günaydınlar efendim

bugün bir kere daha tecrübe ettim.
pandemiden dolayı dedemin yanına sık gidip gelemiyorum. bugün gittiğimde ütülenecek kıyafetlerinin biriktiğini söyledi ve bende kalkıp ütü masasını açıp ütü yapmaya başladım. yanıma gelip "bana da öğret" dedi. 86 yaşındaki adam bu saatten sonra ütü yapmayı öğrenmek istiyordu. ne kadar şaşırdığımı anlatamam.. ben, "gelip yaparım, ararsın beni" dedim. "yok, gelemiyorsun işte, ben denedim de beceremedim bana da öğret" dedi. olayın şokunu atlatınca anlattım gösterdim. "hah şimdi anladım" deyip mutlu oldu. benim yanımda benimle birlikte pratik yaptı. oturma odasına gidip babaanneme havasını bile attı. nasıl şaşırdım, mutlu oldum, gurur duydum anlatamam sözlük. sonra kendi kendime utandım. erteleyip, üşendiğim, boşverdiğim şeylerden utandım...

bıktığım şeyler ve yeşil fanila isimli şiirinde “seni sevince pazara çıktım sevinçten” gibi bir dizesi vardır ki sevmenin insana ne yapabileceğine dair bir fikir verir. öyle ya enginarı aşkla alır insan evet, enginarı tutkuyla aldırmaktır, adı aşk. öyle diyor didem hanım, enginar almış pazardan, “süper enginarlaaar” diye bağırıyormuş pazarcı. evet, pazarcının sesini keyifle dinletendir, adı aşk.

yine aynı şiirde
“seni sevince kıpırdayan her şiiri
kahverengi bir çaydanlıkta saklıyorum.” diyor. ne diyor anlamadım doğrusu, ne kastetti acaba? ama evet, bir çaydanlığa kıpır kıpır şiirler doldurtur, adı aşk.

bana yalnız bu şiiriyle aşkın insan üzerindeki etkisinin ne denli güçü olabileceğini ve basit ve yavan şeylerin aşkın gücüyle nasıl da tutkulu ve muhteşem şeylere dönüşebileceğini kavratan güzelim şair. çiçekli şiirlerin şairi.

söylecek her şey söylenmiş bana cümle kalmamış. güneş. hep yaz. hep okuyalım. elimizden başka ne geliyor bu canına yandığımın dünyasında.

hayat sevince güzel.
sevildiğinizden asla tam olarak emin olamazsınız ama içinizde büyüttüğünüz sevgi aldığınız nefes kadar gerçektir.
ayrıca sadece ilişkiler boyutunda kalmasın bu sevme eylemi, çiçeğinden böceğine her şeyi sevebilecek kadar sonsuz sevgiye sahibiz, kullanın.

hayatım boyunca aldığım en güzel itfifat/söz yakın arkadaşlarımdan birinin doğum günümde yazdığı notta gizliydi; "... insan insanı ya da bir hayvanı onu geçtim bir nesneyi, bir rengi nasıl sevebilir ben senden öğrendim..."

kalplere sevgiyle dokunabilmenin mutluluğu nasıl tarif edilir bilmiyorum, böyle uçsuz bucaksız sevgiyi ruhumda yeşertebiliyor olmamla gurur duyuyorum. ve eminim ki bir insana verilebilecek en önemli hayat kurtarıcı öğüt sevilmeyi beklemeden sevmeyi öğrenmesi gerektiğidir.

nba basketbolcusu değildir. ayı oğlu ayılar basketboldan soğuttular pis herifler.

sözlüğün yeni isminin açıklanması ve ondan evvel sözlükte hiç kimsenin ya da az sayıda yazarın bilgisi dahilinde olduğunu düşündüğüm dava sürecinin bir gecede ortaya konması ve her şeyin oldu bittiye getirilmesi konusunda birkaç kelam etmek elzem olmuştur kanımca.

kurucusu tarafından çoğu ifadesinde maddi amaç gütmeyen, ülkemizin fikir paylaşımı konusunda kısır atmosferinde ilaç niyetine görülecek bir platforma, katılımcılık ruhundan uzak biçimde, "normal" gibi sözlük kültürünün sıfatlarına aykırı bir ismin reva görülmesini doğrusu anlamakta güçlük çekiyorum.

yazmak, herkesin işi değildir, normal bir iş kesinlikle değildir. insanın bileklerini sıvayıp, aklını, kalbini ve ruhunu konuşturduğu bir eylemdir. en saçma geleninden, en edebi ya da felsefi metnine kadar biri oturup birkaç satır karalayıp paylaşıyorsa amacı anlaşılmak ve önemsenmek arzusundan başka bir şey değildir. dinleme kültürünün gelişmediği ülkemizde bir grup insan bir araya gelip yazıyorsa, gerektiğince anlaşıp, bazen güceniyorsa, insanın insana sustuğu, anlamlı konuşmaların yok kabul edildiği şu zamanlarda, kimileri eserine bakıp ben neler yazmışım, birileri de vay ne güzel yazmış diyorsa, buna özellikle saygı duyulmalı gibi geliyor.

bu heves, bu istek, bu tutku başladığı gibi çabuk tükenebilir. çünkü yazmak kesinlikle normal bir iş değildir. sözlükler tabiatı gereği normal olamaz, aykırı ve özgürdür.

