yunus emre

yunus emre, türkçe’nin kalbidir. sadece bir şair değil, yüzyıllar boyunca insanların ruhuna dokunmuş bir bilgedir. onun sözleri, sadece mısra değil; yüreğe dokunan bir dua, hayatı anlatan bir sessizliktir. 13. yüzyılda anadolu’nun kargaşası içinde ortaya çıkmış bir sükûnettir yunus. savaşların, kıtlıkların, çöküşlerin arasında insanı insana hatırlatan bir sestir.

yunus emre’nin en büyük özelliği, halkın dilini kullanmasıdır. arapça’nın, farsça’nın bolca kullanıldığı bir çağda o, türkçe ile yazdı. hem de öyle bir türkçe ki; sade ama derin, yalın ama anlam yüklü. herkesin anlayabileceği şekilde söyledi ama herkesin içinden başka başka yerler acıttı. çünkü onun dili gönül dilidir.

o bir dervişti. dünya malında gözü olmayan, yüreğini tanrı’ya ve insana adayan bir yolcuydu. mevlânâ’nın çağdaşıydı ama tarzı farklıydı. ne saraylara methiyeler yazdı, ne kitaplara sığmak istedi. köy köy dolaştı, halkla konuştu, toprağı eşeledi, fukaraya el uzattı. şiirlerinde tasavvufu, insan sevgisini ve tanrı’ya olan aşkı işledi. ama bunu kibirli bir öğretmen gibi değil, diz çökmüş bir öğrenci gibi anlattı.

"ben gelmedim dava için, benim işim sevi için" diyordu. işte bu cümle bile onun felsefesini özetlemeye yeter. kavgadan, gösterişten uzak; insanı seven, affı yücelten, alçakgönüllü bir hayat. o, “yaratılanı severim, yaratandan ötürü” derken aslında dinin, ahlâkın ve insanlığın temelini tarif ediyordu.

yunus emre’nin şiirleri ilahi gibi söylenir, dert gibi dinlenir. kimi zaman bir mezar taşında karşımıza çıkar, kimi zaman bir meyhanede duyulur. onun dizeleri ne mekân tanır ne zaman. çünkü sevgi zamansızdır. yunus da o sevgiyi bin yıl önceden bugüne taşıyan bir kervanın öncüsüdür.

bugün onun adına şiir yarışmaları düzenlenir, sempozyumlar yapılır, yollarına heykelleri dikilir. ama yunus emre, en çok bir çobanın duasında, bir annenin gözyaşında, bir çocuğun tebessümünde yaşar. çünkü o, halkın yüreğinden gelen bir sestir. ne kendini büyüttü, ne sözünü süsledi. sadece yürekten söyledi.

ve bu yüzden asırlardır unutulmaz.

sevdiğimi söylemezsem sevmek derdi beni boğar.

bana seni gerek seni şiiriyle tanımıştım kendisini çok boş gözüksede biraz düşünerek okununca enfes bir şiir
sonra trt bir de dizisi yayınlandı dizisi çok güzeldi böylece yunusu tanımış oldum okuyunca yazdıklarını hayatı vs gözümün önüne geliyor hep.
allah makamlarına erebilmeyi nasip etsin ne diyeyim

en hasından tarikatçidir, en koyusundan şeriatçidir.

kendisi hakkında söylenen onlarca şey var.
ebu suud efendi kendisi hakkında dinlenmez, okunmaz demiştir.
iman, itikat kısmına karışamam o allah ile kendi aralarında olan bir durum, beni bağlamaz.

