boztepe'den ordu.

bekara hatun boşamak kolay..
ne hayatlar var.. ne çileli başlar..
ayrılmak isteyip ayrilamayanlar..
yaşamadan bilemezsiniz.. her ilişki kendine has.. değerleri farklı..
asarım keserimciler affetmeyenler affedenler.. uzar gider..
bağlılık ile bağımlılığın psikolojik savaşıdır..

yığınla şey yaşarsın da bir damla yaş akmaz gözlerinden; sonra bir bardak düşer elinden kırılır saatlerce ağlarsın ya, öyle birikmişim içimde. bardağın kırılmasını bekliyorum...

annemle aramızda geçen bir konuşma;
-anne iyi ki abim falan yok, serserinin teki olurdu.
+abine laf etme.
başka sözüm yok.

rammstein'in en sağlam şarkılarından biridir. almanca melek (angel) anlamına gelmektedir ayrıca.

beyaz gömleği, jöleli saçları, kliplerindeki karizmatik duruşu ile 90’ların güzel çıkış yapan seslerindendir.

o bilmese bile pek çok anım vardır kendisiyle. çocukken bu adama hayrandım ben. mesela yaşandı bitti şarkısı benim için tam bir efsanedir. onu da o başlıkta anlatırım. *

bu adamı sevdiğim günler ne güzel günlermiş. kıymet bilememişiz.

garip garip evimde otururken yine bir şekil de yaftalanmışım. vah benim başıma gelenler. hoş haklılar da ne diyeyim. o kadar bilgi içerikli, ironisiz, komikli olmayan yazılar yazmam zor gibi çünkü. yazabilen arkadaşlara tebrikler. ilgi alanıma girenleri okuyorum gerisini sonra okurum diye hafızama tıklıyorum. siz yine sakin olun arkadaşlar. malum parayla kültürün, imanla zekanın kimde olduğu belli olmaz. çokça sevgiler o zaman.

türkiye de birini öldürdükten sonra serbest kalabiliyorsunuz.

aşk bir mevsim - pinhani
belki bir düş gördük, rüyadayız
ama düşleri sevdik, unutmayız
sanki çok sevmiş gibi yapanların ülkesinde
kaçacak bi yer buluruz elbette.

insanları dinden soğutmak için uğraşan sapan,mide bulandırıcı zihniyete sahip imamlardan birinin ettiği söz.
siz sanıyor musunuz ki herkes bunun yanlış olduğunun farkına varsın.bunları dinleyen adamlar eve gidince sanki kendisi 5 vakit namazında içkiden kumardan uzak ve dört dörtlük bir müslümanmış gibi karısına kızına ahlaksız muammelesi yapıyorlar.ben ne kavgalar bilirim evde böyle sabaha karşı 5 gibi gelip bizi dövmeye kalkan babamın pişkin pişkin kendini haklı çıkarmalarını.yazık...

karikatürist rewhat arslan'ın türkülerden yola çıkıp çizdiği şahane karakter...

kuru buz ile gördüğümüz olaydır.

istanbul sirkeci'de, büyük postane'nin sokağında bulunan han.

günlerden bir gün amaçsızca eminönü'nde dolaşırken rastlamıştım bu binaya. öncelikle fotoğrafta binanın etrafındaki 32 tabelaya dikkat çekmek isterim. kokoreççi, dürümcü, kahveci ve kocaman noter tabelalarının arasında bina varolmaya çalışıyor. istanbul'un kaosunun özeti gibi.
20. yüzyıla tarihleniyor bu han ve art nouveau tarzında inşa edilmiş. döneminde büro han olarak kullanılmış, hatta bir dönem mimar kemaleddin'in ofisi de bu binadaymış. mimarı bilinmemekle birlikte, mimar kemaleddin ya da raimondo d’aronco olabileceği düşünülüyor.


insanın gül motifleriyle ve aslan figürleriyle bezenmiş bu çok zarif binaya boynu ağrıyana kadar bakası geliyor. istanbul'un keşmekeşinin ortasında, çirkin binaların arasında güzelliğini koruyor. istanbul'da görülmesi gereken önemli tarihi yapılardan birisi bana göre.
güzel olmasına güzel ama günümüzde binanın içi yıkık dökük, çoğu bölümü depo olarak kullanılıyor ve bakıma ihtiyacı var. 2018 yılında restorasyonunun yapılacağıyla ilgili haberler çıktıysa da hiç bir gelişme yok. bina kaderine terkedilmiş. bu kadar önemli tarihi bir binanın bekletmeden acilen restore edilmesi gerek.

binanın mimari yapısıyla ilgili detayları da içeren kaynak

düsturumuz belli !

(bkz: ada vapuru)

katıldığım başlık. örneğin ülkede veya dünyada gelişen günlük olaylara açılan başlıklar ilginç bir şekilde çok az ilgi görüyor ve gündeme giremiyor böyle olunca gündem isminin hakkını veremiyor.

kendi dünyanda turlarken farklı dünyalara uğrayıp biraz soluklanmak. hayatının gerçeklerinden bir an olsun uzaklaşıp bir başka hayatın gerçeklerini iliklerine kadar hissetmek. kaliteli bir kitapta okuduğun karakterin her duygusunu yüreğinde hissederek yeri geldiğinde hıçkıra hıçkıra ağlamak, yeri geldiğinde sayfaları tebessümle çevirmek.

benmerkezcilik. her şeyi kendine dayandırmak, kendine indirgemek eğilimi..egosantrik insanlar yüzünden dünya daha yaşanılmaz bir hal alıyor.

iyiyim
sonra arayacağım
bi ara kesin görüşelim
sensiz ben yapamam
seni seviyorum
seni sonsuza dek seveceğim...vb.

eğitimci olarak değerlendireyim. ilk başlarda farklı geldi. öğrencilerin de hoşuna gitmişti. herkes ev ortamında rahattı. zaman geçtikçe karşımda yorgun, durgun, mutsuz öğrenciler görmeye başladım. bunda öncesinde eğitimcilerin böyle bir eğitim altyapısının olmaması da etkili oldu. uzaktan eğitim ile ilgili sorunları bilmiyorduk. süreleri önce uzun tuttuk. şimdi ders başı yarım saate düştü. sonuç olarak hiç yoktan iyi ancak ben ve öğrencilerim yüz yüze eğitimi özledik. yüz yüze hem daha az yorucu hem de daha etkili.