teşekkür ederim. *

hayatım boyunca şöyle bir kaç kişinin suratına tokat atmadığıma da çok üzgünüm.

yalnızlık. başka hiçbir çağ inanmıyorum ki yalnızlığı bu kadar sevdirmemiştir insana.

tezkeresi gelen er/erbaş veda gecesinde omuzundan aşağı sarkacak şekilde çatal-kaşık takarak bu rütbeyi kullanır.

vedaya katılan herkes kendisine selam durur ve eğlenceli vakit geçirilir çekirdek kola eşliğinde.

"o iş bende baba, halledicem ben ya sen bak keyfine" diyen yakın arkadaşın ettiği tüm bu kelimeler.

karadeniz kıyısı yakınlarında, themiskyra'da (bkz: terme) yaşadıkları düşünülen ve sadece kadın savaşçılardan oluşan ulus.

amazon kadınlarının erkeklerden nefret ettiği söylemlerinin altında yatan birkaç sebepten bir tanesi de, amazon kadınlarının köle olarak kullandıkları erkeklerin, anadolu'da zeus adında erkek bir tanrı çıkmasını duymaları ve bu tanrının erkek olmasından kaynaklı övünmeleri sonucunda, buna çok kızan amazon kadınları; bu böbürlenme karşısında tüm erkek köleleri öldürmüş, cinsel organlarını kesmiş ve ana tanrıçaya sunmuşlardır. o günden sonra ülkelerine erkek girişini yasaklamışlardır.

bu savaşçı ruhlu kadınlar ok ve yay kullanıyordu. bunları rahat kullanabilmek ve hızlı ok atabilmek için, sağ memelerini dağlıyorlardı. uluslarında hiç erkek barındırmadıklarından dolayı amazon kadınları, aralarında en iyi savaşan kadınlar arasından hamile kalacak olan kadınları seçiyorlar ve komşu kabileye uğurluyorlardı. 2 ay boyunca burada kalan kadın, hamile kaldıktan sonra kabilesine geri dönüyordu. kız çocuk doğuran kadınlar; kendileri gibi savaşçı kadınlar yetiştiriyordu. erkek çocuk doğduğu takdirde, doğan çocuk babasına teslim ediliyor ve kadın tarafından bir daha asla görülmüyordu.

sonuç olarak, enteresan bir yaşam süren bu kadınlar günümüzde hala sıkça anılmaktadır. 'amazon gibi kadın' deyişini günümüzde kullanmamıza sebep olan kadınlar, bu kadınlardır.

kim lan bu demek istediğim başlıktır.
eğer bahsettiğiniz gibi birisiyse bana da sövsün özelden çok merak ettim.

gibi gibi
sarı çizmeli mehmet ağa

bağımsız olmak

arılar. mars'ı sahiplendiğimden beri ne zaman annemgile ziyarete gelsek çiçek yemeye çalışıyor sonra arı sokuyor. dört sene önce mars bahçede oynasın diye bahçeye indik beraber, güzel güzel oynuyor derken nasıl başardı bilmiyorum arıları peşine takmış. arılar onu sokmasın diye üzerine kapandım ve günü 13 arı iğnesi ile kapattım. ondan beri arı görünce elim ayağım titriyor. yazık garibim o kadar üzülmüştüki bir hafta boyunca gelip yüzümdeki şiş yerleri yalayıp durdu. şimdi arı gördüğü gibi havlıyor oradan uzaklaşayım diye. (bkz: swh)

bir cemal süreya şiiri “hasret”.

şuraya iliştiriyorum kendisini.

emeklilik yaşından yola çıkılarak bir sonuca varılamayacak türkiye’nin gerçeği bir durumdur.

emeklilik yaşı bakımından türkiye ile diğer ülkeleri kıyasladığımızda türkiye, diğer ülkelere nazaran daha iyi bir konumdadır. asıl sorulması gereken soru, 66 yaşında olan birinin neden hâlâ çalışmak zorunda olduğudur.

vergilerin toplanma amacı burada bir kere daha gözümüze sokuluyor. devletlerin vergileri toplamadaki temel amacı, sosyal eşitsizlikleri gidermektir. fakat verginin bizdeki tanımı “ devletin gerçek ve tüzel kişilere yüklediği ekonomik yükümlülük” olduğu sürece ne sosyal adaletten, ne gelir adaletinden ne de dümdüz adaletten bahsedemiyoruz. adaleti geçtim eşitlikten de bahsedemiyoruz.

kimse vergisinin nereye ne amaçla kullanıldığının hesabını soramıyor çünkü vergiler, faydası ölçülemeyen nereye harcandığı spesifik olarak belirlenmeyen bir olgu bizim ülkede. bu sebeplerden dolayı kimse kalkıp da sen benim vergimi nereye harcadın diye hesap sormaya kalkmasın zira yol yabdılar.

zaten bunu düşünmeye de gerek duymuyoruz. geleceğe yatırım yapılması, sosyal refahın artırılması, insanların ümitli olması, eğitim sisteminin iyileştirilmesi, yargının bağımsızlığı, mafya düzeninin bitirilmesi gibi konular azınlıkların gündemi sadece. yarın öbür gün vergi borcu silinen inşaat şirketlerini görünce şaşırmayın yani. iktidarın da gündemi onlar.

gülmekten suratımdaki kaslarımı hissetmiyorum, herhangi bir sözlükte katıldığım en eğlenceli etkinlik olabilir. her haftasonu yapalım bunu :) katılan yazarların eline sağlık, sağ olun var olun.

mevsim çiçekleri
her yerde rengarenk kır çiçeklerinin açtığı
zamanların
tam da bu zamanların şarkısı.
profilimin şarkısı.

yüzeysel bakış açılarına inat; derine derine, daha derine...

çok fazla dil bilen biri olabilir, kelimeler birbirine karışıyordur.tercümanlarda yaygın görülür.

bu şey gibi.

nefes darlığı çekiyorum ama bunun üzerine gitmemeliyim.

ülkecek nefes darlığı çektiğimiz bu dönemde bazı şeylerin dile gelmesi gerekiyor ki astım olmayalım. belki ilacını bilen biri çıkar, doktora rastlarız.

prag.

(bkz: dady)

(bkz: kuzguncuktaki vişne)

(bkz: ucemak)

(bkz: suppotgirl)

(bkz: kürk paltolu piedra)

(bkz: türkleşmiş sovyet kizi)

(bkz: yaprak sarma fan kılap)

(bkz: larktwain_123_)

(bkz: aurora)

olamaaz olamazz ve tabiiki (bkz: uzat sarı saçlarını rapunzel)

oha birini unutmuşum utanç içindeyim (bkz: gezegen insanı)


ve daha nicesi... çok var sözlük çok!

şiir nasıl sevilmez? duyguları en temiz haliyle anlatmaktır. kelimelerin ve cümlelerin dans etmesidir şiir..
"şiir, heyecanla aklın dengesini içerir. heyecan, duygusal düzeydeki izlenimleri yoğunlaştırırsa, akıl bilgi düzeyindeki verileri şiire katar.
-attila ilhan"