yazarların değiştirmek istedikleri özellikleri

hep daha fazlasını istemek.

banka hesabıma on beş, yirmi, yirmi beş, otuz sıfır eklense iyi olurdu.

zeka tipimi. bu kadar sözelci olacağıma azıcık da sayısalcı olsaydım keşke. bir insanda hiç mi matematik olmaz ya?

saçlarımı. keşke dümdüz olsalardı.

bıyığım zayıf çıkıyo

olur olmadık yere stres yapmayı

ocakbaşı unutkanlığı ya da aç aç içim saatleri. *
ya kardeşim. ona soruyorum açlığın var mı, yoldan geçene bağırıyorum aç mısın? gel 2 lokma bir şey ye ya, nereye gidiyorsun? kediye yemek ısmarlıyorum, köpeğe yemek ısmarlıyorum, kendime ısmarlayamıyorum.

niye? aklıma gelmiyor. aa a, salak galiba. ulan ocakbaşındasın teres, hatırlaman için ne yapsınlar garsonlar kebap dansı mı yapsınlar? * ama açım. hoop. ama dur. biraz da mekanın suçu. hadi benim aç olduğum aklıma gelmiyor, yahu zaten keyfiniz ne getirmek isterse onu önüme koyuyorsunuz, biriniz de demez mi mastor sabah geldi 8 saattir rakı içiyor şuna ocağa 2 parça et atalım da önüne koyalım istemez yoksa bu. puu yazıklar olsun, hiç beni düşünen yok.

benim, sabahtan beri açım / aa burada yemek var / o zaman yemek söyleyeyim?

matematiğini çözüp, bunu hayata geçirebilme becerim yok. bak bu kreş küçük insanı yetisi. tabii. kreşe giden 6 yaşındaki küçük insanı al ocakbaşına getir, aa der yemek varmış.

ne yapsam kreş küçük insanı kankisi mi yapsam belki bir şeyler öğrenirim. ne var yani, o da yemek yer meyve suyu içer. gerçi yok, çocuk bana benzer. 6 yaşında çocuk, masaya elinin tersiyle vurup, "ah ulan melis!"

-ne oldu koç?
-melis, benim kreşten manitam. birbirimizi seviyorduk ama, patates baskısı yaparak ayrıldık...
-üzülme be oğlum, birkaç güne düzelir aranız, birlikte fasulye sayarsınız...

yok ya. ben tek takılmaya devam ediyım.

lütfen, karşılaşırsak benim aç olduğumu anlayıp bana yemek ye deyiniz. rica ediyorum.

bu özelliğimi değiştiremiyorum.

birader ben niye bu kadar safım ya. yıl oldu nerdeyse 2025, yaş gelmiş 35e. hala herkesi kendi gibi iyi niyetli, art niyeti olmayan, bencil olmayan, dedikodu yapmayan, iki yüzlü olmayan falan filan zanneden dallamanın tekiyim.

değişmedi bu özellik gelişti.

her b..a naneyim. bunu azaltmak lazım.

çok vaktim olmadığını bildiğim halde beklemem. belki 1saniye sonra nefes almıyor olacağım ama sonsuz bi ömrüm varmış gibi bekliyorum. bile bile eziyet ediyorum kendime. zaten ben ne yapıyosam hep kendi kendime yapıyorum

bazı konularda sürekli erteleme hastalığım var onu aşmak istiyorum kesinlikle
ve yine sakin bir insan olmama rağmen bazı durumlarda saman alevi gibi parlayan sinirim var o da hiç hoş değil kesinlikle.

şivesi farkedilip arkadaşınca kendisine sorulan "laz mısın sen.?" sorusuna, temel'in acele ile verdiği : "evet ama tedavi olayrum"
cevabı eşsizdir. (garibim aslında ' farkındayım da, bir yandan düzeltme gayretindeyim işte' demek amacındadır.)
kendi adıma ben de -dürüstçe söylemek gerekirse- temel misali bir tedavi gayretindeyim ama, size itiraf etmeyeceum.!

zekam. cok fazla. biraz azalabilir.

dikkat dağınıklığım azıcık yok olsa yerine odaklanma yeteneği gelse fena olmazdı be.