90'ların klipleri genelde saçma ama şarkılar güzeldi.

ama bunu dinleyip sanat kokusunu alanlar vardır o dönemde. çocuk yaştakiler de korkmuştur bir dönem izlerken *

başlayınca da elinden bırakamadığın kitaplardır çoğunlukla

araya girenler ya hapse gidiyor ya morga. ben karışmam. siz de karışmayın. polisi arayın gecenin kartallarını(!) arayın. bizim işimiz değil.

mesafenin önemi yoktur.
burnunun dibinde olsa ne olacak?
seni anlamıyorsa,
ama birisi vardır ki dünyanın öbür ucunda...
en ihtiyaç duyduğun anda,
iki satırıyla bile olsa,
bir çırpıda yanı başında...
mesafe uzaklıklarda değil,
mesafe fedakarlıkta!

özdemir asaf

genellikle genç kadınlarda görülen, yemek yememe, çok az uyuma ve buna rağmen oldukça aktif olmakla karakterize psikolojik bir bozukluktur.

bu hastalar, ince kalma konusunda oldukça takıntılılardır. yemek yemeyi reddederler, çok az uyurlar ve çok aktiflerdir. anoreksiya nervozada kişi, şişman olduğunu düşünürek çok düşük kalorili oldukça sıkı diyetler uygular.

kilo almaktan aşırı korkarlar ve zayıf olmalarına rağmen sıkı diyetler uygularlar. asla ince olduklarına inanmazlar ve sürekli tartılma davranışı gösterirler.

anoreksiya nervoza hastaları da aynı bulimia nervoza hastaları gibi yediklerini kusarak çıkarma davranışı gösterebilirler. ayrıca diyet hapları ve müshil de kullanabilirler.

bu hastalığın kendine özgü bir nedeni yoktur. birkaç faktörün bir araya gelmesi ile ortaya çıktığı düşünülmektedir. hastaların mükemmelliyetçi olması, bebeklik dönemindeki yanlış beslenme davranışları, genetik yatkınlık ve çevresel faktörler etkili olabilir. özellikle moda dünyasındaki zayıf olmanın güzellikle bağdaştırılması ergenlik döneminde olumsuz bir etki yaratabilir.

anoreksiya nervoza tanısı, kişinin normal kilosunu kabul etmemesi, kilo almaktan duyulan aşırı korkusunun değerlendirilmesi ile koyulur.

ekmek, geri kalan her şey ateş pahası.

yalnız olmadığımı görünce sevindim.daha lezzetli geliyor bana dondurmanın o hali.

siyasetçiler haricinde herkese sempati duyarım. ağızları bir çuval yalanla dolu bu siyasetçilere asla sempati duymam. mansur başkan hariç.

kadını cinsel meta olarak gören bireylerin zorlandığı mevzudur bu arkadaşlık. bir kadınla arkadaşlığın bir erkek arkadaşlıktan farkı yoktur. fark kafadadır zihniyettedir.

kesinlikle katıldığım önerme.

en masumu at yiyor.

her şeyin başlangıcını merak eden insan sorusu. çok güzel örnekler vermiş. örneğin pek çok dindarın koz olarak kullandığı "mükemmel tasarım" konusunda, doğada bütün canlıların birbirini yemek ya da düşmanlık sebebiyle öldürmesi gerçeği var. eğer doğa kendi başına mükemmel ise, tanrı neden her şeyin barış içinde yaşadığı bir dünya yaratmamıştır? mesela herkes fotosentez yapabilirdi, ya da minerallerle beslenebilirdi. ama hayır. nereye baksak, şartlara uyum sağlamış, bulunduğu ortam gereği hayatta kalabilmek için çevresindeki şeyleri tüketen, yok eden varlıklar var.

yani bir mükemmellik aranıyorsa bu gezegende aranmamalı. bilmem kaçbin yıl önce bir uzaylının kurduğu deney ortamı olamaz mıyız? bence mümkün. zira bizim güneşimizden milyon kat daha büyük yıldızlar var. ışıktan daha hızlı hareket eden galaksiler bile var. evrende aklımızın alamayacağı şeyler oluyor ve biz henüz güneş sisteminin dışına çıkamadık. bırak onu, uzayda ay hariç başka bir nesneye bile ayak basamadık. kardaşhev ölçeğinde tip-1 medeniyet bile değiliz. hala birbirimizi çıkar için öldüren ilkel varlıklarız. oyuncaklarımız modern bile olsa kafa olarak çok gerideyiz.

kısaca, bu soruya vereceğimiz cevabı, henüz 1. sınıfa başlamış çocuğun diferansiyel denklemler hakkında verdiği bir yanıta benzetiyorum. çok yolumuz var, çok.

quentin tarantino gibi kendine has stili olan bir ustanın çıtayı arşa çıkarttığı filmdir.
giriş sekansından son saniyesine kadar bir film ancak bu kadar özenle çalışılmış ve estetik olabilirdi.her sahne kendi başına ayrı bir olay.
tabii ki tarantino her filminde bolca çizgi roman ,anime ,uzak doğu dövüş sporları ve her zamanki gibi western kalıplarını kullanıyor.kısacası b film olmayan b film yapıyor.zaten adam kendi tarzının herkese hitap etmesini beklemiyor.öyle filmler yapıyor ki bir kesim hiç sevmezken bir kesim de hayranı oluyor filmlerinin.