doğum günüm diye 00.00’a kadar uyanık kaldım ve hala birilerinden mesaj bekliyorum. sadece annem kutladı:)şu an annemin olmadığı doğum günlerimde tek başıma yaşadığım evimde pasta üfleyeceğimi düşünüp üzülüyorum.

katılmadığım önerme. çünkü her ne derseniz deyin. ama "arap kültürü taşıyıcısı" diyecek kadar kıt beyinli bir cahil olmayın.

hayır imaninizi kaybetmek istemiyorsaniz asıl kuran gibi kutsal kitaplardan uzak durun okuduktan sonra inanmak hayli güç

isviçre tarihinin en hüzün verici hikayelerinden biridir. kurbanlarından sonradan özür dilenmiş, rehabilitasyonları için çalışmalar yapılmıştır. 1800 ve 1960 yılları arasında genellikle anne ve babasını kaybetmiş çocuklar, devlet zoruyla çiftliklerde korkunç koşullarda çalıştırılmıştır.

(bkz: verdingkinder)


heidi çocukluk kahramandı. benzer yaşlara ait birkaç fotoğrafımda saç şeklimin, ifademin bile ona benzediğini düşünürdüm. o, güçlüklere rağmen gülümsemesini kaybetmeyen çocuk olarak kaldı. bense yukarıdaki bilgiyi ekleyip, bak hayat hiç de göründüğü gibi değilmiş diyen sevimsize dönüştüm.

daha önce de belirttiğim gibi podcast yayınları yapmak için kendimi belli bir zamandır eğitmeye çalışıyordum, toplantıya da eğitim dışında katıldım. radyo yayınının podcast bölümünde olmak isterim. iyi bir müzik dinleyicisi olmadığımdan insanlara hoşuma giden müzikleri podcastin sonunda dinletmeyi hedefliyorum. öncelikle ekipmanlar ve kurgu yönünde kendimi geliştirmeye çalışıyorum. amatör ruh ile profesyonel işler yapmak istediğimden belli bir bölüm kayıt ettikten sonra içeriklerim uygun görülürse katılabilirim.

neler hakkında podcast yayınlamak istediğimi şöyle sıralarsam ; uzay arkeolojisi, antik dönemde tarım ve günümüzde tarımsal sürdürülebilirlik, göç, kültür varlıklarını koruma, arkeolojik mevzuat, arkeoloji 101, küresel çatışma ve geçmişten günümüze sosyal eşitsizlik konu başlıklarından aklıma gelenler. herkes için ilgi çekici olmasa da bilmemiz gereken şeyler olduğun düşünüyorum.

hepimizin yaşamını sürdürebilmesi için bir işi olduğundan ve bu işi hobi olarak yaptığımdan dolayı hızlı yürümeyecek, umarım ben bir seri podcast çıkarana kadar programda kendime bir yer edinebilirim.

birçok ülkeyle beraber istanbul'da imzalandığı için adı istanbul sözleşmesi olan sözleşmeden, ilk imzalayıp parlamentoda onaylayan devlet iken çekildik.
sözleşmeyi feshettik.
fıkra bu kadar.

kutlu olsun!

insanların gittikçe birbirine benzemesine neden olan gerçek. sadece burun estetiği değil, her türlü estetik, tornadan çıkmış gibi benzeşen kadın ve erkekler çıkarıyor ortaya.

insanlardaki güzel ya da yakışıklı olmak hevesi anlaşılabilir bir şey tabii ki. fakat hiç kimseninkinden farkı olmayan güzel/yakışıklı bir yüzün ne anlamı olabilir ki? düşünsenize; penguen gibi hepimizin yüzlerinin, giyimlerinin aynı olduğu bir dünyayı... fabrika üretimi gibi standart yüzlere sahip olduğumuzu...

böyle giderse yakın bir gelecekte, doğal ve yamuk olan bir burun dünyanın en güzel şeyi olmaya başlayacak. zira insanlar her ne kadar kısa vadede yapay ama güzel görünene yönelse de uzun vadede doğallık kazanıyor her zaman.

gerçekten nefes alamayan ve doktora gittiğinde tek talebi "nefes alayım, yeter" olan kişileri tenzih ediyorum.

duydum ki (bkz: nickaltına yazılınca mutlu olan yazar).. bende bu tatlı yazar arkadaşı mutlu edeyim dedim..
ilk önce nickini görür görmez (bkz: son feci bisiklet) grubunun hayranı olduğunu düşündüğüm yazar.. tanımlarına denk geldiğim de, her zaman severek okurum.. tatlı, kibar, mütevazi, anlayışlı bir yazar arkadaşımızdır...
keyifli yazmalar dilerim efendim..*) )

2016 yılında kurulmuş alternatif rock grubu.
evleniyormuşsun bugün, zaten kırılmış bir kızsın, leyla ve aysel git başımdan isimli şarkıları muazzamdır.
zaten kırılmış bir kızsın şarkısından sonra "bunların düzenine sokayım" lafı dilinize dolanır durur.

özellikle mesajlaşırken olabilme ihtimali daha da artar. bir şey yazarsınız, aslında şakadır, ama random koymazsınız... yanlış anlaşılmanız hayırlı olsun.

en sevdiğim iki dostumla bir uçakta.. yine.. yeni bir seyahat.. belki de o seyahate yolda geçen eğlenceli vakitler için gidiyoruzdur..
sizi çok özledim çook..

beğenilince yazmaya heveslendirilen, küçük mutlulukları yakalamak isteyen, özgür olduğu platformda beğenilmeyi en çok isteyen yazardır.