rüyamda otobüse binerken şoför hoşgeldiniz x hanım diyordu. allah allah bu adam beni nerden tanıyor acaba diyordum. geçip koltuğa oturuyordum. otobüs tamamen dolu ve şoför sürekli x hanıma çay ver x hanıma kahve ver falan diyor. sonra birden hah işte ordalar diyor. önüme bir bakıyorum gözleri kıpkırmızı biir sürü adam. şoför diyor ki alın yolcuları ben size yenilerini getireceğim. ben de diyorum ki sen beni tanıyorsun bir yerden bari beni verme. şoför diyor ki adını yolcu listesinde gördüm ne tanıması :(

evlilik ve aile kurumlarını kutsamamakla birlikte eğer toplumda bir hak sadece heteroseksüelleri kapsıyorsa burada insan hakkı ihlali olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. tam da bu sebeple tüm lgbtiq+ bireylerin evlenme ve evlat edinme haklarına acile kavuşmaları gerekir.

siyasal islam dinini ben de terk ettim.. hatta %99 u müslüman denilen türkiye halkının dinini de terk ettim.
elhamdulillah

karavanla dünyayı gezmek.

bir nevi daha önceden kırılmış kalplerin çekinerek de olsa birbirinde iyileşme çabasıdır yeniden birisini sevmek.
çünkü insan ne zaman bir daha kimseyi bu kadar sevemem derse,
aynı yerinden, yeniden düşer aşka...

tarih boyunca meydana gelen göçlerin, doğal, sosyal, siyasal ve ekonomik açıdan çok farklı sebepleri olabilmektedir. bunların bazıları gönüllü göçler olmakla beraber bazıları zorunlu göçlerdir. zorunlu göçlerin başlıca sebepleri arasında güvenlik ihtiyacı vardır. her insan kendini güvende hissetmeye ihtiyaç duyar. çünkü güvenli ortamı bozulduğunda beslenme, barınma gibi en temel ihtiyaçlar da karşılanamaz hale gelecektir. dolayısıyla göç deneyiminin ortaya çıkardığı öncelikli ihtiyaç, yaşamak için güvenli bir yer bulmaktır.

göç olayını, yer değişikliği olarak algılamak ne kadar doğru değilse bir yerin nüfusunun azalıp bir yerin nüfusunun artması olarak değerlendirmek de o kadar yanlış olacaktır. göç, sosyo-ekonomik boyutu oldukça fazla olan bir nüfus hareketi olarak ele alındığında, göçten sonra geçim ihtiyaçlarını karşılamak en önemli ihtiyaçlardandır. örneğin; çiftçilikle uğraşan bir ailenin göçtüğü yerdeki topraklar tarım yapmaya elverişli değilse yeni bir geçim kaynağı bulmak bir sorun haline gelecektir. bu örnekte, 1923 tarihli mübadele göçünde de en sık karşılaşılan durumlardan birini görmekteyiz.

göç deneyimi, sadece fiziksel ihtiyaçlardan ibaret olmayıp beraberinde sosyo-kültürel ve psikolojik açıdan da birçok ihtiyaç getirmektedir. bunlardan birisi göç edilen toplum tarafından sosyal kabul (onay) almaktır.

geyik yapmıyorum; çay içip kavga etmekten başka hiçbir halta yaramayan ülkücü serseri tayfasını sokaklardan uzak tutmaları mhp nin bu topraklarda yaptığı ve yapabileceği tek olumlu şey. artık iplerini salmış gibiler ancak bahçeli bunları iyi tuttu yıllardır.

bunun dışında mhp nin ülkeye ne hayrı dokunabilir ameke.

sevdiğine bağlılık gösterdiği andır

kadıköy’deki en belirgin ve bilinen buluşma noktası olmasına rağmen, kadıköy’e ilk kez giden arkadaşımın koyunun önünde bekliyorum demesiyle gözümde tüm itibarını kaybeden heykelcik swh.

