zaman tüneli

cinsiyetçi ve küçümseyici bir dil.

evet haklısın, başımızda adam yok. o yüzden kimse bize ne giyeceğimizi, nereye gideceğimizi, kiminle konuşacağımızı söyleyemiyor. ne korkunç bir özgürlük değil mi?

biz hata yaparız, öğreniriz, yeniden deneriz; çünkü kendi hayatımızın direksiyonundayız. siz hâlâ yolcu koltuğundan akıl vermeye devam edin.

#3783128

biz buna sıçtın mavisi deriz. tabi her gördüğü ekrana parmak basan z kuşağı bilmez bunu. kolay gelsin.

günaydın . gününüz aydın olsun.

sözde dünyanın kitabını okumuş ama "kız arkadaşım" dediği (ben onun yalancısıyım) kişi ile tek bir konu açmaktan aciz ama sözlüklerde başka kimler var bakınmaktan ve aynı tripleri onlara atıp sözde duygusal, sözde önemseyen, sözde alıngan pozlarıyla olaya bir giriş yapıp sonrasında aynı başlıkları takip edip; arsızca sözlüklerden (kız arkadaşının okuyan gözünü kanata kanata) (ben onun yalancısıyım) gerektiğinde onlara laflar çakan kendince...
ve "bana bir yazı yaz" dediğinizde göz korkusundan yazamayan andayaşayanlar biliyorum.
anda........ gerçeği ama idare ediniz değerli yazarlar ! hakkınızda size cevap verecek olsa "ben onları öfkeden söyledim; ben onları idare etmek için söyledim, ben o kadını tanımıyorum" denecek ne/neler dendiğini de sizler tahmin edin.
iki yıl ağzından tek bir dürüst cümle çıkmamış birine hayatını açmış birinin bu kadar tepkisini de ister takdir edin ister yerin.

benim o kişinin ağzından çıkacak ne asparagas minicik bir suçlamaya ne de açıklamaya bir tahammülüm yok artık. ben bir insanın nasıl bu kadar ayarsızca insanlıkdışı olabileceğine iki yıl geceli gündüzlü kafa yordum. yalan dinlemeye tokum. hele çok kolay cevaplanabilecek "ahlaksızım çünkü..." gerekçelerini dinleyip cevap vermeye önümüzdeki tüm yaşamlar boyunca tokum. bir çoğu için de aynı seviyelere inmedim zaten "tam da istendiği" gibi, sadece gözlemci olarak kaldım.

bütün iğrenç, basit, "çok okuyan birine yakışan" bu cümleleri ezberledim ben artık. "madem o kadar kötüydüm...." diye başlayanı da dahil. neden mi: "çünkü kötüydün" !

bugün nasıl uyusam

abartılmadığı sürece kendi haline bırakılması gereken tiptir

günaaayyydddııııığğğğğğğğnnnnnn…

uyandığımı sanıyor olabilir miyim? uyuyorum da rüyamda hazırlandım da gidiyorum da bu mesajı yazıyor olabilir miyim?

neden olmasın.. çok uykum var. akşam yatmayı bilmediğim için sabahlarım hep böyle… eh meh işler..

o zaman bir daha güünnaaayyydddııııınnn… hadi uyanın eğlenelim, azcık göbek atalım yaaaa…

bakalım bugün biz hangi maceralar bekliyor.. merkür retro, mars yayda dolunay var allaaah allaaaah… başımıza bir şey gelmez inşallah…

o zaman dans dans dans…




öptüm. bye.

#3783111

yaaaa sabah sürprizi şekeri gibi bir şey oldu..

gözüm üzerinde canım yazar.. bir gece ansızın…

kalpler, çiçekler..

şifa niyetine.