şiirlerine bakarsak diyeceğim ama tarzı da çok alakadar olduğum bir tarz olmadığından orası edebiyatçıların işi lakin çiçekle konuşan biri yolda karşıma çıksa yolumu değiştirir, sokak köpeğine kıskıslarım.

bir survivor yarismacisi

âşık yunus 1240-1320 yılları arası yaşamış anadoluda yetişmiş türk şair ve mutasavvıf.
türkçe şiirin öncüsü sayılır.
yunus emre, yaklaşık 1320 yılında, 82 yaşında ölmüştür.
(unesco), yunus emre’nin “yaklaşık” 750. doğum yılı olan 1991 yılını “uluslararası yunus emre yılı” ilan etti.
(bkz: tapduk emre), yunus emre’ni (bkz: mürşid) idir.
eserlerinde yerine göre türkçe, arapça, farsça sözler kullanılmış, hatta bazen üç dilden de sözcükler kullanmıştır.

yunus emre;literaturde kolonizator türk dervisleri dedigimiz dervis gorunumlu alperen (asker)lerdendir .
türktürler,türkçüdürler ve görevleri anadolu topraklarini türklestirmek gerek oldugunda ellerine kilic alip bulunduklari topraklari savunmaktir.
mogol yikiminda mevlevi dervisleri yan gelip yatarken hace bektas'in dervis gorunumlu alperenleri savasmistir.
ınanmayanlar bektas veli'nin mevlana denen fars bozmasina yazdigi mektuplari okuyabilirler.
horasan alperenleri denen bu dervis gorunumlu gizli ordu malazgirt'te anadolu'nun kesin olarak türk egemenligi altina alinmasinda da türk ordusunun icinde kilic salliyorlardi.

yunus 'u hace bektas'i hace bayram 'i ve diger horasan alperenlerini sevmeyenler kanuni'nin cinayet fetvacisi seyhulislam ebussuud efendi gibi arap soylulardir.
seriatci olan onlardir,turk dusmani olan da onlardir
nitekim ebussuud yunus'un siirlerini küfür okuyanlari da kâfir olarak niteler .fetvasi vardir
yunus emre seriatci olsa boyle bir fetva vermesi mumkun degildir.
hemen gunumuze donersek ;seriatci! denilen yunus'un siirlerinin 22 yillik akp iktidarinda yasaklandigini ve mufredettan cikarildigini hatirlatmak isterim
kendilerini islamci seriatci olarak konumlandiran bu insanlar seriatci olsa yunus emre'yi milli egitim mufredatinda cikartmaz ebussuud denilen turk dusmani bedeviyle fars bozmasi mevlana'ya yaptiklari gibi baslarina tac ederdi

ezberden konusup turk atalarina hakaret etmeden once turk tarihini ve adi anilan kisilerin yaptiklarini okuyun.

bir korku düştü canıma acep n'ola benim hâlim
derman olmaz ise bana acep n'ola benim hâlim? dizelerini sahibi.

ülkemizdeki üç mezarından ikisini** ziyaret ettiğim türk şairi.

gezdim halep ile şam'ı eyledim ilmi talep meğer ilim bir hiç imiş illa edep illa edep ( yunus emre )

yarrrrramaz biri.

ününü ve şanını kemalizmin has şairlerinden ahmet kutsi tecer'e borçlu olan, yaşayıp yaşamadığı belli olmayan tasavvuf şairi.
şehirlerde umduğunu bulamayan kemalizm, yönünü köylere çevirir. mustafa kemal "köylü milletin efendisidir" der. ahmet kutsi tecer "orda bir köy var uzakta" diye şiir yazar. madem şehir nankör biz de köye gideriz köyü kalkındırır ama zinhar şehre bulaştırmayız diye köy enstitülerini icat ederler. köye nir saflık, bir ulviyet, türke özgü (olduğunu söyledikleri)birasalet, türke özgü (olduğunu söyledikleri) bir yüce gönüllülük vs atfederler. bu insan kütlesi geçmiş zamanlar içinde pek çok yüce insan çıkartmış olmalıdır. çıkartmamışsa biz yaratırız demişler. ve hop yunus emre. yunus emre keşfedildikten (!) hemen sonra mistifiye edilerek oratoryosunu besteletirler ahmet adnan saygun'a.
o günlerden sonra tarihimizin en önemli şahsiyetlerinden biri olmuştur yunus emre.

anadolu türkçesi unutularak kösnülleşmek yerine yaşayan ve gelişen bir dil olabildiyse bunu öztürkçe söyleyen yunus emre'ye ve dil devrimini başaran atatürk'e borçluyuz.
ha olmasa ne olurdu dersen; hayal kurmak bedava.
hayal et bakalım ne nasıl olurmuş...

gönül çalab'ın tahtı, çalap gönüle baktı, iki cihan bedbahtı, kim gönül yıkar ise.

