yazarların küçükken yapmak istediği meslekler
başlık "free" tarafından 12.11.2020 02:38 tarihinde açılmıştır.
121.
cumhurbaşkanı olmak isterdim. hala istiyorum...
devamını gör...
122.
vali olmak isterdim hep. bir insan neden vali olmak ister küçükken bilmem.
devamını gör...
123.
kan alan hemşireye uyuz olup ben de hemşire olacağım demiştim.
devamını gör...
124.
model olmak istiyordum 5 yaşındayken...
sonra oyuncu olsam ne oynarım diye düşünüyordum. 4. sınıfta da pilot olmak isterdim.
sonra oyuncu olsam ne oynarım diye düşünüyordum. 4. sınıfta da pilot olmak isterdim.
devamını gör...
125.
aşçı olmak istiyordum ve oldum
devamını gör...
126.
astronot olmak istiyordum. tabii küçükken böyle demezdim. uzayda gezmek, aya çıkmak, güneşe gitmek falan. e, o yaşta güneşe varacağını düşünürsün. fakat güneşe gidemeyeceğim gerçeğini anladıktan sonra saçma bulmadım bu hayalimi. türkiye'de yaşadığımın gerçekliğiyle saçma geldi hayalim.
devamını gör...
127.
şarkıcı
devamını gör...
128.
o kadar çok cevabım vardı ki hatırlamıyorum resmen
devamını gör...
129.
tekvandocu, tekvando bilmiyordum hayır.
devamını gör...
130.
çocuk doktoru.
devamını gör...
131.
atarici.
devamını gör...
132.
arkeolog, astronot, doktor, pilot, detektiv, her yıl fikrim değişirdi. sonunda ingilizce öğretmeni oldum.
devamını gör...
133.
aşçı olmak istiyordum executive chef oldum. ama ziyan olduğumuzu tek geçerim.
devamını gör...
134.
küçükken birçok şey olmak isterdik fakat zamanla rüzgâr bizi nereye savurursa oraya gider olduk.
pek çoğumuzun mükemmelliğe duyduğu tutku nereye gitti? küçükken hepimizde bu tutku vardır. süper kahraman, astronot, şair ve ressam olmayı isterdik. dünyayı değiştirmek, zirvelere çıkmak ve bir sürü dondurma yemek. yaş ilerledikçe hayat etkisini göstermeye başladı. korku dolu insanlar hayallerimize güldüler. hayal kırıklıkları ortaya çıkmaya, hayat bizi incitmeye başladı ve büyük düşünmeme, daha yükseğe ulaşmama ve çok fazla sevmeme propagandalarına inanmaya başladık. bunu düşünmek kalbimi kırıyor. ancak yaşananlar tam da böyle.
pek çoğumuzun mükemmelliğe duyduğu tutku nereye gitti? küçükken hepimizde bu tutku vardır. süper kahraman, astronot, şair ve ressam olmayı isterdik. dünyayı değiştirmek, zirvelere çıkmak ve bir sürü dondurma yemek. yaş ilerledikçe hayat etkisini göstermeye başladı. korku dolu insanlar hayallerimize güldüler. hayal kırıklıkları ortaya çıkmaya, hayat bizi incitmeye başladı ve büyük düşünmeme, daha yükseğe ulaşmama ve çok fazla sevmeme propagandalarına inanmaya başladık. bunu düşünmek kalbimi kırıyor. ancak yaşananlar tam da böyle.
devamını gör...
135.
yazar olmak istiyordum, akademik olur edebiyat olur beni bıraksınlar yazayım diyordum. abim kompozisyon, sunum hazırlama gibi ödevlerini yapmam için para verirdi, en sevdiğim zamanlardı o zamanlar; oturup araştırma, inceleme yapma, okuma zamanları. anne, baba, abi sayısal olunca benim sözel beynim şok etkisi yaratmıştı ailede, yazarsın ileride ama yazarlıktan meslek olmaz dediler ben de içimde uykuya yatırdım bu isteğimi.
devamını gör...
136.
11 yaşıma kadar bu soruya dansöz cevabını verdim.
devamını gör...
137.
aşırı doz cennet mahallesi ve şıngır mıngır dans kıyafetlerinin bir sonucu olarak dansöz olmak isterdim. altı yaşında evde belime bağladığım boncuklu çember ve turuncu etekli mayomla dolaşmam sonucu annemin gazabına uğrayarak vazgeçmiştim hayalimden shuskdhd.
devamını gör...
138.
ajan olmak. (hala öyle ama napalım )
devamını gör...
139.
avukat. *
devamını gör...
140.
ressamlığa aşırı derecede merak salmıştım.
devamını gör...