yanlış zamanda tanışılan doğru insan

bunu yaşadım ben yakın arkadaşımdı. o zaman olsaydık kesin ayrılırdık, yeterince olgun değildi öyle bir şeye dönüşmesini istemedim,salağa yattım.yıllardır görmüyorum.en azından denk gelirsek sohbet eder konuşuruz sonrasını da kimse bilemez.belki de o benim için doğru kişi ama ben onun için değilim.

hata yapmana sebebiyet veren durumdur.

yaşadığım şey. o kadar doğru kişiydi ki doğru zamanda tekrar karşılaşıp* kavuştuk. hatta evlendim bile*

doğru insan karşıma çıkarsa gerekirse zamanı bükerim.

evet bükmüşlüğüm var.

doğru insan olsaydı zaman sorun olmazdı.

insan doğruysa zaman umurumda olmaz..

işte tam olarak dünyanın insana, sen bakarken soyunamıyorum deme şeklidir.

yanlışlar doğruları götürmeye daha biz çocukken başladı..ama bazı doğrulara sıkı sarılmak gerek..yeri dolmayacak doğruları yanlislariniza kurban etmeyin.

arabesk müzik altyapısına uzun hava eklemek gibi bir durumdur.

üzgünüm ama var böyle bir şey. kişi zaten az çok gözlem yeteneğine sahipse bunu şıp diye anlıyor. sonra o insan hayatında kalsın diye çabalıyor ama zamanın uygunsuzluğu izin vermiyor.

yanlış zamanmış...
umrumda değil.
doğrulardan da sıkıldım
yanlışlardan da.
bana bir tek sen lazımsın.
başka hiçbir şey değil.

doğru bir zamanda karşılaşmamış olsaydınız, o kişinin doğru kişi olduğunu düşünmezdiniz.

seni doğru insanla karşılaştıran zaman yanlış olamaz.

hani bir tarkan şarkısı var adı kis güneşi yanlış zaman yanlış insan dediği. herkese göre doğru birine göre yanlış olabilirim. tam tersi de mümkün. çünkü ben mumkunlüyüm aslen. mümkünlu de her şey mümkündür. gelsenize deniz çok güzel.

doğru zamanda yanlış bir insan ile tanışmaktan iyi olan tanışıklık.

genelde hayatın akış sistemi budur, yoksa edebiyat bile yavan kalırdı.

insan ve zaman gibi normatif yargıya en son gelecek iki kavrama bu yaftayı yapıştırmak da ne bileyim bana çok anlamsız geliyor.

şöyle düşünün, zaten biz karşımızdaki insanı tanımıyoruz; onun bizim kafamızdaki yansımasını, bizim onun hakkında ürettiğimiz bir fikri biliyoruz. telepat değiliz en nihayetinde, ve bu düşünceye de muhtelif stereotiplerden varıyoruz. işte bizi görünce gülümsemesinden tutun üzerine giydiği kıyafete kadar muhtelif doneler bize karşımızdaki hakkında bir sanı veriyor.

ama bu sanı bizim ürettiğimiz bir şey ve karşı tarafın gerçekte ne hissettiği ve düşündüğünden bağımsız olabiliyor. yani "doğru" insan derken, burada ancak bu bize doğru gelen insan olarak anlarsak uygun bir yere gelebiliyor. zaten buradaki "yanlış zaman"lığı türeten de bu sanı meselesi sanki.

arabesk bir cümledir efenim. baymadı mı ya bu "doğru insan, ah yanlış zamanda..." dramı?
bundan beş sezonluk konaklı, evli töreli aga dizisi çekilir mesela.

deli deli felsefelere girmişsiniz zaten tutabilene aşkolsun, biraz da ben çıkarımlarda bulunayım bari. ömm, üç yanlış adam, bir doğru zamanı götürür. insanlarda para olmalı bi kere. para varsa tüm zamanları kendiniz için doğru kılabilirsiniz nitekim zaman da dahil satın alırsınız. öbür türlüsü, garibanın doğru zamanı mı kalmış?

metrobüslerde işe gideceğim diye sürürnür, gitti mi bir saat öyle, dönüşü de hesap et hoop iki saat. sonrasında işte çalışır ki sistem öyle de posasını çıkarır çalışırsın 10 saat. kaldı geriye kaç saat? 12 saatin zaten 7-8 saati uyku. oradan kaldı 4 saat. bu 4 saate sormuşlar neren eğri? nerem doğru ki demiş? insan film mi izlesin, hobileriyle mi ilgilensin aşık mı olsun naapsın yani? her gün en iyi ihtimalle sana kalan bi dört saatin var, bunun 1 buçuk saatini de üç öğün yemeğe sayalım. çıkar oradan, 2 buçuk saat.

doğru zaman için günlük iki buçuk saatin var. yazık günah şu hale bakın.
onda da şansına doğru insan denk gelecek de amaaan.

gerçi metrobüste de doğru insan gelebilir ama o zaman yanlış zaman. nitekim metrobüs ortamında aşk yaşanmaz. insanın yaşayası gelmez o ter, nefes, göd kokuları arasında.

yani siz şey etmeyin, bunun dizisini hep çekiyolla, onları izleyin boşverin guzum.

doğru insan olduğunu anlamak için yeterince zaman harcadıysan o yanlış zaman olamaz.