yazarları bugün mutlu eden olaylar

eve sağ salim ulaşıp sevdiklerimi de iyi ve sağlıklı görmek. bir de sabah sevdiğim kedinin verdiği sevgi.

bugünde ölmedik.

saat 8 de uyandım yavaş yavaş uyku düzenimi yoluna koyuyorum daha nee

bir gün daha yazabilmek duygusu ile uyanmak

erken uyandım

kafa sözlük röportajı.

uykumu almış olmak ve havanın güzel olması

yıllar sonra, sabah kalkıp camdan baktığımda sokağı karla kaplı bulmak.

en büyük fobimin uyandığımda kuşumun yerinde olmaması. her sabah bakıp bakıp seviniyorum heyo kuşum var mutluyum diye.

kar yağıyor olması. çocuklar gibi şenim. tüm gün balkonda oturup, bir yandan işlerimi yaparken bir yandan manzarayı izleyeceğim. güzel bir gün olacağa benziyor.

kar kesinlikle. çok seviyorum bu saf beyazlığı.

3 senelik üniversiteli bir işsizken emek verdiğim her denemenin sonuçsuz kalmasıyla birlikte intihar eden yaşıtlarımla empati kurmaya başladığım sırada seneler önce küçük bir yatırım yaptığım ve sonuç almayı hiç ummadığım bir işten biranda düzenli para kazanmaya başladım.
hem de ülke standartlarının üstünde bir para.
babama, anneme, kardeşimlerime, yeğenlerime bir sürü hediyeler aldım.
kendime tek kuruş harcamadım henüz.
çünkü canımı yakan kendi parasızlığım değildi zaten.
bunca sıkıntıdan sonra gerçekten bir işe yaradığını hissetmek çok güzel.

her gün olduğu gibi sevdiğimi görmek beni bayağı mutlu etti

bugün huzursuz bir uykuyla uyandım. okula gitmek için evden çıktım. ama öyle bir boşvermişlik var ki pandemi yüzünden sadece pijama altını çıkartıp bir pantolon giydim. zaten vapurda dışarıda, okulda da hava akımı olsun diye tüm canlar açık olduğundan montumu, beremi çıkarmadan geri dönüyorum. bir arkadaşım kapımın önünden alıp geri bırakıyor. özetle evde bile saçımı başını düzeltip, hafif bir makyajla takılan ben yüzümü yıkayıp çıktım tüm boşvermişliğimle. dışarı çıkıyorum diye gösterdiğim tek özen çift maske takmak düşünün.
vapura bindik. biraz ilerledik şehri izliyorum bir yandan da çok sevdiğim denizi. ama hava bir kasvetli sormayın. koyu gri gökyüzü dolayısıyla gri bir deniz. hava hafif puslu olduğu için de şehir de griye çalınmış duruyor. "off, şuraya bak resmen renkleri çalmışlar bugünden." dedim arkadaşıma dönüp. tam o esnada telefonuma bir mesaj geldi. "bugün geleneksel kahve günümüz unutma, çıkışta iskeleden seni alıcam." içimden 'yaaa bugün değil, bugün her günden daha depresif.' diye geçiriyorum. sonra 'amaaan boş ver biraz insan iyidir. ' diyerek kabul ediyorum ama 'beni eve bırakman lazım bugün yürüyecek mecalim yok. ' mesajı ile. yanıt geliyor." deli misin algoritması bozuk kadın, tabii ki bırakırım." yüzüme garip bir sırıtış oturuyor. tek bir mesajla beni çözen arkadaşım için.
okulda işleri halledip karşıya geçiyoruz tekrar. sonra arkadaşımla buluşup kahvemizi alıp sahile geçiriyoruz. "nasıl gidiyor?"diyor." aynıyım bir gün iyi bir gün kötü, bir gün eğleniyorum sonra sıkılıyorum. "diye yanıtlıyorum." aaa demek ki normalsin, değişik bir şey beklemiyordum." türevinde hasbihal ediyoruz.
şu noktada belirtmem lazım arkadaşım dünyadaki en garip insan. bu yüzden seviyorum onu. kendisini şöyle tanımlıyor." hani bir gün uğraşırsın harika bir sofra kurarsın özene bözene, sonra da keyfini çıkararak yersin. işte ben o noktada yemeği yemeyi değil o sofrayı kaldırıp atmayı seviyorum."
benimse onu sevmemin nedeni bu farklılıklarının yanında "tam olarak kendim olabilmem onun yanında, yani maskelere ihtiyaç duymuyorum, üzgünsem ağlarım, mutluysam gülerim,kızgınsam söverim." yani beni doğal olarak karşılaması özetle. kaç kişi bu olgunluğa sahipki ilişkilerinde.
neyse lafı çok uzattım ama kahvemizi içip sohbetimizi ettikten sonra hadi seni evine atayım, git de kendine gel dedi. arabaya bindik. bana çantasından bir defter bir de kalem uzattı. bunu sana hediye aldım, ne olur şu romanını artık yaz. kendini boş şeylerle oyalayıp durma dedi. bir defter, bir kalem ama en güzel hediye ise bana olan inancı idi. o kadar mutlu oldum ki. "lan korona olmasa öperdim seni." dedim. tam o esnada güneş bulutların arasından yüzünü gösterdi ki bu an içimdeki neşeye tam olarak tevafuk etti. işte o andan beridir ki sabahki huysuzluğumdan eser yok. teşekkür ederim troyastreetphotografy. günümü güzelleştirdin.