çalab; tanrı.

yunus bu dizelerinde allaha biz bizden yakın olduğun için seni göremiyoruz der. aramızda perde yoktur, kusursuz cemalini gizleyebilecek bir örtü de yoktur diye ekler.

geçen gün şarkı olan şiirler başlığında en çok bestelenen şairleri yazdık, işin bir de tasavvuf kısmı vardır, orada da yunus emre'den muazzam beslenilmiştir. bilinen -şarkı yapılmış- 726 adet şiiri var yunus emre'nin. korkunç bir şey bu.

yunus emre, 1249-1320 yılları arasında eskişehir'de yaşamış türk bir halk ozanı ve derviş olup şiirleriyle bilinir. yunus emre, islamcıların anlattığı kadar sünniliğe bağlı softa birisi değildir çünkü tıpkı hacı bektaş veli gibi hoca ahmet yesevi'nin ekolündendir. hatta öyle ki osmanlı imparatorluğu'nda şeyhülislâm ebussuud efendi, yunus emre şiirlerini okumanın kafirlik olduğunu söylemiştir çünkü yunus, hurufilik'le bağlantılı olan hululi ekolü'ndendir. yunus emre şiirleri dikkatle okunduğunda hacı bektaş veli kadar açık olmasa da hacca gitmek gibi islam'ın farzlarıyla inceden dalga geçer. bunun yanı sıra yunus emre, eserlerini yalın bir türkçe ile yazdığı için türkçe'nin yaşamış en büyük şairlerindendir.
ilgili linkler:
1) x.com/aklingozu/status/7333...
2) x.com/aklingozu/status/7333...
3) kirsehirhaberturk.com/haber...

yunus emre

şöyle yakışıklı bir fotoğrafımızı koyalım öncelikle.

bu insanların gerçek yüzü olmasa da hayallerimizdeki güzel yüzleri bile yeter onları tanımaya.

kul yunus ve aşık yunus isimleri ile tanınsa da bunlara ek olarak; miskin yunus, derviş yunus, koca yunus ve yunus emrem gibi mahlaslarını da şiirlerinde kullandığı olmuş. anadolu'da yetişmiş şair ve mutasavvıf, türkçe şiirin öncüsü.
aşağıdaki bilgilere bakınca bu adamın ne kadar önemli biri olduğunu görüyoruz. gerçi çok fazla bilgi yok kendisi hakkında çoğu bilgiler şiirlerinden edinilen gözlemlerin ürünü diyebiliriz. mesela çocuklarının olduğu bilinmiyor ama şiirlerinden bu çıkarılıyor. bu insanlar zor zamanların insanları o zamanlar moğol istilasından kaçan insanların anadolu'da bir araya gelmesinin ürünü resmen. bir çoğu birbirinden etkilenmiş ve bunu da hiç saklama gereği duymamışlar. yunus emreden etkilenen insanlarda var tabii, etkilenmemek elde değil zaten.

şiirlerini çoğunlukla hece ölçüsü ile yazmış olsa da farklı tarzları da barındırmıştır. doğum yeri bilinmemekle birlikte bir kaç tahmin vardır. mezarının yeri de yine bilinmemekle birlikte onun içinde tahminler var. çoğunlukla iç anadolu'da yaşadığı için doğum yeri ve mezarının oralarda olduğu tahmin ediliyor.
son olarak yunus emre araştırırken şunu fark ettim şu zamanda yaşasa çok büyük ihtimalle yerden yere vurulurdu. yaşadığı dönemde nasıl bir hayat yaşadı bilmiyorum ama yazılanlara göre uzun bir ömrü olmuş. tabii herkese göre uzun ömrün tanımı değişse de o zamanlar için 80 yıl güzel bir ömür diye düşünüyorum. güzel bir zamanda yaşadığını söylemekle birlikte yunus gibi sevmeyi herkesin tatmasını diliyorum.