yazarların unutamadığı sözler

var birkac tane. dil yarasi en büyük yara imis sözünü dogrulayan cinsten.

öyle ki 5-15 yil önce söylenmis seyler bile bazen insani uykusundan uyandirip icini acitabiliyormus (ki en büyük kirginligim degildi, sonrasinda ohooo ne kirilmalar ne kirilmalar). belki de hep öyle kalacak bazi kirginliklar. 30-40 yil sonra bile olmadik bir anda akla gelip can yakacak. ömrüm olursa görecegim.

karsi taraf farkinda bile degil belki agzindan cikanlarin. daha dogrusu umrunda degil. ama bu taraftan bakan biri olarak ben bundan sonra agzimdan cikanlara cok dikkat edecegim. bu kadar etkili oldugunu ben de bilmezdim yasamadan. eskiler bosuna bu kadar önem vermemis agizdan cikan sözlere ve insan kirma konusuna.

(bkz: **na goruh bülend başgan)

bu klasik unutulur mu hiç?

çamur mu sürmek istiyorsun bir başkasının duygularına, önce senin ellerin kirlenecek.
ortak mı oluyorsun bir başkasının yalnızlığına yüreğin yalnızlık nedir bilmeyecek...

'iktisatta, bir mala değerinden fazla değer verirsen, kazıklanırsın. bu malın konuşuyor olması sonucu değiştirmez."

biliyorsun, ben unutmam. kalbime koyduğun elinin sıcaklığını ise asla unutamam.

kimsenin unutamadığı biri olmak istemem. senin bile. insanları unutabilmeliyiz. ellerini ve sıcaklıklarını da. kalkan kaşlarını, kokularını, sakallarını da... unutulmaz bir yanım, yönüm olsun ve bundan egom beslensin diye düşünecek, bunu arzulayacak biri olmamamla egomu beslemeyi tercih ediyorum. eminim sen de öyle. sana bunu zamanında, söylediğinde söyleyemediğim için üzgünüm.

yan, yön tamam da, varlıklarını, yaşattıklarını, aklımızdaki, kalbimizdeki karşılıklarını unutamıyoruz zaten sevdiğimiz insanların. mümkün değil bu. elimin sıcaklığını unut. ama o sıcaklığın anlamının sonsuzluğunu bizim zamanımız bitmiş olsa da hep bilmeye devam et olur mu?

yakın zamanda persepolis'i okudum çok güzeldi tavsiye ederim animasyon filmi de var hatta. şu cümleler hep aklımda:

"hayatın boyunca işe yaramayan birçok insanla karşılaşacaksın. eğer seni incitirlerse bunun onların aptallığından kaynaklandığını söyle kendine. bu seni onların acımasızlığına karşılık vermekten alıkoyar. çünkü zalimlik ve intikamdan daha kötü bir şey yoktur... her zaman onurunu koru ve kendine karşı dürüst ol."

bu sözler nasıl aklında kalıyor, nasıl unutmuyorsun diye sormayın lütfen. insan bazen bir şiirden etkilenir ya asla unutamaz aynı öyle işte bu sözler de beni çok etkiledi.

her günü son gününmüş gibi yaşa, bir gün haklı çıkacaksın.

acı yok rocky.

bana güvenmemek için nedenin yok dediğim eski sevgilim " elimde bıçak olmadığı için elinde bıçak yok. elime bıçak alacağımı hissetsen, elime bıçak almamı bile beklemeden beni bıçaklardın" demişti. hep beynimde dolanır bu cümle.

millet sevgilisini her an bıçaklanacak gibi korur kollar, kızın ayağına taş değer diye taşların üstüne yatar, tırnağı kırılsa dünyayı yakar, ne bileyim dünya üzerinde en masum varlık o gibi davranır, benim gördüğüm muameleye bak arkadaş.

başka kadın az sessiz kalsa "yavrum neye bozuldun söyle, seni bilmeden kırdım mı " diye soruyorlar, bana aynı adam "kim bilir ne şeytanlıklar peşindesin, ne düşünüyorsun" diye soruyordu.

yasık.

o çok sevdiğin gökyüzü gibisin demişti zamanında biri. bir bakıyorum öyle içten öyle aşık bakıyorsun ki içim eriyor. bazen öyle baştan çıkmış öyle tutkulu bakıyorsun gözüm dönüyor. bazen de öyle kırılgan öyle ürkek bakıyorsun alıp koynumda saklayasım geliyor. sen gözleri ile konuşanlardansın. gökyüzü gibi güneşliyken birden kapanırsın.ve ben ömrüm boyunca senin gibi bakanı bulamayacağım..

yine de göğe bakalım..

gerçek dünya seni bunalttiginda kitapların dünyasına sığın.

ben zaten bu dünyada tek başınayım hey
bir sevdalı gönül bütün varım
eğer o da olmasa ne yaparım
kim bilir hey
ne yaparım

"sen sevmeyi bilmiyorsun bu yüzden hiç sevilmeyeceksin."

senin kalbin yok. uzun süre etkisinden cıkamadım hala kendime sorarım bunu.

mücadele-i hayattan şu sırrı anladım ki ben, ölüm bir didinmenin sükuna inkılabıdır (kemal tahir).

"ağrım kirpeden kesildi gözüm lepeden açıldı"
prospektuse taş çıkartan bir büyük sözü:)

bir arkadaşıma sevdiği çocuk ''kafamdaki,kalbimdeki kırıklara ölesiye uygunsun.'' demiş hiç unutmam.

(bkz: birhan keskin) in şiirinden bir cümle.

senin bulduklarından olmuyo işte.

haklı.

senden gördüğüm kışı başkasının baharına değişmem.

“dalgalara karşı kulaç atmak anlamsız ve yorucu.”