(bkz: çok şükür bugün de mutlu olamadık)

uzun süre ilk defa dertsiz tasasız kafamda hiçbir problem olmadan akşama kadar yataktan çıkmamamdır.

bazı mutlulukların tarifi kelimeler ile anlatılmaz. hepimiz farklı duygular ile baksakta önemli olan o, küçükte olsa bir gülümsemeyi güzel hissetmektir.
bugün benim çok çok mutlu olduğum ve mesai arkadaşlarımı da mutlu eden çok güzel bir şey yaptık.iş yerimizde yanımızda çalışan bir abimiz var. çalışmak için ailesinden uzakta ve hep çok zor şartlarda para kazanmaya çalışmış, ezilmiş, yıpranmış. şimdi de bizim yanımızda daha rahat çalışıp parasını kazanmaya çalışıyor . yakında memleketine gidecek. bu abimizin doğum gününü tesadüfen özlük dosyasına bakarken gördüm. bir kaç gün geçmiş olsa da bu değerli insana küçük bir süpriz yapmak istedim. yaş pasta alıp ,mum ve maytap ile süsledim. bütün çalışan arkadaşlarımızı çağırdım. abimize' bir işin var gelir misin 'dedim. geldi, kalabalığı ve pastayı görünce şaşırdı, kalakaldı. heyecandan bir süre konuşamadı,gözleri doldu. her anı video çektik, ailesine bile gönderdi. belki hayatı boyunca hiç doğum gününü kutlamamıştı. gitmesine yakın bizlerle güzel bir anı olarak hep hatırlayacak olması bizi sevindirdi. değerli abim döne döne bana teşekkür etti.
bugün bu an, hayatım boyunca unutamayacağım bir anı ve mutluluk oldu.
bir pasta da bir insanın böyle güzel bir mutluluğu yaşamasına vesile olmak, nasıl anlatılır ki. iyi insanlar, her zaman her şeyin en güzelini hak ediyor. onlar iyi ki varlar.

tarçınlı, sımsıcak salep.

aal - american airlines
dünden devam eden mutluluk

cuma günü olması.
cumartesi/pazar tatil bir işte calistigim icin, cuma günü ilkokul yahut lisede okuldan dagilmadan once sıraya geçilip soylenen istiklal marsinda ki kadar heycanli ve mutlu oluyorum. cunku, iki gun bir suru tantana islerden, ıvır zıvırdan az bile olsa nefes alabiliyorsunuz.
(bkz: canim cuma)