yazarların kendine yakıştırmadığı bir hareket

insanlara sert davranmak. genel olarak sevgi dolu bir insanım ama bazen çok tükeniyorum bu konuda ve acayip sett biri olabiliyorum, keşke böyle şeyler olmasa. malsf arkdaşlar, bne de böylim.

erdemsizlik

bazen karpuzu sadece bir meta olarak görüyorum, bunu kendime hiç yakıştıramıyorum.

beni umursamadığından emin olduğum kişileri takıntı haline getirmek ve sürekli onları stalklamak. "bunun için harcadığım vakitte daha farklı şeyler yapabilirim!?" demek ama yapmaya devam etmek. (love hayatımı okunuz)

şu an zaten böyle bir şey olmaz ama özel eşyalarımı başkalarına vermem. neyin özel olduğu da benimle alakalı bir durum.

başlığa uygun cevap; özelimi paylaşmayı kendime yakıştıramam.

aylarca kimseye söyleyemedim. daha da kötüsü o hareketin bana yakışmadığını idrak bile edemedim. idrak edebilmem aylar sürdü ve bu geçen aylar içinde aynı hatalarda ısrar ettim. şimdilerde geç de olsa kendime yakışmayan o davranışımın benden götürdüklerini düşünüp sadece şükrediyorum en az kayıpla atlattığım için. insan yaşamadan anlamıyormuş bazı şeyleri.

küfür ediyorum ama nasıl ama nasıl.allahtan kimse yokken ediyorum ya da insanlar varsa içimden ediyorum da beni terbiyeli bir ponçik sanıyorlar.

sigara içmek

doğrusunu bildiğim halde yanlış yapmaya devam ediyorum.

kin tutmak.yapma olm diyorum sürekli uyarıyorum kendimi ama yok.

asla zamanımı yönetemiyorum. saatlerin nasıl geçtiğini asla anlamıyorum.

ikili ilişkilerde fazlasıyla saf olmak.

çok kasıntı bi tip değilimdir. ay ben yer sofrasına oturmam, ay bu ne yemem, offf oraya mı gideceğiz çok varroğş falan demem. durumun gerektirdiğini yapmaya çalışırım ama toplu taşıma görünce tam bir firdevs yöreoğlu haline geliyorum. saçmalama civciv diyorum sen zenginsin. cebimde 10 lira oluyor ama sanki yanımda nakit taşımaya gerek duymuyorum ruh haline giriyorum.

diğer otobüsün saatler sonra geleceğini bilsem bile koşamıyorum. çok kalabalıksa binmek istemiyorum. biri benden önce binmek istediği için alıp beni bir köşeye fırlattığı zaman neden böyle yapıyorsunuz efendim böhühü narinliğine erisiyorum. başka yerde yapsa kellesini koparacağım kadının öylece otobüse binmesini izliyorum.

otobüse binmek için koşmayı yakıştıramadığı için bi saat otobüsün gelmesini bekler mi bi insan?

bekler. inceden bi salaklık var üstümde ama hayırlısı.

domalmak.

hiç yakıştıramam.

hâlâ ülkeden gidememiş olmak.

kararsızlık. aşırı kararsızlık

çabuk sinirlenip saçmalamak. bu huy bana hep kaybettirdi.

ertelemek

sevdiğim insanlara karşı bazen acımasız oluyorum bu beni üzüyor hemde çok bunu değiştirmeye çalisiyorum

bana müdahale edildiğinde gözüm hiç bir şeyi görmüyor. şimdiye dek geliştirdiğim, yaptığım, kurduğum her şeye saygısızlık gibi geliyor. sonrasında kırıp yıkıp geçiyorum. az önce olduğu gibi. pişman değilim. herkes sınırını bilsin.