konuşulamıyor? neden devlet içindeki etkinlikleri ifşa olmuyor? gün geçtikçe kuruyan su kaynakları neden konuşulmuyor? kendini bilinçli gören insanlar en azından gençlerle bunları sakince konuşabilsin ki bari yüzleşecekleri felaketlerin farkında olsunlar. körü körüne polemik ağzıyla etrafa zehir saçmasınlar. siyaset de kamuoyundan nemalanıp en azından oy toplayabilmek için bir şeyler yapsın.

tam da türk halkına yakışandır.
ne zaman cehalet illetinden kurtulur ve akıllı kuşakları bir araya getiririz ve insan olmanın gerekleri nelerdir diye öğretiriz, işte o gün siyasetin erbabı da kendine çeki düzen verir ve hesap sorulabilirlik anlamında korku ile ülke yönetirler.
ama çok zor.
benim ömrüm vefa etmez görmeye, 80' ihtilalinden beri aynı senaryoyu görüyorum ve değişen zırnık yok.
belki 24 yaşındaki oğlumun da hayatının son demlerinde olabilir bu dediklerim.
arsıza, hırsıza, üç kağıtçıya siyasi görüşüne ve tarafına bakmaksızın dur demezsen böyle öperler adamı.
daha da çok öpecekler, inşallah ülkem bir gün düzelir de muasır medeniyet seviyesinin yanına yaklaşır.
hala ekonomi bakanı diye konuşan zat aralık ayında enflasyon düşecek demişmişmişmiş, ülke tam bir açık hava komedyası!
keşke 2071 falan deseymiş.

adı var, kendisi yok. çok konuşulan yokluk.

olmayan siyasettir. lisede harika bi felsefe hocamız vardı. bir gün bi çocuk siyaset felsefesi hakkında soru sorarken türkiye siyasetini örnek göstermek istedi canım hocam ise türkiye'de siyaset yok ki felsefesi olsun dedi. *
duyduğum andan beri o kadar katılıyorum ki bu görüşüne.
bu fikirde olmamım tek nedeni sevgili hocam değil elbette üni de siyaset okumaya başlayınca her şey o kadar berraklaşıyor ki. net görmeye ve ona göre analiz etmeye başlıyorsunuz.
efendim üzgünüm ama halk yani topluluğun duygusu, istenceleri, gelecekten ve bugünden beklentileri neyse siyaset de öyle şekil alıyor. ıster monarşi olsun ister demokratik sistem bunun aşağı yukarı özeti bu.
o yüzden gerçekten bu ülkede siyaset yok sadece kavga, bol kavga ve bolca gürültü var.