üst kat komşu

allah onları bildiği gibi yapsın*
sanki kanguru ailesi de evde zıplayarak gidiyorlar,gecenin körü koşuyorlar,sanki mabel matiz de konser veriyor.

o yetmiyor şimdi de alt komşu giriyor kadraja.tam uyuyacağım apartman içinde hönkürmeler, bağırışlar.araba,ev kapıları pat küt.gecenin ikisinde de misafir almazsın ve gardaş!

ne dolmuşum* hayır ev bizim bir yere gidemeyiz.ev bulun da gidin başımdan tez vakıtta.(her beğeni bir amin)

facia...
fight club da denilebilir.

bir zamanlar gece-gündüz fark etmeksizin paldır küldür gezerlerdi. bir kere uyardım: aşağıda insan var diye. -yani "insan olun" demeye getirdim, onlar da bunu çok iyi anladılar-. şuan aramız çok iyi. birde bölgesel olarak şehirler farklı olsa da aynı bölgenin insanı olmanın verdiği durumun artısıyla, gül gibi geçinip gidiyoruz.

yerinde durmayan bir çocuğu varsa ses izolasyonu yoksa seks hayatları aktifse biktirandir.

temizlik hastası ve birde çocukluysa gece gündüz hareketi eksilmeyen problemdir

bizimkiler şu an oğulları ile konuşuyorlar, evli çoluk-çocuk sahibi oğullarına (baba belli ki kızmış, anne arayı bulmaya çalışıyor, baba hep gergin o eski babalardan, emekliler de) bağırmalı bir nasihat konuşması yapıyorlar. ben de duvarların geçirgenliği yüzünden konuyu bilmesem de üzerime düşen sorumluluğu alıyor ve nasihatlerden faydalanıyorum.

haftada bir-iki gün çılgın torunları bir saat içinde evdeki bütün eşyaların yerini değiştirmek suretiyle gücüne güç katmaya devam etse de severiz kendilerini. hoş görüyor, dert etmiyoruz. başımızın üstünde yerleri var. alt komşuma da elimden geldiğince ses yapmamaya çalışıyorum ama sanırım terlik sesi benden de gidiyordur. kış olunca tabanı ses yapmayan terlik almak lazım.

her şey bir yana başınıza beklenmedik bir iş gelse kapısını çalacak komşularınızın olması şu zamanda, hele de istanbul'da epey lüks bir şey. o yüzden aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın...

yaşlı bir çift.. amca bipolar ve çeşitli kronik hastalıkları olan kilolu birisi... ara ara bayılıyor, birkaç kez evde düşünce teyze, amcayı tek başına kaldıramayınca eşimle yardıma gittik, ambulans çağırdık. bir gün elimizde ölecek diye çok korkuyorum.. amcanın hastalıklarının düzelme ihtimali yokmuş ama yine de kendisine şifa; ona 7/24 bakan teyzeye de çok sabır diliyorum...

cam silmeyi bırakmama sebep olan, kafamızı camdan çıkarttığımız anda kafamıza pisleyen, arada yolu şaşırıp benim evime girmeye çalışan ve bazen başarılı olan bir grup güvercindir.

at beslediklerini düşünüyorum kendilerinin bir insan bu şekilde yürüyemez ve ayrıca iki kişi 20 kişilik ses çıkaramaz. aile içi konularının hepsine de vâkıfım.

martılar.

tepemdeki çatıda martılar var. allahsız karaktersizler. ansızın viyaklamaya başlıyorlar, martısın sen ya sabahın köründe viyaklaman lazım sen gidip gece yapıyosun bunu. bi de yuva muva yapmışlar galiba. lanet olsun.
çatıda öyle bi yürüyolar ki muharebeye gidiyo sanki pezolar. gerçi gidiyolar da, diğer kuşlarla vs falan atıyolar arada. canımı çok sıkıyorlar.

