akıldakinin aynı zamanda yanında olan olması ya da yanında hiç kimse olmaması ile çözülebilecek durum.

gece gece aklıma takılan sorudur. tuvalet desen olmaz, avm desen olmaz. dağ bayır sormuştur herhalde diye düşündüğüm kişidir.

garip olarak tanımlayabileceğim bir muhabbeti olan, sanırım kafası güzelken denk geldiğim ama entrylerinde ayık olan yazar.

ayşe kulin tarafından kaleme alınan aylin radomisli cates'in hayatını anlatan içinde kurgular da olan bir biyografi. asıl adı aylin devrimel’ olan aylin'in doğumundan başlayarak amerikan ordusunda albay rütbesi taşırken son bulan hayatını konu alan kitap, içinde ablası nilüfer gülek ve yeğeni tayibe gülek birsel, eniştesi, arkadaşları vb pek çok kişinin anlatımından derlenerek kaleme alınmış . yazım dili çok başarılı olan bu mühtiş öyküyü bir oturuşta bitirilebilinecek bir kitap. tabii ki kitaba farklı çevrelerden tepkiler gelmiş ama tabii ki burada yazarın görüşünü, bakış açısının kitabın derlenmesinde de önemli olduğunu göz ardı etmemek gerekiyor.

gülücük yazıp yollayanlar oluyor, harika.

bi ara ‘kalbim pıt’ yazan olmuştu. ne oldu o harika kızcağıza sonra acaba.

elimden gelse erkeklerin hesabını anında kapatıp, kadınlara sıcak bir ‘merhaba’ derdim.

sıcacık. sısısıs

genelde hanım arkadaşlar bu mesajı alacağı için beklenti içine girmiyorum.

birkaç güne suyu çıkar yalnız bunun söyleyeyim.
şikayet başlıkları açılmaya başlanır.

kendine çay alırken ona da doldurmak

maddenin (ya da enerjinin) bir noktadan diğerine en kısa yolla (yani ışık hızıyla) transferi.

her ne kadar makro boyuttaki canlı yaratıklar için henüz söz konusu olmasa da, atom altı parçacıklar için ışınlama, parçacıkların kuantum dolanıklık adlı özelliği sayesinde başarıldı. hatta ilk önce dünya üzerinde gerçekleştirilen ve başarıyla sonuçlanan bazı deneylerden sonra, dünya ile uzaydaki bir uydu arasında da bilgi ışınlama başarıldı.

ileride bir yolu bulunur mu bilmem ama şu an için ışık hızında bilgi iletimi istediğimiz seviyede değil. daha doğrusu, tam olarak istediğimiz bilgiyi ışınlayamıyoruz. ışınlanan bilgi, parçacığın rastgele şekilde seçtiği kuantum durumuna ait bilgi. biz bu bilgi transfer edilirken "şunu gönder, bunu gönderme" şeklinde müdahale edemiyoruz parçacığa.

çok sevdiğim bir dostum, (bkz: hemdem)ime bırakıyorum bu şiiri.


yasamak sakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yasayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yanı, yasamın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden
yanı, bütün işin gücün yasamak olacak.

yaşamayı ciddiye alacaksın,
yanı, o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut, kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel,
en gerçek şeyin yasamak olduğunu bildiğin halde.

yanı, öylesine ciddiye alacaksın ki yasamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yasamak, yani ağır bastığından.
1947
(2)

diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
yanı, beyaz masadan
bir daha kalkmamak ihtimali de var
duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatman bektaşi fıkrasına,
hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
yahut da yine sabırsızlıkla bekleyeceğiz
en son ajans haberlerini.

diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
diyelim ki, cephedeyiz.
daha orda ilk hücumda, daha o gün
yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
belki yıllarca sürecek olan savasın sonunu

diyelim ki, hapisteyiz,
yasımız da elliye yakın,
daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
yine de dışarıyla beraber yasayacağız,
insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
yanı, duvarın arkasındaki dışarıyla.

yani, nasıl ve nerde olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...
1948

(3)

bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yıldız zerresi yanı,
yanı, bu koskocaman dünyamız.

bu dünya soğuyacak günün birinde,
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.

şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
böylesine sevilecek bu dünya
"yaşadım" diyebilmen için...

şubat 1948

yaşama dair~ nazım hikmet

kitapların şarjının bitmemesi kadar güzeldir,bisikletin benzin zamından etkilenmiyor oluşu.bir kitap ve bisiklet.özgürlük ucuzdur.

