ya annen ya ben diyen eş

ilk celse de boşanılması gereken eştir.
yerini ve haddini bilmiyorsa ondan bi halt olmaz. kendi annesine de ayrıca saygisi yoktur. anne kavramını ve önemini bilmedigi gibi kendisini caanim anamla mukayese edebilecek cesareti ve özgüveni bulduğu için bile eş kavramını ne kadar hakkettiğini sorgulatır.
(bkz: herkes haddini ve yerini bilecek)

ben de kendisine aynı soruyu sorarım. kendisi ne cevap veriyorsa aynı cevabı veririm. aksi halde herkes kendi yoluna.

karakter ve kişilik sorunları olan eştir. erkek ya da kadın fark etmeksizin bu tercihi sunan insan yeterli olgunluğa erişememiş, akıl mentalitesi yerinde olmayan insandır. zira ne kadar sevmiyor olsanız bile eşinizin ailesine, sırf eşiniz için saygı duymak zorundasınız. şartlar gereği, belki de yaşadığınız kötü hadiselerden ötürü görüşmek bile istemeyebilirsiniz fakat eşinizin görüşmesini engelleme hakkına sahip değilsiniz!

güzel versus en azından çok acılı ve çetrefilli. ya ben ya kayınçon da diyebilirdi. bunu söyleyen kişiyle artık konuşulmaz bile.

eşimi seçerdim. yalan yok, annemden biyolojik anne olması dışında bir şey göremedim hayatımda. eşim ise tüm beraberliğimiz boyunca bana desteğini hiç esirgemedi. anam da kaynanalık skillerini tek tek eşim üzerinde egosunu tatmin için denedi. buna rağmen, eşim sabretti ve birşey demedi. karılarınızın dolduruşuna geliyorsunuz, sizi doğuracağıma bok sıçaydım da dedi (eklemeyi unutmuşum).

sonra (bkz: hainevlat) olduk, hamdık piştik.

neyse... bu beni ilgilendiren kısmı.

şu başlığı açan çok bilmiş kişiciğim, olayın o noktaya nasıl evrelerden geçerek geldiğini de yazaydı da, kuru laf kalabalığı yapmayaydı. yoksa laf-ı güzaf havanda su öğütürüz. cevap yazarken bile gerilir insan.

(bkz: deliler, kuyular, taşlar ve taş çıkarma ekipler amirliği)

kadınların kendi aralarındaki iktidar mücadelesi filan değildir.
bir yetişkin birey olmanın belli başlı kuralları vardır; ekonomik bağımsızlık, ayrı evde yaşamak vb. hem kadın hem erkek için bu geçerlidir. avrupa ülkelerinde ergenler yetişkinliğe geçiş için ülkeler arası göç ederler. bazı ülkelerde zorunlu askerlik hizmeti bu nedenle değer görmektedir.
ergenlikten yetişkinliğe geçiş en ilkel kabilelerde bile bir toplumsal seremonidir.
erkek çocukları (oğlanlar) zaten müslüman ülkelerde sünnet korkusuyla bir travma yaşıyorlar.
evli çiftlerde kadın çok doğal olarak eşinin üzerinde otorite figürü olarak gördüğü kaynanaya bilenmektedir. çünkü kaynana denilen kadın kişi bir diktatör olmaktadır. türk örf adet ve gelenekleri de geronfilik olduğu içün kaynana denen kadın kişi yaşlandıkça aile içindeki mutlak hakimiyetinin bilincine varır.
işte tv ekranlarında çok bayılarak izlediğiniz o aşiret dizileri, ailede baba figüründen sonraki en güçlü kişinin o babanın karısı olması, üvey anne kompleksi vs hepsi bunu size anlatıyor.

devlet içinde devletçikler beraberinde nepotizmi getirir. türkiye'de dünya'ca bilinen aile şirketleri bu sorunu afaroz mekanizmasıyla çözmüştür. örneğin sabancı ailesini magazinde biraz araştırırsanız ailenin bazı üyelerinin afaroz edildiği, yan yana gelinmediği net bir şekilde görülür.
istenmeyen çocuklar yurt dışında yatılı okula gönderilir, istenmeyen çiftler yönetimden el çektirilir filan. nepotizm türkiye'nin her yerindedir. çünkü türkiye toplumu network ile nepotizm'i tam olarak anlayamamış cahil bir toplumdur.

bunun altında da miras kanunları var. türk medeni hukuku'na göre soy bağın olan kimseyi mirasından men edemezsin. bu kanun değiştirildiği zaman nepotizm de bitecektir. bundan eminim.

kadınların çalışmasa bile bir mesleği, uğraşı olması gerektiğinin göstergesi başlık. yoksa her gün kaynanayla, görümceyle görüşmek zorunda kalır, yüz göz olursunuz ve böyle seviyesiz muhabbetlere girersiniz.

bunu diyen bir eş varsa orada yanlış giden bir şeyler var demektir. söyleyen erkek veya kadın farketmez. bunu söyleyenden çok söyletende hata var bence. çünkü hiçbir kimse annesi ve eşini doğrudan karşı karşıya getirmemeli.

