yunanca kökenli bir kelime. her şeyi yaşadığını düşünen ve artık bir şeylerin değişmeyeceğine inanan ve bu durumdan üzüntü/korku duyan kimselere denmektedir.

(bkz: samimi söylüyorum içişleri bakanlığında bir deli oturuyor)

eğer çirkinlik diye bir şey varsa, o da, gözlerimizdeki önyargılı ölçekler ve kulaklarımızı tıkayan balmumunun ta kendisidir.
ermişin bahçesi, halil cibran

benimki uykusuzluktan. az önce öğretmenin yüzüne bakarak uyudum sanırım.*

sabah 5 te kalkıyorum sözlük ve bunu kiminle paylaşsam gözlerinde vah garibiiim 6 aylık ömrü kalmış bakışını yakalıyorum.

hepimiz bir hiçiz. hiçlikte usulca süzülüp duruyoruz. her şey eninde sonunda bir hiçe dönüşüyor. çok da gözümüzde büyütmemeliyiz her şeyi kısaca..
ben gideyim de kaldığım yerden devam edeyim varoluşsal sancılarıma.*

nerden bildin kız olduğunu şu an dinleme modu yok kızımın bir şey söylemek isteyince baba baba baba der bıdı bıdı bıdı bir şey der ben de bir şey anlamam tamam derim. iletişim olunca söyleriz bir şeyler.

sağlıklıyım, ailem sağlıklı, hayallerim var ve bunu gerçekleştirmek için var olan güce sahibim.
kendini arayış evresini geçip, kendini tanımış ve kendini seven bir insanım. iyi bir insan olmak için elimden geleni yapıyor ve bunu başardığıma inanıyorum. sevdiklerim hala hayatta..

eyaletin adı, sioux kızılderili dilinde "bulut renkli ırmak" anlamındaki mnisota kelimesinden geliyor.

katıldığım başlıktır.
ne olur sözlükte oy kullanmayanlar favorilemeyenler vatan haini ilan edilsin.

spor toto süper lig maçları ve daha çok bu maçların üzerinden hakemleri eleştiren bir youtuber.

benimde takip ettiğim ara ara izlediğim 4 youtuber'dan biri aynı zamanda.

mizah anlayışı biraz küfürlü olsa da güldürmeyi başarıyor.

up! neden var olduğunu bilemeyecek kadar az muhatap oluyorum insanlarla. bana hiç gelmemiş olan uyarıdır.

windows audio mpeg player'ın kısaltması imiş.

çünkü yatınca değil sabah kalkınca uykum geliyor benim.

rüyalarında uçurumdan düşer gibi olup uyandığın rüya var ya. * onu gerçek hayatta uyanamadan yaşıyorsun.

bir edouard louis kitabıdır.

her erkek bir gün kaçınılmaz olarak o güne uyanacaktır. uzak bir gelecekte ya da hemen yarın ama bir gün mutlaka. o güne yani babası ile yüzleşmesi gereken o gereksizlik mahkemesinde buluşacaktır babası ile. ve belki de bu mahkeme günü babası için artık her şey bitmek üzereyken olacak. yani sonun başlangıcında.

babası için her şey biterse eğer, erkek çocuk artık bir şekilde sıranın ona gelmekte olduğunu bilir çünkü. bilmese de hisseder. hissetmese de, bilmese de bu gerçek değişmez. eğer babanız ölürse ve siz bir erkek çocuğu iseniz artık sıra size gelmiştir.

bu hacimsiz roman aslında oldukça ağır. babasına ait bir biyografi yazmış yazar. ve içinde yaşadığımız zaman da bu biyografinin karakterlerinden biri. zaman, baba, ölüm ve sırasını bekleyenler.

babası hep çocuk kalan erkekler asla büyümezler. ve nesilden nesil akar gider bu. babası çocuk kalan erkekler neverland’in gediklisi olmaya adaydırlar.

bu romanı mutlaka okuyun, sıra size gelmeden sizi bekleyen gerçekliğe ucundan kıyısındaki dokunmuş olursunuz belki. belki de yazara babasının katilini bulmasında yardımcı olursunuz.

kitap, kahve ve ben.

kahvemi döktü garson ama olsundu....