çocukluğumdan beri zihnime giren bir sahne var. bu sahne çocukluğumdan gençliğime ve orta yaş dönemine kadar bana eşlik etti. sahne şu; mardin'in dar sokaklarının birinde, kahverengi merdivenler, bodur bir incir ağacı, ikindi vakti, güneş yakıcı ama güçlü bir gölge var ve yanımda bir kadınla yürüyorum. bazen elele, bazen kol kola, bazen de yanyana. hissi kablel vuku yani vuku bulacak olayın hissetmek şeklinde yorumladım ve kesinlikle bu sahne yaşanacak dedim. senelerce büyümeyi bekledim. o kadın yoktu. hatta çocuk yaşta evden ayrıldım, annemden babamdan kardeşlerimden ayrı kaldım. zorunluluk değil tabii, yani bir kısmı zorunluluk olsa da bir dönem için gerisi genel olarak tercih. büyüdüm tabii tercihlerim sürecinde. sahne yok piyasada. kalbimi ve hissimi yokluyor ama sahne yaşanmadı. bu kesinlikle evlilik sonrası yaşanacak dedim. evlilik sonrası mardin'de eşimle yürüdüm... yürüdüm. bir daha yürüdüm... yürürken de işte bu diyemedim. zihnimden silemezdim çünkü onunla büyüdüm, işlenmişti zihnime. kabullendim beklemeyi. seneler boyunca devam etti. ikindi vakti, güneş, gölgenin serinliği, o tanışıklık, o birliktelik... devam etti. düşündükçe hayatımın en huzurlu hissettiğim, gülümsediğim ve kendimi yaşam hissi ile dopdolu bildiğim tek sahne olduğunu anladım. yaşanmadı. yaşanmasını bekledim, olacak dedim, bu yaşanacak dedim. olmadı.

2024 yılı 12 eylül'de annemin öğlen sularında hastanede vefat etmesi ile birlikte zihnimden kazındı ve annem ile birlikte uyudu. 13 - on dört ay geçti annemin vefatı üzerinden ve bu derin uykudan annem gibi uyanmayacak.

böylelikle taşlar yerine oturdu. annem varken de annesiz gibiydim, annem yok gibisi de haliyle hiç yok.

çünkü anneme 24 yaşında evlendiğim gün "anne" dedim. öncesinde hep "abla" derdim.

mendil satan çocukları görünce dayanamayıp veriyorm bozuk varsa
sohbet ediyorum hatta biraz
ne okuyorlar
kaç yaşındalar
çoğunun babası işsiz çıkıyor

asla bitmedi bunlar, hala varlar çok ilginç.

ayağa kalksınlar, hepsinin büyüğü geldi.

son paramla da şu otomat kahvesini aldım ya, böyle hayatın ben....

daha gün aymadı ama yavaştan aysın bir zahmet. size günaydın bana kolay gelsin!

uzun uzun duygusal şeyler yazamam. o eski enerji yok artık.
fakat ihtimaldir ki benim gibi insanlar yalnız ölecektir.

genellikle alevi olmayan, konu hakkinda bilgisi olmayan birtakım o.. çocuklarının mum söndü ile ilişkilendirme eğilimi gösterdiği kültürdür.*

evet alevilik bir mezhep değil bir kültürdür.
baba tarafım alevi. bugüne kadar hiçbir kötülük ya da yobazlık görmediğim gibi bu insanları yargılayan insanların arasında ailesinden önce mahalledeki fakir çocuklara bayramlık alan tek kişinin de babam olması enteresandır.

açıkçası hayatım boyunca hiç cemevi görmedim. dedem ise iddiaların aksine camiden çıkmayan bir insandı. hatta rahmetli alzaimer olup her kaybolduğunda camide bulurduk onu.
ki islamiyetin ilk donemlerinde de cami falan yoktu. el yordamiyla mescid yapilir ibadet toplu yapılacaksa orada yapılırdı. aynı mantıkla cemevleri de birnevi mescittir.

arap ozentileri gibi yozlaşmadıklari için dislaniyorlar belki de.

ve evet hz. ali'nin bir elinin kalem bir elinin kılıç tutmasindan ve cesaretinden dolayı bizde yeri özeldir.
fakat evvela türk olduğumuzu da unutmayız.

en eski yazarlardan tanımıyorum.

en eski yazarlardan ama tanımıyorum ki.

en eski yazarlardan ama tanımıyorum ki.

öldükten sonra tekrar yaratılacaksın. tek gerçek, islam'ın söylediğidir:

emre1974tr.blogspot.com/201...