merakla bekledigim dergidir,kafa sözlük ;sözlüktü,radyoydu,dergiydi derken dijitalde
holdingleşiyor valla.*

youtube'da takılmak. gamsız gibi yemeğin üzerine baharat/sos dökmek.

atmosferini ve verdiği hissi o kadar telaşlı bir olgunlukla arıyormuşum ki bu sabah başladığım otobüs yolculuğum sona erdiğinde kitap da sona ermişti.

yine bir yığın (philip k. dick tarzı) ağır paranoyak varlık sorunu ve tanrı sorgusu... cyberpunk'ın belki de en yoğun ve soğuk anlatımı... içe doğru akan ve yarısından sonra dışa taşan hissizlik... soylar, tükeniş, arayış, bekleyiş, beklemeyiş, dünya, açılış, taşlar, muazzam bir ikilemler serisi...

androidler elektrikli koyun düşler mi, bilmiyorum. ancak ben ikinci kez okudum ve ikinci kez düşledim.

asıl soru; elektrikli koyunlar herhangi bir şey düşler mi?

"ölüm kesindir, yaşam şüpheli"

dün gece gördüğümdür. olası bir marvel filminin hikayesi olabilir.

şimdi iki adamı başka bir gezegene gönderiyoruz. adamlardan biri kafayı yiyor ve intihar etmek için tuhaf bir bombayı patlatmaya karar veriyor. tam patlatıcakken arkadaşı hey adamım ne yapıyorsun filan diyor ve bizimki bombayı patlatıyor. her yer cennet gibi bembeyaz. bir anda bizimki uyanıyor, lan nasıl ölmedim demeye kalmadan arkadaşının vücuduna bakıyor. ne görse iyi? arkadaşı uzun bacaklı, koca gözlü beyaz tenli bir uzaylıya dönüşmüş! hemen koşmaya başlıyor. uçarcasına ilerliyor ama anlık heyecandan bu özelliğinin farkına varmıyor. bir su birikintisinin önünde durunca gerçeğin farkına varıyor: o da artık bir uzaylıdır! sonra uyandım ama bence dünya'ya bir süper kahraman olarak dönüp iyilik yapmaya başlayabilir.

nasıl bir rüyadır bu anasını satayım?

kitap başta gelir.

yedi kişi bir araya gelip arkadaşlık kesme şeysi. bir nedeni olmaz bazen sadece sıkılırsın.

bazılarını kafam kaldırmıyor bir süre sonra ve ben sanki hayatıma hiç girmemişler gibi davranıyorum. önce minik minik sitem ediyorlar benden hala karşılık alamayınca alışıyorlar sonra. kafam rahat ohh miss.. eskisi gibi ne ruhum ne bedenim ne zihnim ne de kalbim her insanı kabullenmiyor. o kadar anlamsız geliyor ki bazen yıllarca görüşmüş olduğum insanlar bile ve ben bir an da buz kesiyorum... bu güncelleme son bir, iki senede geldi ama çok iyi geldi öncesi karanlık öncesi hep gereksiz samimiyet şimdi nasıl tatlı bir sessizlik tatlı bir uyum anlatamam...

türkiye cumhuriyeti recep tayyip erdoğan'ın babasının cumhuriyeti atarda satarda.
satıp satıp yiyin efendiler.

eğer beni gerçekten sevseydin..
ne buralar yaşanmaz olurdu..
ne de sen diye inlemekten bitap duserdim..
kahrolsun böyle yaşamak..
yaşamak dediğin;
sevdanın koynunda huzurla uyumak..

2018 yapımı serra yılmaz yönetmenliğinde senaristliği murat dişli'nin üstlendiği komedi filmi.

film 2016 yılında çekilmiş italyan yapımı perfetti sconosciuti'nin türk sinemasına kaçırılmış versiyonu diyebiliriz.

tek bir mekanda çekilen film çocukluk arkadaşlarının bir akşam yemeğinde buluşup oynadıkları bir oyunu ve sonrasında kaderlerinin nasılda değişebileceğini konu alır.

konu çocukluk arkadaşları olunca nasılda çocuklaşırız değil mi? ama kahramanlarımız sadece çocuklalmıyor her şeylerini bildiklerini sandıkları arkadaşlarının sırlarına talip oluyorlar.

gece boyu tüm telefonlar masada olacak gelen tüm aramalar hopörlerden yapılacak ve mesajlar sesli okunacak. zaten birbirlerinin her şeylerini bilen bu 7 arkadaş için sorun teşkil etmemeli bu durum değil mi? bazı maskeler düşecek bazı gerçekler ortaya çıkacak bazı ilişkiler çatırdayacak...

oyuncular belçim bilgin, buğra gülsoy, şükrü özyıldız
leyla lydia tuğutlu, serkan altunorak, şebnem bozoklu ve çağlar çorumlu olunca ekibe diyecek pek bir şey kalmıyor.

film bizi cebimizdeki yabancıya karşı uyarıyor mu ne dersiniz? serra yılmaz'ın ilk yönetmenlik deneyimi olan film eleştirilse de beğeni de topluyor.

ben filmi izlediğimde beğenmiştim. çok avrupai diyenler olmuş ama şuan ki türkiye'yi ya görmeyenlerin ya da görmezden gelenlerin yorumu gibi geldi bana. uyarlama olduğundan ve canım memleketime yakışmayan(!) karakterler barındırdığından da yapılmış olabilir bu yorumlar.

iyi seyirler tabi.

biz buradayız, hep buradaydık ve her zaman burada olmaya devam edeceğiz. *
daha önce de söyledim yine söylüyorum gece her şeye yakıştığı gibi sözlüğe de çok yakışıyor.
gecenin sakinliği ve huzuru hep bizimle olsun.
iyi geceler diliyorum her birinize.

yengeye elif dedin usta

bir ara bilgisayarımdan şüphe duymama sebep olan yavaşlama. teknoloji katili olmama ramak kalmıştı ki sözlüğün yavaşladığını anladım.

bizi hep bu sansür mahvetti.. ha bir de özgüveni olmayan hasmetmaaplar..

kahraman mı, karakter mi, tip mi tartışılır. ama adı unutulsa da kendi unutulmayan kahramanlardandır bazarov

(bkz: babalar ve oğullar)

çok üzücü, allah rahmet eylesin.
*
geçen sene yasakların bittiği haziran ayında,
eşi aylardır evde olan,
kendi çalışan bir ablam eve geldiğinde hazırlanan eşine
-nereye, diye sorar.
-işten çağırdılar gidiyorum, der adam.
-oğlum şu adama 2 yumurta kırın da geç kalmasın, gitsin bir an önce, der.
madden ve manen sevinir bu gidişe.
korona dar gelirli insanları ailesiyle imtihan edecek kadar yordu. sanıldığı gibi hayat her eve sığmıyor.
*

neyse ki olay içki içen çocuğun oradan uzaklaşmasıyla son bulabilmiş.

buradan

bu başlıkla farkettigim durum . neredeyse annem babam yaşında sayılırlar ama kafa yapılarımız aynı. onların ruhumu genç ben mi yaşlıyım bilemiyorum .ama burda sırıtmıyorlar kesinlikle .

bu durumu yaşayan çocuklar rahat etmek için üniversiteyi seçmektedir. tabi şu an pandemiden dolayı bu baskı ortamında kafayı yemiş vaziyetteler.

zeka ve espri yaklaşım.

sözlükte arkadaş olma durumu olduğunu yeni fark ettiğim başlıktır. burda da tek kalmayı başarmışım.