yazarları bugün mutlu eden olaylar

animasyon ve ortam.(:
eğlenceli ve zevkliydi. çoktandır gülmekten kıpkırmızı kesilip göz yaşımın geldiğini unutmuşum.
(çok güldüğümüzden tepki aldık ve sessiz gülmeye çalışırken sondaki ses sistemi olayı bizi patlattı. aslında çok komik değildi ama o an öyleydi...)

öğlen üç gibi uyandım. hayyyvan gibi uyumuşum affedersiniz. tüm haftayı üçer dörder saatlik uykuyla geçirmenin neticesi olarak 12 saat gibi camışlara layık bir uyku şöleni yaşadım. kahve içtim, sigara içtim, kahve içtim, sonra yine sigara içtim. saat altı gibi "şu evi bir temizle artık perileri" geldi. dağınıklığı toplamaca, süpürüp silmece ve ardından lavabo, klozet ve duşakabini foşur foşur yıkamaca ve nihayetince duş almacanın ödülü olarak kendime kahve demliyorum. kahvemi içip fifa'layacağım ve yarın tüm günü kendime ayıracağım. ödevim bitti anneaa.

#2817466 aha da bu olay.

her gün konuşuyoruz zaten.
arkadaşım "kuzenimleydim aklıma geldin merak ettim bi yazayım ' diye mesaj atmış..
ahhh canımmmmm(⁠｡⁠♡⁠‿⁠♡⁠｡⁠)

sabah keyifli anların aklıma gelmesi, mutlu etti işte kurcalamayın.

gazetede yazımın çıkması.
yerel bir gazete, kısa bir yazı ama olsun.
gazetede yazım çıktı işte.*

ben buralarda yeniyim, belki bir haftam oldu belki olacak. genelde karamsar bir haldeyim özür dilerim ne yazık ki böyle bir hayat içerisindeyim ve "mutluymuşum" gibi davranamıyorum. elbette hayat içerisinde nefes aldığımız an dahi değerli, elbette ki mutlu olacak şeyler bulunabilir ancak bazen aldığımız nefes dahi yaşanılan durum içinde zehir hale gelebiliyor.

değil bugün, birçok gündür, uzun süredir mutlu edecek farklı bir durum pek yaşamadım. yukarıda bahsettiğim gibi durumları istisna tutuyorum elbette ama, o gibi birçok insana dair durumları istisna tutarsam, ciddi anlamda mutlu edecek bir durum yaşamadım.

artık bir şekilde mutlu olmam gereken bir şeyler yaşamak istiyorum, nasıl olacak bilmesem de. mutluluğun alelade bir vakitte beni bulacağını da elbette düşünmüyorum. ama bazen insan ne yapacağını da bilmiyor. evet, bazen kötü bir durum içinde oluyorsun, iyi durum nasıl olur onu da az çok tahmin ediyorsun, ama onu yapacak imkan bulamıyorsun. işte tam olarak böyle bir çıkmaz durum içerisinde yaşamımı sürdürmeye çalışıyorum.

senede sadece 1 hafta görüşebildiğim en yakın arkadaşımla akşam bir yerde oturup bir şeyler yudumlarken hayatımızın bundan sonraki gidişatıyla ilgili kararlar almamız ve buna birbirimizi şahit tutmamızdır.

twitter açtığımdan beri ilk defa bir çekilişten kitap kazandım. hem de en sevdiğim yayınevlerinden biri. bugün o kitap geldi. adam olana çok bile mutlu olmak için. daha ne olsun.

#2717441

mutsuz eden olaylar başlığına gidersem, anlatmam daha kolay olur.

çok kaliteli, hazzı çok büyük, çok güzel sohbet ettim bugün.
riyasız, dedikodusuz, yer yer hadi canım farkındalığı yaşadığım ama asla endişe duymadığım bir iş çıkışı yaşadım.

bugün öğrencimden öğrendiğime göre öğrencim notunu beşten üçe çekmiş. * ne kadar sevindim anlatamam size. ilk başarıları görüyorum. ne güzel. dedim "sen zaten latince çeviri yapabiliyorsun ki". kızın da benim gibi türkçe bildiğini adından tahmin ediyordum ve annesiyle türkçe konuştuğunu da duymuştum. bugün biraz sohbet muhabbet oldu bu konu hakkında. dedim "senin adının anlamı ne?" * ben de sordum ki 'sence nereliyim ben?'. dedi ki 'ben seni ilk başta boşnak sandım ama türksün galiba'. 'ilk defa birisi beni boşnak sandı ya iyiymiş' dedim. * anlattım nereli olduğumu. bu da tatlı bir sohbetti. hoş.

ikinci el pazarında dolaşıyorduk kardeşimle. bi ceket gördüm çok güzel. allam dedim bu benim olmalı. sordum dediler ki 100e bırakırız. ikinci el bir eşyaya da o kadar veremem ben tabi. 70 dediler. dedim 50ye alabilirim anca. geldi ordan başka bi teyze dedi ki üstünü ben vericem. bi de yetmedi iltifatlara boğdu beni. teyze konuştukça dünyam güzelleşti. öyle samimi bir ortamdı kii. ve üstelik o paraları sokak hayvanları için kullanacaklarmış. ama artık evdeyim depresyonuma geri dönebilirim.

uzun bir aradan sonra cips kola yaptım, dayanamadım artık yeter.. off miss gibiydi.

34 yıldır yaşadığım şehrin tarihi yerlerini gezdim bugün. karım da diyor ki; 10 sene oldu, beni hala şuralarda gezdirmedin. ablacım, ben daha yeni tanışıyorum şehirle, bi dur.

sevdiğim insan ile kaliteli bakit geçirmem ve gün sonunda tatlış bir kediye mama vermem. günüm çok güzel geçti ve eklemeyi unuttum hayatımda ilk defa midilli ve at sevdim. oldukça güzeldi.

bi arkadaşımın kaybolduğu yollarda ona eşlik ettiğim için yazdığı not:


yıllar önce bir kağıda yazmıştı, ben de bir kitabın arasına koymuşum ve bugün öylece karşıma çıkıverdi. günün mutluluk sebebi.

en yakın arkadaşımla uzun aradan sonra ilk kez dakikası dakikasına sağlıklı konuşabilmek.

istanbul biletinin 570tl olması..