üşümek

vücut ısısının düşmesiyle soğuğun etkisine duyarlı hale gelmek. sonunda ısınmak varsa güzel hissettiren his hali.

sevdiğini kaybettiğinde bedeninin verdiği tepki.

üşüyorum, kapama gözlerini...

(bkz: kadınlar üşür)

giden sizin için çok değerli de olsa, kapıyı örtün ki; içeride kalanlar üşümesin. paulo coelho

(bkz: sevgi görmemiş bir kalbin üşümesi)

tahammül edemediğim.

insan neden üşür ki? üşümek diye bir şey neden var ki? herkes üşümek zorunda mı? isteğe bağlı olmalı bence üşümek. isteyen üşümeli. istemeyen üşümemeli.

soğuk, karanlık ve kasvetli havaları; yağmuru ve karı; mevsimlerden kışı çok sevmeme rağmen üşümek sevmediğim bir his. pencerenin bu tarafından sıcak sıcak dışarıyı izlemek varken, bir yandan hafif tatlı kahvemi yudumlayıp kazağımın kollarını avcumun içinde toplamak dururken; pencerenin diğer tarafında olup soğuktan tir tir titremekten nefret ediyorum.

üşüyünce ben hemen hasta olurum zaten.

başlığı okurken bile üşüme geliyor mu size de? ıklimlerin dengesi ile o kadar oynadık o kadar dünyayı tersine çevirdik ki yazı beklerken kar yağıyor kış gelsin derken kısa kollu ile çıkıyoruz sokağa.

escobar beye 2 milyon dolara mâl olmuştur.

bir şubat gecesi uğuldayarak esen rüzgar ve insan dışarıda  biraz kalsa tir tir titreten soğuk bir hava vardı. rüzgarın uğultusu sanki kafamın içindeydi. hem başımı ağrıtıyor hemde düşünmeme fırsat vermiyordu. duştan çıktığım için saçlarım ıslak olmasına rağmen  bir o kadar da güzel kokuyordu yasemin kokusuydu. ben yatağıma uzanmış bir kaç sayfa kitap okuduktan sonra göz kapaklarımın ağırlaşmasıyla kitabı başucuma bıraktım. devam etmeye çalışsam da kafamdaki düşünceler buna engel oluyordu. gözlerim satırlar üzerinde hızlı hızlı gezinirken bi süre sonra kendimi başka düşüncelere dalmış vaziyette buluyordum buna ne zaman ve nasıl başladığım konusunda bir fikrim yoktu. bu sabah annemin gün ışımadan önce namaza kalkmasıyla uyanmış bir daha da uyuyamamıştım ama yataktan da kalkamıyordum. düşüncelerim o kadar şideetliydi ki bedenimin hareket etmesine müsaade etmiyordu. bir gayretle doğruldum çetin geçen bir geceden sonra birbirine giren saçlarımı rastgele topladım geceden kalma sobaya birkaç odun atıp tekrar yatağa girdim. şimdi her şey daha ağır geliyordu ruhum, bedenim, kalbim, zihnimdekiler.

kendimle alakalı en şikayetçi olduğum şeylerden birisi. aşırı ve sürekli olarak üşüyorum, nerdeyse her dışarı çıktığımda havanın ne kadar soğuk olduğuyla alakasız ellerim üşüyo hatta acımaya bile üşümekten* .

gece istasyon bankında oturan kadın üşüdü ve yavaşça çantasını eline alıp kalktı. bir sigara yaktı. ateş kısacık bir an aydınlattı rayları. ciğerini doldurdu dumanla. yürüdü rastgele. bakındı etrafa, gecenin içinden bir ses doldu kulağına, ürktü. yürüdü rastgele. topuk sesleri yankılandı karanlıkta. korktu. üşüdü. yürüdü. durdu dinledi. bitmiş sigara dudaklarını yaktı. küfretti bir tane daha yaktı. üşüdü. korktu soluk seslerden. adımları hızlandı, nefesi hızlandı. yürüdü gecenin içinde kayboldu gözden. gece devrilirken üşüdü kadın.

sizlerle üşümek bile en büyük lüksümdü dostlar. kuşadası otogarı yakılmış sigaralar...

şu son 1 haftadır yaşadığım eylem. sanırım 1.5 sene aile yanında istanbulda olunca vücudumun soğuğa olan direnci kırıldı. koca kışı evde geçirdik nasıl olsa. şimdi eskişehirdeyim, hava ekimde bile soğuk burada. ama asıl merak ettiğim acaba gerçekten çok mu soğuk yoksa benim vücudumun soğuğa olan direci mi kırıldı?

eşimin yanında üşümeyi tercih ederdim. evde* bile bu kadar üşümüyordum geldim burada merkezi sistem ama gönlümüz yalnızlıktan üşüyorsa demek. hasret, uyutmuyor ama gel gör hayat çok zor.

sabahleyin, korunaksız ve aç, üşümüş köpekten farkım yoktu. kaçtı yattım bilmiyorum, nasıl uyandım gel bir de bana sor. dişlerim vuruyordu birbirine, üşüyordum. artık üşüyorum. sanırım aldığım yaşların hesabını ödüyorum. üşüyene şaşardım, 1 köynekle kışı uğurlardım. daha yeni mont aldım. ne montu yahu erzurum mu bura derdim. bağrım hep açıktır. köyneğin üstünden 3 ilik açarım.

soğuğa mertlik yapılmaz derler, doğru derler. sabah ağlamaklıydım, üşüyordum ve annem gelsin ısıtsın beni, sevdiğim hoh yapsın istiyordum. bir köpeğim olsa ona sarılırdım. ısınalım diye.

bir gün üşüyeceğim ve üşümekten utanacağım hiç aklıma gelmezdi.

ev mi soğuk bende mi sıkıntı var anlayamadım. ben de üşüyorum şu anda.

kimisi için kaderdir.

manevi bir şey. buz tuttu duygularım, ruhuma kar yağıyor.