insan bazen aynada kendini görünce tanıyamaz ya, bi bocalar?
öyle bir hava var son zamanlarda üstümde, tamam bu o diyorum, tamam bu ben diyorum, sonra bakıyorum göz kenarlarındaki çizgiler hiç benimkilere benzemiyor, gözleri de benimkiler gibi bakmıyor?
ama o benim?
o yansıma dediğim şey nicedir beklediğim ve görmeyi deli gibi istediğim gerçeğim benim.

yol evet, bir yol.
aynadaki ben ile aramızda bir yol var, o yolda incelip kırılıyor bazen bizlik olgusu, zarar görmüş gibi olsa da tam olmanın sancısı diyelim, tanıma diyelim, kabullenme diyelim, "o da sensin ama sabret, onun bildikleri seninkinden farklı, az daha sabret" diyelim.

yol evet, o konağa, o aşina ve o tamamen yabancı olduğum konağa giden yol bu, yoldaki kedilere onu anlatıyorum, o güzel, ben baktığım için değil, o arkamdan vazo fırlattığı günden beri çok güzel, ben sadece tanrılar ile arasında aracıyım o kadar.

yol evet, güzel bir yol..

urla çeşme arası eski yolu bilir misin, bilmiyorsan da öğreneceksin, çünkü orası bizim yolumuz.

o ne güzel burundur yarabbi?

ben söylerim de o anlar mı bilemem.

tam kapanma marketlerin, kahvecilerin gel al açık olduğu, ekmek alanın 7 düvel gezebildiği olandı diğmi?

yakında tüm ülkeyi katakulliyle katarlılara satacaklar dedirten başlık. bir canımız bir de evimiz kaldı zaten satmadıkları.

bu ülke fransa ingiltere ve almanya gibi üreten zengin bir ülke değil. ona rağmen memur sayılarımız bu 3 ülke ile aynı sayılarda. peki resmi enflasyonu bile açıklamayan tüik'in verilerine güveniyor musunuz? resmi memur sayısı 4 milyon civarı. 1,5 milyon kolluk kuvveti 1 milyon öğretmen var desen sağlık çalışanları vs zaten 4 milyona yaklaşıyor sayı. diğer memurlukları saymadım bakın. bence ülkedeki memur sayısı toplam 6 veya 7 milyon. ben her zaman devletin güvenlik dış siyaset ve eğitim dışında bütün alanlardan çekilmesini savunuyorum. basit bir örnek adam olmayacak öğrenciye lise sonuna kadar o kadar boş masraf yapılıyor. bu adam gidip sonra memur oluyor. ülkeye 10 kat zarar. soruyorum size eğitim liseye kadar zorunlu da ne bok oluyor daha türkçe okuduğunu anlamayan milyonlarca insan var bu ülkede. en düşük memur maaşı 5 bin tl civarı ülkemizde hangi özel sektör de başlangıç maaşı bu veya ortalama maaş. özel sektörde ortalama maaş son zamlarda 3.800 filandır. bakın türk milleti aç kala kala anlayacak ülkeleri kalkındıran zenginleştiren özel sektördür. aksi ispatlanmış olsaydı rusya kübe ve kuzey kore ekonomik süper güç olurlardı. akp si chp mhpsi yok bu ülke memur zihniyetinden kurtulmadıkça ülke de yüzde 50 enflasyon olmak zorunda.

diger sözlükleri bilmem de kafa sözlükte aldığım bir habere göre iko büyük harf özelliğini kodlamayı unutmuş, yakin zamanda da kafa store'de büyük harf kullanma özelliği 1500 gayme ile aktif edilecekmiş. belki çok yakında iko sayesinde şirinleri bile görebileceğiz.

doğu'nun franz kafkası olarak görülen sadık hidayet'in çok beğendiğim kitabıdır. yazarın anlatım tarzı ve kitapta kullandığı imgeler oldukça farklı. psikolojinizin hassas olduğu dönemde okumamanızı öneririm.

pişmanlıktır. takip ettiklerimin takipçilerim olmadığını gördüm şuan. çok ünlü bir düşünürün lafı geldi aklıma.

benim hiç yabancı düşmanım olmadı hepsine kahve ısmarlamışlığım var.
(bkz: konuşamam yalnızca takipçilerim)

kahpe bizans'ın yiğit güzeli.