“iyi akşamlar” cümlesinde geçen akşamları iyi bir akşam yapan yayın…

ama öyle;
semtinin sokaklarında volta atan, çilekeş bakışlı semtin delikanlı çocuklarının pamuk ipliğine bağlı hayalleriyle oynanmış, efkarlı bir akşam değil;

çocukluk aşkı ilen yarın evlenecek arkadaşınızın kına gecesinde kurtlarınızı döküyormuş gibi bir akşam;
oynamaktan yüzünüzün rengini kırmızıya boyayan bir akşam,
terli ama neşeli bir akşam…

türkiye'ye gelen arjantin eski cumhurbaşkanı cristina fernandez de kirchner.nam-ı diğer " la cristina"

yasemin sakallıoğlu’nun yazıp şahan gökbakar’ın yönettiği ve bence imdb’den 2.4 alarak büyük bir başarı elde etmiş filmdir.

sosyal medyada otuz saniyelik, bir dakikalık video çekerek her nasılsa ün kazanan insanların film yapmaya kalkışmasının ne kadar büyük facialara neden olabileceğini bize gösteren filmlerden biridir.


şahan gökbakar’ın dikkat şahan çıkabilir programındaki tiplemelerinden biri olan recep ivedik’i filmini yaparak çok sayıda seyirci çekmesiyle sosyal medyada ünlü olan abartı tiplemelerin sinema perdesine akması da hız kazandı.

şu dönemlerde bunun çok sayıda örneğini görüyor ve dişimizi sıkarak bu dönemin geçmesini bekliyoruz. aslında bunun en facia örneklerinden birini zamanında internet alemini sallayan bates motel pro’nun çektiği patlak sokaklar filminde görmüştük ama kimse ders almadığı ve herkes ya tutarsa dediği için böyle filmler gelmeye devam ediyor.

bu filmin konusuna değinmeye gerek yok. zaten öyle aman aman bir konusu da yok. herhangi bir handycamle sözlük yazarlarının herhangi birinin çekebileceği kadar da basit bir çekimi var. ama asıl sorun karakterlerin komik olmak için sürekli bağırmaları. hayatımda bu kadar saçma az şey izledim. sinir bozuculuk konusunda the annoying apple ile yarışır.

ben 17 dakika dayandım. sinirleriniz sağlamsa belki siz sonuna kadar gidersiniz.

zamanında trt-1 kanalında hikmet şimşek tarafından hazırlanan ve sunulan pazar konseri programı sayesinde tanıştığımız 1908-1989 tarihleri arasında yaşamış dünyaca ünlü avusturyalı orkestra şefidir. kökenleri yunanistana dayanmakta ve karayani soyadından gelmektedir.

34 sene boyunca berlin flarmoni orkestrası şefliği yapmıştır. 1933-1945 yılları arasında nazi partisi üyeliği sebebiyle daha sonra çok eleştirilsede, aynı durumda olan eski naziler gibi başka şansım mı vardı? diyerek mahkemede aklanmıştır.

gelmiş geçmiş en büyük orkestra şeflerinden biri olarak kabul edilir, ölümünden sonra hintli zubin mehta bayrağı devralmıştır denebilir. mehta'da gene hikmet şimşek sayesinde türkiye'de tanınmıştır.

bir zamanlar viyana filarmoni orkestrasının yeni yıl konserlerini hep von karajan yönetirdi:

kavram olarak ilk kez 17.yy'a rastlıyor kullanılması. sözcük olarak ise ilk olarak mosini'nin, annibale carracci'nin bologna portrelerini tanıtmak için kullanılmış. sevgili mosini, bunları çok abartılı bulduğu için, caricare kelimesini biraz türetmiş ve caricatura, yani abartmak kelimesini kullanmış. bu sözcüğü ise italyan barok mimar, heykeltıraş, usta, büyük efendimiz sevgili gian lorenzo bernini, fransa'da kullanarak oldukça tanınır bir hale getirmiş.

neredeyse ahmet kaya'yi mezarindan diriltecek sahanelikteki ecem erkek versiyonuyla efenim, mutlu ziyan oluslar diliyorum.

"siz benim niye ictigimi nereden bileceksiniz?"

abla sesin titredikce bizi mahvettin be tukendik be, hayirli bicaklanmalar:

hayvan haklarına önem versek. dünyayı onlardan çaldığımızı ve onlara borçlu olduğumuzu anlayabilsek keşke. ama yok olur mu rahatımız bozulmasın.

göçmek. uygun da bir tabir bence. bir boyuttan diğerine taşınıyorsun. gittiğin yer hakkında bir bilgin yok, o kötü tabi.