zaman tüneli

#2779434

:)

ilkokul yıl sonu balosu,eğlencesi adı neyse o zamanlar artık .sınıfın en güzel kızına dans teklifinde aldığım hayır yanıtı sonrası anlamalıydım bu gönül işlerinin bana göre olmadığını. sonrası alışkanlık oldu haliyle.

ilk 1300lerde iranlı gökbakar el-sufi'nin 'bu öbür yıldızlara benzemiyor acaip' demesi kayda geçmiş, ama büyük gökbakar hubble(sahiden insanlık tarihini etkileyen buluşların sahibi-örn:genişleyen evren) 1923'te 'te sizin bu gördüğünüz yıldız değil yıldızlar topluluğu bi galaksi be yaa' içerikli makalesini yayınlamasıyla neliği anlaşılan gökada yani andromeda galaksisi konu olan. teleskopla iyice incelenince salyangoz kıvrımlı bir milyar yıldızın dolaşıklaştığı bir gökada olarak hayatımıza girdi. şekli salyangoz vari olduğu için benim sorunum oldu. çünkü gökbakarlar bizim yıldızımızında üyesi olduğu samanyolu galaksimizi bilirlerdi ama şekli için öyle sağlam keseden atacak dayanakları yoktu. başladılar resim çizdirmeye ve saman yolu galaksisi salyangoz vari illüstrasyonlarla hiç bir uyarı içermeyen resimlerle yayınlanmaya. biz de baka baka inanır olduk. amaaa. okuyup düşününce ben sinirlenmeye başladım; bizim galaksiye uzaktan bakabilip resmini çekebilmek hiç bir ölümlünün yapabileceği bir şey değil ki! milyon yıllık yol alman lazım o da ışıksan! belki dışardan bakabilirsin. ama andromeda salyangoz vari ya bu gökbakarlar bizimkinide sanki resmi çekilmişgibi görünen resimlerle galaksimizi sergiliyorlar ve bu bir illüstrasyondur, canlandırmadır falan da demiyorlar. bilim ahlakına aykırı bu tutumları nedeniyle ben bu gökbakarların beş altı tanesini toplayacam bodrumumda tahta sandalyelere ters bağlayacam ve soracam 'gökadamızın şeklini biliyonuz muuu' 'evet' verecem odunu verecem odunu. sonra ıslak hortuma geçecem. andromeda var mııı' diycekler 'vaar' verecem hortumu, ulan 2,5 milyar ışık yılı ötede ne biliyonuz varlığını. ikibuçuk milyaryıl öncesi o. şimdi yok belki. bu nasıl bilimcilik, ahlaksızlar. doğru bilgi vermelisiniz insanlara. verecem hortumu. sonra şekilleri soracam siz mi yaptırdınız bu samanyolu resimlerini. evet. bunlar niye fotomsu? neresinde belirttiniz bunların elle yapılmış resim olduğunu. bunlar suspus tabi. o zaman küreğe geçecen aazına aazına vurmaz mıyım kürekle. vururum. ohh bee içimin yağları eridi. bilimci ahlaklı olacak. yoksa işimiz cılk. herşeyden önemli bu. vururum aazınıza ahlaklı bilimci olun. çevik olmasanız da olur. ahlaaak etiiiik.....

izlenmeli

beni bu herifle tanıştıran, konserine götüren (bkz: maddeninhicmi) reyize de selam olsun.

tanrı kavramı.
somut olmayan birinin nasıl var olabileceği düşüncesi.

yorgun...
yakını görmekte zorlanıyor artık..
o kadar çok şey gördi ki haklı...

