yazarların hayattan aldıkları en büyük ders

nasıl başlarsa öyle gider/biter.
bir ilişkinin, işin veya başka bir şeyin başlangıcı iyi değilse sonu da öyle geliyor. sağlam temelli değilse geride bırakın, boş yere daha çok başınız ağrıyor sonrasında.

ertelememek.

her aklına geleni pat diye yazıp söyleme(mek).

deveye diken diye başlayan bir söz vardı.

kuruyemişçinin önünde duran fındık sepetinden bir adet fındık alıp ağzıma atmıştım. dışarı çıkan dükkan sahibi beni öyle bir dövmüştü ki düşmanına öyle vurmazsın. dayaktan sonra da "tükür ağzındaki fındığı" diyerek tükürmemi sağlamıştı. sonra da fındığı ayağıyla ezmişti. bu benim için en büyük dersti. hayatım boyunca ne kimseden bir şey isterim. ne de kimsenin bir şeyini alırım.

hatta içimde o kadar yer etmiş ki, yıllar sonra bir gün karadenizli arkadaştan sipariş ettiğim bir çuval fındığı küçük paketlere ayırıp tam o dükkanın önünde arabanın bagajında hayrına ücretsizdir yazısı ile dağıttım. o dükkandakilere de ikram ettim. bana allah razı olsun bile dediler.
beni döven adamın tipini hiç bilemedim. çünkü apansız bir şekilde dövmeye başlamıştı. bittiğinde ise gözlerim göremeyecek kadar kısılmıştı. hala hala acıyor.

bu kadar kısa bir ömürde, geçici şeyleri kafaya takmamak iradesi bunlardan biriidir.

hayat kocaman kocaman dersler veriyor dimi..aldığım en büyük ders kendimden hayallerimden ödünn vermemem gerektiği oldu..sıla şarkıya giriyor orada (bkz: boş yere)

kimseye güvenme. kendin bile değişiyorsun zira…
herkes değişir. kimseye güvenme.

aerodinamik.

ben mevzuyu çok yanlış anladım galiba

tuvalete girerken tuvalet kağıdını kontrol etmeniz gerekiyo arkadaşlar. ben bunu öğrendim 28 29 senelik hayatımda.
hele kaka yaptıysanız çok kötü bir durumda kalırsınız.....

evde de kimse yoksa şimdi ne olacak.
sıçtınız.

her zaman her konuda daha kötüsüne hazırlıklı olmak. iyi şeyler zaten kısa sürüyor malum.

yaşamanın zorluğudur. bunu tecrübe ettikten sonra tekrar bir yaşama sahip olamayacağız. çıkardığım ders de geri dönüp her şeyi tamamen istediğimiz hale çevirme şansımızın olmaması gerçeğidir

anadolu'da bir şehirden uzun yola çıkmadan önce, nasıl olsa ilk benzinliğe kadar yeter diye düşünüp yakıt almamazlık yapmayın.
ettiğiniz o içten duayı başka şey için etseniz herhalde kabul olur.

meslek seçimi yapmadan önce kendini çok iyi tanımalısın. sonuçta emekliliğe kadar 35-40 yıl aynı işle meşgul olacaksın. sonradan pişman olunca iş işten geçmiş olabilir. bu yüzden meslek seçiminin önemi bu hayatta aldığım en önemli derslerden oldu.

eş seçimi ile ilgili mevzuya henüz giriş yapmadığımızdan bir fikrim olmasa da o da en az meslek kadar hatta daha da önemli.

hayatın anlamı, senin için doğru şeyleri yapmayı ve sevmeyi öğrenmektir.

-kendinizi sevin. hatta kendinize aşık olun.

-yaptığınız hataları bilin. asla kendinize acımayın, acınacak hale gelirsiniz.

-başkalarını da sevin. gençliğin verdiği affetmezlik geçecektir. şu anda bir hareketinden dolayı nefret ettiğiniz birini ilerde unutacaksınız.

-sevdiklerinizi asla ihmal etmeyin. mümkün olduğu kadar onlarla vakit geçirin. inanın bana hiç sandığınız kadar vakit yok.

-arada bir çok sessiz bir ortamda en az bir saat vakit geçirin. bu bir dağ başı da olabilir, herkesten uzak, sessiz bir oda da olabilir. kendinizi dinleyin, muhakeme yapın, omuzlarınızdaki yükten kurtulun.

-size maddi ve manevi zarar verebilecek herkesten ve her şeyden uzaklaşmaya çalışın.

-sabırlı olun. erdemli hareket ettiğiniz müddetçe kazanan önünde sonunda siz olacaksınız.

-televizyon izlemek yerine ufacık da olsa el işi bir şey yapın. ne bileyim; ağaçtan kaşık oyun, geri dönüşümle yeni bir şey yaratın.

-çok sevdiğiniz birine mektup yazın. sanki karşındaymış gibi bir monolog olsun bu mektup.

-imkanınız varsa, otobüsle, trenle, vapurla, arabayla daha önce hiç gitmediğiniz yakın bir şehre gidin. sokaklarında dolaşın, eski bir restorantında yemek yeyin.

aldığıma emin değilim ama bildiğim tek şey hepimizin yapayalnız olduğu.
bunu kabul edersin sanıyorsun, hatta dönem dönem ben bunu biliyorum ve buna göre yaşıyorum diyorsun. ama yalan, hayattan asla alınmayacak bi ders varsa o da budur.
her defasında bile bile kandırırsın kendini, gerçekliği ağır gelir. bilerek, sürekli hatırlayarak yaşayamazsın.

kendini sev baskasinin seni mutlu etmesini bekleme. ruh sagligina beden sagligina dikkat et. kimseyi degistiririm diye düsünme, toksik insanlardan arin, anan baban olsa bile uzaklas, seni dibe çekmelerine izin verme.

hayatı sevdiğin an ölürsün, hayat sevilmek istemiyor. kendini seveni öldürüyor.

tam emeklilik çağına gelmiş, 45-50 yaşlarında, artık birikimini değerlendirip ailesiyle küçük bir kasabaya yerleşmek isteyen, hadi şu hayatın tadını çıkaralım, hadi şu hayatı biraz sevelim diyen tanıdıklarım ansızın yakalandıkları kanser sonucu öldü. hayatı seversen ölürsün... daha büyük bir ders çıkarana kadar buna inanacağım.

mart ayı ve nisan ayı şehirdışı gezi planlama için çok riskli.
bunun karı var, sisi var, yağmuru var, çamuru var.
ne yapıyoruz,
mart ve nisan ayında şehirde takılıyoruz.