141.
vazgeçtim bu dünyadan, tek ölüm paklar beni,
değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
değilmi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
değilmi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
değilmi ki ayaklar altında insan onuru,
o kızoğlan kız, erdem dağlara kaldırılmış.
ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş.
değilmi ki korkudan dili bağlı sanatın,
değilmi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene.
doğruya doğru derken, eğriye çıkmış adın,
değilmi ki kötüler kadı olmuş yemen’e.
vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
seni yalnız komak var, o koyuyor adama...
william shakespeare/66. sone
değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
değilmi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
değilmi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
değilmi ki ayaklar altında insan onuru,
o kızoğlan kız, erdem dağlara kaldırılmış.
ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş.
değilmi ki korkudan dili bağlı sanatın,
değilmi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene.
doğruya doğru derken, eğriye çıkmış adın,
değilmi ki kötüler kadı olmuş yemen’e.
vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
seni yalnız komak var, o koyuyor adama...
william shakespeare/66. sone
devamını gör...