yüzüklerin efendisi (seri)

baştan sabredilirse, kendince bir çizgisi olan keyifli yapım.

genç galadriel'in sinirli şekilde "mourdoğr" demesi ilginçtir.

ne yalan söyleyeyim, cüceleri çok sıkıcı bulduğum için o sahneleri geçtim.

sezon sonları başarılı, film gibi izlenir.

orijinalini beklemiyoruz, uyarlama gözü ile bakıyoruz.

hayatımda birden fazla okuduğum tek seri. filmleri için de benzer şekilde, en fazla tekrar izlediğim seri.

hatırlıyorum ilk filmin cdleri çıktığında o sene en az 100 kere seyretmiştim. sonrasında da her sene en az 1 kere üçlemeyi baştan izledim.

kitapları da en az 20şer kere baştan okudum, tüm tarihi olarak silmarillion ve diğerlerinin içinde olduğu kitapları da en az 10ar kere okudum. hala da okurken, izlerken keyif aldığım nadir yapımlardan.

köprüyü ve 2. salonu ele geçirdiler. kapıları sürgüledik ama çok dayanamayacağız. yer sarsılıyor. davullar , davullar derinden geliyor...

dışarı çıkamıyoruz. karanlıkta bir gölge var

dışarı çıkamıyoruz... geliyorlar...

hem filmleri, hem dizileri ve video oyunları, hem de romanları olan seridir.

eskiden bayılırdım ama şimdilerde bu kadar çok karşıma çıkmasından rahatsız olmaya bile başladım. direkt geçip not interested atıyorum postlarına.

filminin sadece son(üçüncü)serisini izlediğim,ama kitaplarının hepsini okuduğum bir sanat yapıtıdır.

her ne kadar birçok mantık hatasına ev sahipliği yapsa da gerçekten inanılmaz bir seridir. kendisine baştan sona bağlatan ve o evrenin içine çeken bir yapıya sahiptir.

uzatılmış versiyonlarını defalarca kez seyrettim. her bir sahnesini ezbere biliyorum. koskoca seride seyretmediğim tek bir yer var. 2 sn'lik bir sahne. sarumana yemin eden adamın elini kestiği sahne. mümkün değil bakamıyorum. o sahne geldiğinde ya atlıyorum ya başımı çeviriyorum.