bakkala günde 200 müşteri gelip kolay gelsin dese ayda 6 bin, yılda da 72 bin kolay gelsin eder. ee 10 yıllık bakkalsa 720 bin. bakkalın yerinde olsam ben de cevap vermem sakızını al git abicim.

(bkz: anksiyete)

evet, ilk bakışta isteğe bağlı olarak uzaklaşmak mümkün değilmiş gibi duruyor ama denendi ve onaylanmasına kısa bir süre kaldı.

#792236

başlık sahibine tavsiye vermek istiyorum. fazla sinir/stres vücuda hem içten hem dıştan zarar. sakin olun azıcık.

mısır mitolojisinde ölülerin kalbiyle beslenen suaygırı, timsah ve aslanın melezi olan bir canavardır.
eski mısırlılara göre ölümden sonra ruh, ağızdan bir kuş şeklinde çıkardı. diriler ve ölüler ülkesi arasındaki korku ülkesini geçince, büyük yargıcın karşısına getirilirdi. düzenlenen törende ölenin kalbi tartılırdı. bu tören sırasında yeraltı tanrısı anubis elinde bir terazi tutardı. ölünün kalbi bu terazinin kefelerinden birine konurdu. öteki kefede ise adaleti ve doğruluğu ölçebilecek bir tüy bulunurdu. eğer ölü adil ve dürüst bir yaşam sürmüş ise kefeler dengelenir ve ruh sonsuz huzura ererdi. eğer kalp tartıda eksik gelirse, yemesi için ammit adlı canavara verilirdi.

ammit, ölünün kalbiyle beslenir ve ruh sonsuz azaba çarptırılarak duat'ta (araf'ta) kalmaya mahkum edilirdi.

ruhi bir hastalık, akılsız olmanın alameti, istikametten ayrılma hali, kötü sıfatların temeli...

bir tercih yapmak o kadar zor ki ama 2007 den önce sorsanız direkt sil baştan derdim. o konserden sonra herkes öğrendi o şarkıyı her yerde çaldı. kamyon arkalarına bile yazdılar sil baştan diye. oysa benim msn de iletim bile gücün var mı derin sularda inci tanesi aramaya idi. bir şey popüler kültürün altına girince sevmiyorum. şarkı hala güzel ama benim hitim değil artık.

şimdi ise deli kızım uyan, durma, ateşe yakın olabilir.

aslında yoldaş benjamin franklin ölmüştür, onun ses kayıtlarını kullanarak modlar durumu idare etmektedir.

bebek bir yılan elimi ısırmaya teşebbüs etti sözlük. evde bulunca dışarı bırakmak için elime aldım. psss diyerek yapıştı işaret parmağıma. kafası çok minik olduğu için zarar vermeyeyim diye aşağıdan tutmuştum. çocuğa fırsat çıktı ama neyse ki yemeği olmaktan kurtuldum*. çok erken uyanmış, umarım zorlanmadan yaşar*.

tüm kültürel aktiviteler yalnız yapılmalıdır kanımca.

geçmiş zaman elit sayılabilecek bir semtte gece yarısını geçmiş bir saatte araba ile hem ağır ağır yol alıyor hemde düşünüyorum.
bir sokağa girdim ama alakasız yani caddeden gidip çevre yoluna çıkıp bir kaç saat araba kullanıp eve geri dönüyorum o zamanlar iyice düşünebilmek için,neyse.
sokağa girmiş bulundum ilerliyorum yavaş yavaş kafamı sağa çevirdiğimde bir kapının dibine sığınmış bir kadın ve ona sokulmuş iki küçük çocuk.
hemen aracı durdurup aşağı inip yanlarına gittim ve hatırladığım kadarı ile şöyle bir konuşma geçti; ablacım hayr olsun kapıda mı kaldınız,çilingir polis ambulans ne lazım ne yapabilirim?
üzerinde ince bir gecelik vardı hemen ceketimi çıkarıp uzattım.
kadın tek kelime etmiyor boşluğa bakıyordu derken sağındaki cimcime konuştu “babam bizi yine attı,annemi de dövdü”
güç bela üşüdünüz vs diyerek arabaya aldım onları ve bir telefon açıp çocukluk arkadaşımdan açık olan ekmek fırınından bir kaç çuval almasını onların kapalı kasa doblo’sunu getirmesini isteyip adresi verdim.
bir iki sigara içimlik zamanda arkadaşım istediklerim ile gelmişti,kız çocuğundan daire kapısını öğrenip binaya girerken onları da araç ile uzaklaştırıp bi on dakika sonra gelmelerini istedim.
daire kapısına dayanıp kapıyı çaldım en sonunda açılınca 1.80 boylarında yakışıklı ve alkollü biri kapıyı küfr ederek açtı.
hiçbir şey söylemeden boğazına sertçe vurup kafasına çuvalı geçirip merdivenden aşağı sürüklemeye başladım.
nefes almakta zorlanıyordu ama ölmeyecekti en azından henüz değil...
uzakta büyük bir sebze meyve hali yeni kuruluyordu arabanın arkasındaki hırladıkça aklıma o kadın ve çocukların korkmuş hali ve küçük kızın söyledikleri geliyordu...
hal’in biraz uzağında sebze meyve kasalarından koca bir dağ yapılmıştı resmen oraya çekip arabayı arkadaşımı aradım kadını ve çocukları eve bırakmış aramamı bekliyordu,o da geliyordu.
arkadaş gelene kadar o dağları deviren büyük savaşçı koca soğuk havanında etkisi ile kendine gelmişti.
dedim ki; beni yere sererse arabanın anahtarını ver gitsin!
hemen abi oldum,beyefendi oldum,ben size ne yaptımlar oldum,alkollü idim ne yaptığımı bilmiyorum oldum,oldum da oldum ama gözlerim çok şey anlatıyordu o kadın ve çocuk döven büyük savaşçıya!
uzatmıyorum,üzerinde belki iki yüze yakın meyve kasası kırdım zerre acımadan daha sonra alıp hastaneye götürdüm ve sonunda evine bıraktım.
verdiği sözleri takip edeceğimi söyledim ve takip ettiğimi de yakinen gösterdim.
o cimcimenin bana sarılması herşeye değdi doğrusu.
o küçük cimcime şimdi kimya alanında yüksek lisans yapıyor o da benim bir yeğenim oldu.
korkmayın sizde bir şey yapıp bir hayatı değiştirebilirsiniz.