7 ciddili 7

şaka maka köylümüz olan siyasetçi.
babamın çocukluk arkadaşı, amcamın çocukken dövdüğü kişidir.
ailecek kendisini son açıklamasından beri sevmiyoruz.

bak güzel kardeşim hatta abicim, arkana atatürk portresi koyup demirtaş a selam falan cakamazsin. s***ler öyle demokrasi, hukuk anlayışınızı. hadi atatürk'ten utanmaniz falan yok da servisten indirilip kursuna dizilen ya da vatani görevini yaparken karakolu baskına uğrayıp hayatını kaybeden binlerce 20li yaşlardaki gencten de ailelerinden de mi utanman yok da aponun heykelini dikeceğiz heykelini diye anirip pkk sizi tukurugu ile boğar diyen s** kirigini selamliyorsun ?

sen de kaybedenlerden olacaksın. tıpkı baştaki rizelinin bir gün uğrayacağı akıbet gibi.

liseye kadar her dönemde soruluyor. ben hep kendi kafamdan bir meslek söylerdim. öğretmenler babamın olduğundan ve bir işte çalıştığından çok emin durarlardı. hiç de cesaret edip babam öldü diyemedim. birçok sorunla da karşılaştım bunun sonucunda. söylesem daha mı iyi olurdu? belki. ayrıştırılmak istemediğim için kendi yaptığım daha doğru geliyordu bana.

başlık tutarsa buradan whiplash'e doğru bir akıntı oluşabilir.

nasıl bir yokluk/ yoksulluk geçirdiysek artık birgün işe yarar diye atmaya kıyamıyorum. mandallık yapmışım birini, birini saksı,alet kutum boş yoğurt kabı, birinde su var kuşlar içsin diye ...
evin her yerindeler....
herkes mi benim gibi acaba?
yokluk gören bir ben miyim yoksa?

3 filan

kanalı değiştiririm özellikle kolay soruları bilemeyen koca koca insanları görünce.

çok üzülünen bir gün üzerinde olan tişörtü bir daha giyememektir.

bir orkestrada baterinin tek başına çalması.

muazzam be

lisede dinliyordum. elyas'ın söyledikleri benim yüreğimi paralardı.
belki mavi gözler dinlettiriyordu başkalarına. bana ise dinlettiren onun en sevdiği rengin mavi oluşu, benim ise geceye aşık olmam. şarkı ikimizi birleştirmiş gibiydi.
bizim yitirildiğimiz ve bizden yana artık kimsesiz kalan bir şarkı. çoktan beri dinlemiyordum duygulandım. o'na karşı değil dinlediğim zamanlardaki hallerim için.
ikisinin diğer şarkılarını da seviyorum. ve hâlâ dinliyorum ama bu yoktu. çünkü boş hissettiriyor. sözler anlamını yitirdi eski zamanda dinlerken ki hâlim var sadece.
14-15 olmalıydım. neredeyse 10 yıl olmuş. hislerim ölmüş ama ben büyümüşüm.

insanlar eskiye bakınca yarı yolda bıraktıklarını, ihanet ettiklerini vs. hatırlarken ben ağlatıldığım zamanları hatırlıyorum. o zamanlar hiç kolay değildi ama onlar gibi olmaktansa salya sümüklü olduğum için mutluyum. bunun verdiği rahatlık ve huzur çok başka.

hepimizin yeni başladığı bir şey vardır kurs, iş kitap ,spor ,aşk, arac olur.
benim yeni başladığım diyet bakalım ne kadar sürecek. ..

eskiden bunu profesyonel ekipmanla ve diksiyon, tonlama gibi unsurlara özen göstererek yapardım bir çeşit hobi gibi. lakin bir noktada gözümde kanayan gül ve tabanca görseli belirdiği için zamanla soğudum.

her şiirin, tarzı ne olursa olsun kendine özgü bir ciddiyeti ve duygusal tonu var. bu vurgular da insana bazen kekoluk gibi gelir. çok iyi okunan bir şiir "ben şiirim" diye bağırmaz. daha çok doğal konuşma tonunda akar fakat bunlar bile bazen kanayan gülün belirmesine mani olamaz. bu yüzden şiir okuyan birini dinleyecek falan olursam gerilirim. biri "çok komik bir fıkra anlatacağım" dediğinde oluşan o kekremsi tat ziyaret eder. ince bir çizgi.