öyle ustalıkla ve etkili hareket etmeli ki böyle bir seçenekle muhatap olmasın. evlilikte denge çok önemli. senin ailen, benim ailem tartışması başladımı maazallah konu tmk 166 ya kadar uzayabilir.

(bkz: şiddetli geçimsizlik)

asıl önemli olan bu soru neden soruluyor? aslında herkes kadınlara yüklenmiş ama türkiye'de evlilik hayatında çoğunlukla erkek tarafı önceliklidir. burada dengeyi sağlayacak olan erkek bireydir. anne ile eş arasında "iktidar savaşı" zaten hiç olmamalıdır. aynı soruyu erkek birey genelde sormaz. çünkü damatlar genellikle el üstünde tutulur. erkek tarafında ise "gelin" den genellikle hep bir şeyler yapması beklenir. her iki taraf içinde aslında olması gereken aileler evliliklere fazla dadanmamalıdır. herkes birbirine artniyet olmadan saygıyla yaklaşırsa sorun kalmaz.

buradaki sorun bence böyle bir seçim sunabilecek cesaretin nasıl oluştuğu. bu cesaret çok ileri gitmiş bir cesaret bence.
tabi her olay kendi içinde değerlendirilir. ama anne haksız da olsa, menüde bu seçimi görmek masadan kalkmak için yeterlidir. daha ne olsun.

karşısındaki eşe senin ailen olmak istiyorum demek istiyordur.

işte burada eşitlik devreden kalkar. her ne kadar eşin de olsa annen ile aynı kefeye girmeye çalışamaz. buna kimsenin hakkı yoktur. anne seni dünyaya getiren, büyüten, okutan, adam edendir. senin yuva kurmana yardım edendir. eşin istiyor diye anneni silemezsin. anne ile başka bir seçenek arasında kalamazsın.

hemen boşanma davası açılması gereken eş
hayat gereksiz ikilemlere girmeye değmez
sonuçta seni 9 ay karnında taşımış
hasta olduğunda başında durmuş birisini
sonradan tanıdığımız birine tercih edemeyiz
yola başladıklarını unutmamak gerekir

eşler bu soruyu sorar..anneler bu duruma zorlar.. belki de eşin haklıdır.. dur..bir düşün..

bu cümleden sonra o ilişkiden hiçbir şekilde hayır gelmez. bu noktaya gelene kadar taşlar yanlış oynanmıştır, bağlar kurulamamıştır. sonradan özür dilense de bu lafın ağırlığı altında ilişkiler ezilir.

bunu dedirtmek zorunda bırakan eş hatalı. bunu diyen eşin de bu kadar beklemeyip ayrılması gerekiyordu.
kişi eşini seçse bile arada hep bir kırgınlık kalır. bu seçimi yaptırdığı için de dile getirmese bile eşini suçlar.

kimseyi arada bırakmaması gereken eştir;

duruma göre iyi ya da kötü diyebileceğim bir başlık.
türkiye'de yaşıyoruz ve malumunuz türkiye kayınvalideleri kadar kaynanalık yeteneği gelişmiş hiç bir canlı yoktur. düzenbaz, sinsi ve arkadan oyun çeviren bir kaynana faktörü varsa gelinin sorması gereken ilk sorudur. çünkü bu sorunun cevabı evliliğe ya tamam dedirtir ya da devam.
aynı şekilde türkiye'deki gelinlerin durumu da malum. eşlerini kendi kuklaları yapma derdindeler. yok olmayan şeyleri olmuş gibi göstermeler mi dersiniz ya da olaylara yalan yanlış katıp çarpıtmalar mı dersiniz hepsi var. böyle bir durumda da seçilecek taraf kesinlikle erkek için hayatının geri kalanını çok etkileyecektir.
tabi tüm kaynanalar ve gelinler böyle değil.

not: evlenmeyin. hem böyle bir derdiniz de olmaz.:)

anan diye cevaplayacağım sorucuk.

*eski eş.