birbirini tutmayan sayılara sahibim sözlük. 18 takipçim varmış ama karma puanıyla edindiğim -ne sandınız *- uygulamada 17 kullanıcı adı var. 1 tane çok gizli takipçim var sanırım.

su uyur düşman uyumaz, değil
sü uyur düşman uyumaz
(sü: asker)

sizden olmam siz olmamı gerektirmiyor

immanuel kant'ın ismet özel ile aynı potada eridiği bir garip ismet özel şiiri. bu şiiri sanıyorum bu denli güzel yapan şey; hem uyuşturan, kendine çeken mitolojiden fırlamış bir siren şarkısı gibi hem de insanda kulaklarını sertçe kapatma isteği uyandıran ölüme karşı buyurgan bir banshee çığlığı gibi olmasıdır. durgun bir deniz gibi akan şiir bir süre sonra yutmaya ve boğmaya başlıyor. ismet özel'in kaleminin iki ucunun da keskin olduğu bir kaç şiirinden biri demek sanıyorum yanlış olmayacaktır.

faydalı tanımlar giren, sözlüğe değer katan yazardır. var olsundur.

türkçeye budama sanatı olarak çevirebileceğimiz topiary, yunanca τόπο* kelimesinden türetilmiştir.

topiary sanatına dair ilk izler romalı büyük doğa bilimci plinius'a ait naturalis historia adlı eserde karşımıza çıkıyor. plinius eserinde, imparator julius caesar* ve ünlü devlet adamı cicero'nun arkadaşı ve sade bir roma vatandaşı olan gaius matius calvinus'un bahçıvanlık ve ağaç budamadaki ustalığından bahsediyor. sezar'ın sarayının bahçesindeki ağaçların ve çalılıkların nasıl ustalıkla budanıp şekillendirildiğinden söz eden plinius'un anlattıklarına göre, meydana çıkarılan ilk şekillerin basit geometrik şekiller olduğunu anlıyoruz. sarayın bahçesindeki bu şekil verilmiş ağaçları çok beğenen dönemin zenginleri kendi villalarının bahçelerine de aynı ağaçlardan istemiş bu sayede de topiary sanatı tüm avrupaya yayılmaya başlamıştır.

fotoğraf: topiary sanatının ilk yayıldığı yerlerden italya'nın toskana bölgesinden bir villanın bahçesi


iğne yapraklı, yaprak dökmeyen odunsu ağaçların tercih edildiği budama sanatında sıklıkla porsuk, çobanpüskülü, ladin, mazı, defne gibi ağaçlar tercih ediliyor.

fotoğraf: kendisi kadar bahçesiyle de ünlü versailles sarayı


topiary sanatıyla ilgili tüm epey büyük bir topluluk bile var: european boxwood & topiary society

zamanla çoğu konuda olduğu gibi bu konuda da çok ileri gitmiş sanatçılar. küçük bir seçki bırakıyorum buraya:

nereden baksanız fazla akılsızca bir şaka. elinde kasap bıçağıyla birilerinin üzerine yürümek karşı tarafın şok ya da travma geçirmesine, bayılmasına sebep olabilir. kaldı geçti ki abd gibi bir ülkede haklı olarak karşıdakiler üzerine de saldırabilir kendilerini korumak için. ne yazık ki saldırıyı silahla yaptıklarından şaka olduğunu açıklamaya fırsat bile olmamış.

sonu ve yaratabileceği sonuçlar hakkında hiç düşünülmemiş ve olan, düşünmeyen tarafa olmuş. üzücü.

bir cümle veya inanç, söz veya vaat, kitap veya nasihat sizi çıkmazdan “tamamen” çekip çıkarıyorsa kendinizi sorgulamalısınız.