uzun entrylerin okunmaması

entry girilen başlığın konusuna ya da yazınızın başlangıcına göre değişebilen durum. uzun süredir burada yazıyor ve okuyorum. öğrendiğim şey ise insanların yorum okumayı çok sevdikleri. aynı şey benim için de geçerli. bir kitabı, bir tarihi yeri ya da siyasi bir olayı buraya öylece taşırsanız sadece yem atmış olursunuz sayın yazarlar. eğer beğeni, favori, madalya ve destek mesajları için yazarlık yapıyorsanız* durumlar karşısında yorumlarınızı yazılarınızda belirtin. tamam bu böyle olmuş ama sence neden? sana ne kattı, ne hissettirdi? insanlık bundan nasıl nasiplendi? bu duruma karşı bir çözümün yahut önerin var mı? özellikle saldırgan ve fazla eleştirel tanımların daha ilgi çektiğini görüyorum. belki biraz görsel de ekleyebilirsiniz, yazınızın inandırıcılığını arttırır. artık ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz. bu kadar uğraşa değer mi değmez mi size kalmış tabii. günün sonunda portakalın halini görüyoruz.

(bkz: hiç entry okunmaması)

uzun entryler ilgili kişi tarafından okunur. eğer oylanmadığınız için okunmadığını düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. illaki birilerinin gözüne çarpıyordur.

uzun entrylerin okunmamasını uzun uzun açıklayanlar. sizleri de seviyoruz.

efendim insanlar okumaktan rahatsızlık duyuyorlar...
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
...çünkü insanlar okumayı sevmiyor, okumaya üşeniyorlar...
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
- - - - - u z u n y a z ı - - - - -
...okumaz bunlar efenim çok da şey yapmayın. *

hiç jr mastor'umda değil.
ben uzun entry olsun diye yazan biri değilim.

uzun entryler yeri geldiğinde değeri buluyor...

sözlüğün uzun yazı algısı 2 paragraf ve üzerine çıkan yazılar. bir insanın bir konuda kendini tam ifade edebilmesi için bin tane detaydan bahsetmesi gerek fakat bu "uzatmayayım" düşüncesiyle tam yapılamıyor. böylece uzun dediğiniz entrylerde bile bütünüyle kendini açıklamamış birini okumuş oluyorsunuz. çoğu uzun sanılan entry aslında son derece kısadır. aslında daha da uzun yazılmalı. sıkılan, bana ne senin ifadenden diyen de okumaz zorla değil ya.

okuyan okuyor. sırf bir tanımı ilgimi çekti diye bütün tanımlarını okuduğum yazarlar var, okutan okutuyor, okuyan da okuyor efendim.

tercih meselesi. uzun şeyleri edebiyat yapmak zannetmesek kitap okuma oranımız bile artabilir bu ülkede..

kime göre neye göre . uzun tanımları olan hepsini okuduğum artık neden yazmıyor diye stem edip sayfasına uğradığım yazarlar var. bazende farkında olmadan uzattığım yazılar var. bazıları bilerek uzun yazılıyor tabii.*

ingiliz edebiyatı profesörü, yazar , çevirmen .. mina urgan var. hafızam beni yanıltmıyorsa bir dinazorun anıları kitabının çok satanlar listesine girmesi üzerine bir yorum yaptığı rivayet edilir.

“ çok okunuyorum acaba banal mı yazıyorum.” minvalinde bir yorum.

buradan şuraya gelmek istiyorum.

herkes okunmak ister ama okunmayacak endişesi ile kısa yazmak yerine içinden geldiği gibi yazan kişi, her yazara hitap etmediğini de zımnen kabul ediyordur.

uzun tanımlarda bunun huzuru ile yazarım zaten. *

ben okuyorum valla. bunlar hep emek...

aslında kurguyu beğenirsem okumaya gayret gösteriyorum ama rica ediyorum şunların arasında biraz boşluk bırakın ne biliyim paragraflaştırın falan.

bazen öyle entryler görüyorum ki okumak istesem de sırf bu sebepten okumak zul geliyor. yorgun beynim kendini daha fazla yormak istemiyor.

çok fazla sallıyorlar gerek yok.

ben genelde okuyorum ama bazen sadece başına ve sonuna bakarak oyluyorum, okumak istemiyorum.

sen onu bunu geç de ben kısaları da okumuyorum başlığı görüyorum entry giriyorum gidiyorum o derece bir şey hani.

kafa dağıtmaya mı giriyorum yoksa dikkatimi çeken konularla ilgili fikir sahibi mi olmak istiyorum?
duruma göre değişiyor okuyup okumayacağım.
birileri acayip saçmalamadığı sürece kişisel fikirleri okumam uzun uzun.

yalan yok, okumuyorum.

boktan hüzünlü hikayeler oluyor genelde. saçma kızların, bir o kadar saçma duygusal sandığı boktan edebi yazılarıyla ilgilenmiyorum. dalga geçiyorum hatta.

erkek yazarların da 'çok farklıyım' tribine girdikleri yazılarına kahkaha atıyorum. elimden gelse karşılarına geçer nanik yapardım. öyle komiğime gidiyor.

okuduğum vardır mutlaka ama hepsini okumak imkansız aradan ilgimi çeken olursa okuyorum tabi.

anlatım dili akıcıysa ve konu ilgi çekiciyse gayet de okunur.