yazarları diğer insanlardan farklı kılan özellikleri

parmak izim

hafızam. evet tanrı böyle bir şey vermiş. bir de tam bir şapşiğim.

karakterim. herkesi birbirinden ayıran da budur zaten bence. herkes sinirli olabilir ama kimse aynı seviyede ve aynı şekilde tepki vermez olaylara. herkes gülebilir, ağlayabilir, şaşırabilir ama aynı değildir hiç kimsenin tepkisi. o yüzden bana göre bizi herkesten ayıran şey, tüm duygusal durumlara karşı aldığımız tutum yani karakterimiz,huylarımız.

gidip gelip dur bir tanım gireyim diyorum da; parmak izi tanımını gördükçe nedensizce geri çıkıyorum.

geçmişim. içi ben kırıntılarıyla doldurulmuş bir çöplük gibi geçmişim.

adaletli bir insan olmam. adaletsiz durumlar mutsuzluk sebebi oluyor benim için.

parmak izim

aşırı hassas kişilik yapısına sahip olmam. normalde insanların dikkat etmeyecekleri ayrıntılar dikkatimi çekiyor, başkalarının duygularını da hissedebiliyorum. bu çok yorucu oluyor o yüzden kalabalık ortamlar benim en büyük düşmanım. çekingen bir yapım var çünkü en ufak bir şey, zihnimde deprem etkisi yapıyor. normal insanlara göre daha sık yalnız kalma ihtiyacı hissediyorum. zihnin kısa süre içindeki algı seviyesi yüksek olduğundan kafa yorgunluğu oluyor. yani tahammül seviyem düşük, benim kabım çabuk doluyor, boşaltmak için de yalnız kalmaya ihtiyaç duyuyorum. iyi tarafı, duyguları en yoğun şekilde yaşıyor olmam ve tüm aşırı hassas kişilerin, yazarak kabını boşaltıyor olması.. içe dönük ve aşırı hassas kişiler arasından çok iyi yazarlar çıkması beni umutlandırıyor.. belki de bu durumum ileride daha da iyi bir yazar olmamı sağlar bilemiyorum.. (bkz: highly sensitive person)

saçlarım.*

osuruğa verilen melodik ses.
ses tellerimden alınıp sfinkter kaslarıma verilmiş özel kabiliyettir.

"gerçek sanat, sanatçıdaki dayanılmaz dürtüyle ortaya çıkar." albert einstein

aşırı şuh olmam.

beni gören sütyenini çıkarıp koklatıyor, o derece.

sütyen solumaktan kanser olucam. hiçbir erkek böylesine bir yükü hak etmiyor.

her şeyi çok düşünerek ve stres yaparak ömrümü kısaltmam.

zevklerim, ilgi alanlarım, dünya ve insan ilişkileri hakkındaki görüşlerim.

kimseden farklı ya da özel olmadığımı düşünmem. dünya çatısı altında tam tamına 7,5 milyar insan yaşıyor. bu kadar insan içerisinde özel olduğunuzu sahiden nasıl düşünüyorsunuz lan?

aptallığım, gerçekten bi insan bile isteye, kendine nasıl bu kadar zarar verir anlamıyorum.
hiç mi akıllanmaz, hiç mi tecrübe edinmez.
her defasında akıllandım, artık düşmem, oyuna gelmem diyorum. ama yookkk illa bi üzülmem lazım. bünye alışmışsa demek ki…
neyse kısaca ben sevdiğime hep aptalım, azıcık sevince beynimi çıkarıp rafa kaldırıyorum.
beni diğer insanlardan ayıran özelliğim ders almamam. aklım hep bir karış havadadır benim.
(teoman göndermesi yapmasaydım çatlardım dhşfhf )

empati ama öyle böyle değil, delirtecek derecede empati. en kötü insanın bile neler yaşadığını, neden böyle davrandığını farkedip sempati veya anlayış besleyebiliyorum.

alaturka tuvaletin icine degil, disari fayansa hatta duvara iserim. sonra birkac tas su dokerim, o sidik temizlenip delige aktikca kendimi de arınmış pak hissederim.

bireyselleşmenin farkındalığına sahip biri olarak, diğer insanların gözünde sıradan-standart birisi olduğumun bilincindeyim.kendim içinse dünyanın en özel insanıyım,önceliğim kendi duygularım-kendi konforum.umarım kendini diğerlerinin gözünde dahi özel sanan enayilerin gözü hiçbir zaman açılmaz.izlemek eğlenceli oluyor.

farklıyım zaten. özelim. hatta seçilmiş kişi benim. hangi hapı alıyorduk mörfi.

galiba disiplin. diğer bütün sahip olduklarım herkeste genelde bulunan özellikler. bi de kendine özgü bi terbiyem var; sahip olduklarımın sadece binde birine sahip olanlar şimdiden krallıklarını ilan ettiler. ben sağlamlaşmak istiyorum. daha da derinleşmek. bu tarafımı çok seviyorum. şovmen olmama halimi.