griyi çok tuttum.
beyaz gözüme alıyordu, siyah içimi karartıyordu.
bana göre bir renk buldular çok şükür.

insanların inatla anlamadığı, asosyal veya problemli zannettiği kişiler. oysa yalnızlık ekmek gibi su gibi bir ihtiyaçtır.

kemal sunal.
haluk bilginer.
çetin tekindor.
fikret kuşkan.
şener şen.
ali şen.
hulusi kentmen.
fikret hakan.
önder somer
münir özkul.

(bkz: ilbi)
bir de hazall

hollanda hükümeti de ne kadar alınganmış canım dedirten istifadır. bak bizimkilere yüzleri keçe gibi maaşallah.

eğitim ; ama öncelikle aileden alınan eğitim.

yaşarken birbirimizin hayatında bıraktığı anılar ile orantılı olacaktır bu sorunun cevabı. ben hatırlanmak, unutulmamak isterim. adımın geçtiği her sohbette yüzlerde küçük bir tebessüm oluşsun isterim.
tatlı anılar bırakarak, bazen de acıta acıta geçiyoruz birbirimizin hayatından ve ölüm her şeyi yok edip sonlandıracak. birilerinin aklına aniden gelmek isterim. en güzel halimle..
kime ait olduğunu hatırlayamadığım ve beni derinden etkileyen bir alıntı paylaşmak istiyorum.
"bir gün en sevdiğim öldü. ben neye üzülsem hep onun ölümüne ağladım."

hatırlanmak güzel şey..

burada pilav unutulmuş.
çatal ile ya da çinli'nin çubuğuyla yenilecek yiyecekk değil çünkü.

bayramda artik harçlık verilmediğinde, ailemin üniversite gezilerine ses çıkarmayıp izin verdiklerinde ve türkü dinlemeye başladığım an büyüdüğümü farkettim.

atatürk sevgisini sömürüp, üzerinden iyi para kaldıran yazar. din üzerinden para kazananların, atatürklü sürümü.

bu ülkede milyonlarca işsiz vatandaş varken, ne olduğu belirsiz ülkelerden işsiz sayısından bile fazla kaçak vahabbiyi getirip "onlar ekonomimizi ayakta tutuyor" diyenlerin ciddiye dahi almayacağı, yürek burkan haber.

bir de intiharın çok eskiden beri devam eden evrensel bir olgu olduğu gibi bir şeye değinilmiş... öncelikle şu var; şayet siz medeni bir toplum olduğunuz iddiasında iseniz toplumunuzu oluşturan bireyler için bu tehlikeyi yaratabilecek tüm faktörlere karşı mücadele edip gereken önlemleri almak vazifenizdir. mesele intihar etmek isteyenin mutlaka bir bahane bulacağı falan değil burada. hepimiz biliyoruz ki, intihar vakalarının önemli bir bölümünde toplumsal ve çevresel faktörler belirleyici rol oynuyor. bir insan bu aşamaya geliyorsa eğer, kararı ne kadar bireysel gibi görünse de, hem bireyi söz konusu kararı almaya iten süreç hem de ortaya çıkan sonuç o bireyin yaşadığı toplumun ve o toplumun sistemlerinin başarısızlığını gösteriyor bize aslında.

umarım gelecekte türkiye, hiçbir vatandaşının böyle kahredici bir sebepten dolayı yaşamına son vermeyi düşünmeyeceği bir ülke olur... diyeceğim ama hiç umudum yok ne yazık ki.

muhtemelen sahada ki aile babası odur.

sehpanın veya sandalyenin bacağı ağız dolusu küfrü hak eden yerdir.
serçe parmağın mahvına sebep olur.

hayatın gerçeklerini hatırlatan bir sözdür. makam, mevki, para, şan, şöhret vb. hiç birşey kalıcı değildir.
öldüğümüzde ünvan, meslek, renk, ırk, din, kültür vb. ayrımı olmadan herkesin toprağın altında tek başına kalacağını hatırlatan sözdür.

aslına bakılırsa yalnızca insana mahsus olmayan özellik.*

insan kadar olmasa da orka gibi bazı türlerde de, öğrendiklerini (avlanma stratejileri, potansiyel avların konumları vb.) geliştirerek bunları yavrularına aktarma/öğretme özelliği bulunmakta.*
ve yanlış bilmiyorsam, orkaların bu özelliği onları dünyada insandan sonraki en yaygın ikinci memeli türü yapmakta. dünyanın pek çok bölgesinde bulunmalarına ek olarak, her bir topluluğun kendine has avlanma stratejileri ve buna bağlı davranış biçimleri mevcut.

küçük bir not: orkalar katil balina olarak bilinmelerine karşın aslında bir yunus türüdür.*

kıskanmak sadece bende olsun, imrenmek bende de olsun.

domatesle birleşince muazzam birşeye dönüşür.

mutsuzluğun da, hüznün de, kızgınlığın da bu hayatta bir yeri olduğunu; bu hislerin de yaşanması gereken şeyler olduğunu unutmayın. ancak bu hisleri heybenize atıp onları sizinle birlikte geleceğe sürüklemeyin, geldikleri anda yaşayın ve bitirin.

bazen yakın sandıkların o kadar da yakın değildir ve arada çok güzel köprüler olsa da aşılması güç yollar vardır. bazen hiç atamazsın o iki adımı...

hani çocukken oynardık; aldım, verdim, ben seni yendim... size huzur verecek insanlara bu heyecanla atacağınız adımlar bol olsun sevgili sözlük ahalisi * *

hayatım boyunca beni üzen, beni kıran, yok sayan, ne bileyim işte kötü davranan bir çok kişi oldu. pek de iyi bir ömrüm olmadığı da bir gerçek. ama biri beni hiç terk etmedi, zaman zaman üzdü ama canı sağ olsun. ama sevindirdiği de çok oldu.
bu akşam da beni sevindirdiğin için seni çok seviyorum canımın içi.
doğma büyüme kadıköy'lüyüm, iyi ki fenerbahçe'liyim. *