benim alttakiler zaten tek yazları geliyor. o yüzden çok kötü bir üst komşu olduğumu düşünmüyorum *

bakıyorum da herkes üst komşusundan rahatsızmış.
bir de alt komşularınız konuşsun bakalım.
merve sen konuşma ama şey *)
benim en büyük rahatsızlığım sürekli sofra bezi veya halı silkelemesi.
bir kaç yıl önce bir ramazan ayıydı, iftara misafirler vardı.
kuzenim yetişememiş, yaklaşık yarım saat sonra gelmişti.
çorbayı tekrar ısıttım, yalnız fazla ısıtmış olacağım ki balkonun kenarına soğusun diye bıraktı. neymiş efendim : çorbanın ısısı 35.5 birim olmadan içemezmiş.
o sırada üst kat komşum olacak kişi bize son şakasını yaptı ve sofra bezini tee yukarıdan çorbaya boca etti.
üst komşunuzu bilemem ama alt komşunuzla iyi geçinin.

silkelenmeyi adet edinmiş, kendisini çok temiz zanneden pasaklı bencil bir mahluktur.

çok kibar, aklı başında, düzgün harika insan. nasıl övsem nasıl övsem yahu mikemmelll bir kişilik. tanısanız bayılırsınız. öyle tatlı, sevimli, oturaklı bir komşu. diğerleri hep g.telek hep pislik ııhh igrenç yaratıklar.

(narsistik kişilik bozukluğu)
kendi kendimin üst komşusuyumdur. canım kendim ya hahahah.

yıllarca ne idiği belirsiz insanların söylediği arabesk, arabesk rap, abuk sabuk popüler kültürün manasız şarkılarını bana dinlettiren ve yetmezmiş gibi kendide eşlik eden ergenliği asla bitmeyen, müziğin sesini kıs deyince tamam abla deyip ezilip büzülüp iki dk sonra tekrar açan , öss zamanımda ,ünv finallerinde, işten eve döndüğümde, hastalıkta, sağlıkta , pazar günleri sabahın köründe , hafta içleri gecenin bir vaktinde o lanet olası gürültüye maruz bırakan üst komşumun oğluna buradan sevgilerimi (!) iletiyorum. evlenince bizim alt kattaki dairede oturacakmiş intikam soğuk yenen bir yemektir koçum.

vakti zamanında kendisinden çok muzdarip olduğum komşular.
bakın şimdi bir ev düşünün sabahtan akşama çocuk kahkahası ve çığlığı. bize ulaşan mutluluk.
aynı evin akşam saatleri eve gelen bir öküz, mobilyaların sağa sola vuruş sesleri ve çirkin bir bağırış. duymamak için açtığım son ses müzik. ve de çaresizlik yüzünden hissettiğim öfke.

son katta oturduğum için böyle bir komşum olmamıştır :d

istanbul'un daha dün taşındım. beş katlı bir evin 4. katındayım. üst komşum ile aramızda henüz bir komşu bağı oluşamadı yani üst komşu adayım var. bende onun alt komşu adayıyım. karşılaştığımız anlarda nikbin bir gülümseme karşılığında istediği sesi çıkarıp , rap rap rap ayaklarını yere vurabilir. yahut sabahın köründe elektrikli süpürge çalıştırabilir. samimi olmaktan uzaksa ve kuralcı biriyse gülümseme de istemez. üst komşuluğu onda kalsın. önemlidir üst komşu ...

sayelerinde bir ramazan ayında iftar ve sahur saatlerini dört gözle beklemiştim. 3 gün abartmıyorum 3 gün aralıksız kavga ettiler sustukları sadece iftar ve sahur saatleriydi ama haklarını yemeyim sağolsunlar günde 4 5 saat kadar da uyuyorlardı o fırsatta benim de uyumama izin veriyorlardı. ben onlara saygı duyduğumdan dinlemek istemedim ancak onlar bana saygı duymadığından bütün aile faciasına hakimim ne yazık ki. orucu kavgaya tutturan sevabı neresinde görür bilemedim.
(bkz: orucu uykuya tutturan sevabı da rüyasında görür)

avizeye tutunup duvardan kanepeye uçan, oradan sekip yerde sekiz takla atan çocuklara sahipler sanırım. böyle bir gürültünün başka şekilde çıkması imkansız çünkü.

neyse ki, son bir kaç yıldır üst kat komşusuna maruz kalmadan hayatımı idame ettiriyorum da sülalem raad modundayım. yegane üst kat komşum yıldızlar artık.