filmde sevmediğim veya sıkıcı bulduğum hiç bir yer yoktu. vol 1'de özellikle o-ren ıshii ve bride'nin vs yaptığı sahne efsaneydi . tokyo'ya gelip gogo yubari ve crazy 88 ile dövüştüğü sahneler bir sinema şöleniydi. o-ren ıshii gibi bir karakterin hikayesinin de anime şeklinde anlatılması ayrıca güzel bir detaydı.
("that really was a hattori hanzo sword.'')

vol2'de daha çok bride'nin flashbacklerini ve bill ile yüzleşmesini izliyoruz.
elle driver'in budd'a parayı götürüp yılanın onu soktuktan sonra ölmesini beklerken black mamba yılanının özelliklerini okuduğu sahneler kan dondurucuydu ama bir o kadar estetikti. tiksindiğim tek sahne bride'ın driver'ın diğer gözünü çıkartıp ezdiği sahne olabilir.böyle yaparak driver'i öldürmekten beter ediyor ablamız.
en sonunda ise filmin adı olan eylemi gerçekleştiriyor bride fakat bu yaptığı şeyden dolayı mutlu olmuyor.sadece intikamını alıyor.

kill bill filmi gerek akla kazınan sahneleri, oyunculukları ve konusuyla bir efsane olmuştur. yıllar geçse de hiç bir sahnesini unutamazsınız.
özellikle ölüm sahnelerinin hepsi çok yaratıcıdır.(five point palm exploding heart technique)
soundtrackleri zaten bir tarantino filminden bekleyeceğiniz gibi efsanedir.
anlamadığım iki şey var; 1. si bride buck'ı öldürdükten sonra 12 saat boyunca otoparktaki arabasında kalıyor ama hiç kimse buck'ın öldüğünü fark etmiyor mu?
2. si b.b nasıl bir çocuksun ananla baban birbirini öldürmeye çalışıyor o kadar ses çıkıyor insan bi dışarı çıkmaz mı ?

ve son olarak...intikam hiçbir zaman düz bir çizgi değildir... bir ormandır... ve ormanda olduğu gibi yolunu kaybetmek kolaydır. kaybolmak geldiğin yolu unutmaktır...

“insan mutlu olmak ister; bu yüzden berbat haldedir.”

freud.

aramda bir bağ vardı geçmişle
hatırladıklarım eksikti
bundandı resimde aradıklarım
kim ne zaman, nerede
silinmiş hatıralarım.

keyifle seyrettiğim karşılaşmadır.

arkadaşın biri yalama falan deyince tadı kaçmış. ne yalaması ne tahini ne pekmezi ya.

2012 senesi ilkokul göndermeleri gibi. sert olun. alev çıksın klavyeden.

yaban domuzu ukdesi.

arada karşıma çıkıyor videoları,izlemesi çok güzel.günümüz insanının o kadar ihtiyacı var ki..
eciş bücüş durmaktan en ufak bir gerilme hareketinde çıt çıt küt sesler çıkıyor.

şimdi size kesitten önce bir masal anlatacağım.
bir zamanlar bir sözlük varmış. büyümesi inanılmaz hızlı olmuş ve sürüyle limon hasatı yapılmıştır. çok fazla limon hasatının bakımı haliyle zor olmuş ve çürük limonlar ortaya çıkmaya başlamıştır. çürük limonların kronik rahatsızlıkları varmış. bu rahatsızlığın adı toksik. nedir bu toksiklik peki.
sürekli nefret kusan, daima olumsuz olan, kendi dışında diğer kişileri de dibe çekenlerdir.
bu çürük limonlar eskiden sorun çıkartmayacak kadar azınlıktaydı. çürük limonlar diğer sağlam limonlara bu hastalığı bulaştırmaya başlamış ve bu tarlada çürükleri görmemek imkansız olmuştur. inanılmaz bir toksik kitlesi oluşmuş ve önüne çıkan her başlığı ezerek yok etmişlerdir. bu durum artık kontrol edilecek durumda değildir. sonuçta çürük hasatlar için koca bir tarlayı feda edecek değillerdi.
—————————————————————-——
hikayemiz bittiğine göre şimdi kesit vakti. klavyelerinizi bırakın, arkanıza yaslanın, yorumlarınızı ihmal etmeyin. iyi seyirler.
buradan izleyebilirsiniz

(bkz: schindler's list)

rüzgarın nefesini ensemde hissediyorum.

uluslararası, sosyal medyaya taşınması gereken başlık, kimin elinden ne geliyorsa yapması , bu çığlığı her yere duyurulması gereken başlık.
çin devleti kadar acımasız, ırkçı , zalım bir devlet daha yoktur.
moğollar ve japonlar,az bile yapmış onlara.