zaman tüneli

tüm meslekler.

benimkiler bayaa konuşuyor. özellikle havalar soğuyunca ve lodosta koşarsam daha geveze oluyorlar.

henüz dillerini çözemedim ama 'ağzı bozuk tipler' olduklarına eminim. eminim manüplatif direktifler veriyorlar. bunu 'son ürünlerinin' görünüm ve kokusundan çıkardım.

dediklerini anladığım gün, manüplasyonlarına gelerek perişan olduğum gündür. evt

ülkemizde artık hiç bir anlamı olmayan bir gündür. resmi tatil dahi sayılmamasından, öğretmenlere aslında zerre değer verilmediğini görmekteyiz. öğretmene atfedilmiş bir günde, (devlet/ özel kurum-kuruluş fark etmeksizin görev yapan ) öğretmenin tam gün mesai dolduruyor olmasının mantıklı tek bir açıklaması bulunamaz. yani bu ülkede bir çok şey gibi, bu da hikayedir. gelen çiçeklere, alınan maymunlara- ayıcıklara- kurabiyelere kanmayın. televizyonda dönen "öğretmenler kutsaldır" reklamlarına, billboardlara döşenen " öğretmenler gününüz kutlu olsun" ifadelerine hiç hiç kanmayın!

ben teoriye değil, pratiğe bakarım.
bugün her öğretmen çalışıyor mu? -evet.
hangi kutsal meslek?
hangi adanmış gün?
neyi kutluyoruz?
kim kutlayabiliyor?

cevap: kimse.

bağırsaklar önemli. bağırsaklara iyi bakmak lazım. ama nasıl?

lokma döktüren ressam'a nisbet olmak üzere; senin sanatın solucanda bile var der gibi, tepki ve itki duyma başlığıdır.

lokma adlı kahrolası karbonhidrat-yağ bombası yiyeceğin yasaklanmasına ramak kalmıştır. avrupa'ya söylesem yarın yasaklanır ama dış mihrak olmadığım için yapmam. zaten beni kim dinler ki?

anca sen okursun, gerisi kaşınmaz bile. yine de doğrusunu zugra bilmeklidir.

biraz şizofrenik gelebilir ama yer yer zevk aldığım bir eylemdir.

bence bunu etkileyen şey kullandığınız ütünün kalitesidir. eğer eski ve bir çok fonksiyonu ilk haline nazaran bitmiş bir ütü ile işlem yapmaya çalışıyorsanız, sizi çıldırtır fakat ütünüzü düzenli güncelliyor ve ömrüne uygun hareket ediyorsanız, ütü yapmak bir zevk haline gelir çünkü ütünün tabanı kumaşın üzerinde resmen pürüzsüz bir yüzey oluşturur. bu tek seferde net sonucu almanızı sağlar. zamandan ettiğiniz tasarrufsa, işin ayrı bir boyutudur.

burada yapmanız gereken ütünüzü düzenli olarak güncellemektir. yani max 2 yılda bir ütünüzü değiştirmeniz gerekiyor. ütü, en hızlı ömrü tükenen ev aletlerinden biridir. fonksiyonu hızlı ölür. tabanının kirecinden, buharını veriş şeklinden hatta ısıyı yansıtma seviyesinden bile cihazın artık tükendiğini anlarsınız. şu ana kadar kullandıklarımızın içerisinde en iyi marka philips diyebilirim. ücreti yüksek olan ürünlerinin maalesef kalitesi ve ısı hacmi daha iyi. indirim dönemlerinde denk gelirseniz, alabilirsiniz ama her türlü kumaşı jilet gibi yaptığını ifade etmeliyim.

2027yi getirmesi

buna inanmıyorum. milli içkimiz "şaraptır."

milyonlarca üzüm bağından, her yıl sayısız şarap üretiliyor fakat doluca'nın tarihini özellikle araştırmanızı tavsiye ederim. atatürk'ün dönemine dayanan bir geçmişi var. bu demektir ki atatürk döneminde dahi bu topraklarda şarap çıkıyordu. bence milli içkimiz şaraptır. toprağımızda büyüyen üzümlerden elde edilen bir içki türünden bahsediyoruz. evet, alkol oranı az ama yine de kaliteli bir içki olduğunu değiştirmiyor.

dolucanın kendi sitesine bakarsanız, türkiye cumhuriyeti'nin kurulduğu döneme dayanan tarihçesini görürsünüz. marka bunu açıkca ifade ediyor.

bilgi almak isteyenler için: www.doluca.com/kurumsal/tar...


ayrıca, doluca şaraplarını içmenizi tavsiye ederim. çocukluğumdan beri ailemin eve soktuğu tek markadır. evde neredeyse bir mahzenimiz var. sahipleri aile tanıdığımız olduğu için, şarabın sürecini ve nasıl özenle hazırlandığını biliyorum. bu yüzden söylüyorum milli içecek diyorsanız, şaraptır.

topraktan bardağa.. müthiş bir ritim.

genel küçük çaplı- basit sorunlardan bahsetmeyeceğim. hepimizi gün içerisinde demoralize eden veya günlerce- aylarca mutsuz hissettiren durumlar olabilir. benim bahsedeceğim bu husus, başlığın kendisinde yer alan " bir anda ortaya çıkan, nedenini çok bulamadığınız ve bulamadığınız için sizi korkutan mental çöküş" ile alakalıdır.

bunun herkesin hayatının bir döneminde yaşadığı psikolojik ayrıca derin bir duygu durumu karmaşası olduğuna inanıyorum. bence bu "olgunlaşmak adına bir eşik."

herkesin bununla karşılaşma, bu dönemden geçme yaşı farklı. tabi ki en güzeli bekar olduğunuz ve sorumluluğunuzun sadece kendiniz olduğu dönemlerde yaşanmasıdır. içinde olduğunuz duygusal ve mental yük fakat özellikle hissettiğiniz ama açıklayamadığınız derin umutsuzluk- korku- yılmışlık hatta yer yer tükenmişlik hali dışarıdan çok anlaşılamıyor.

çevreniz genelde bu konuya dönemsel bir depresyon ya da aniden başlayan şiddetli bir psikolojik rahatsızlık etiketi yapıştırsa da( bu konuda bilhassa instagram hesaplarında psikolog/ psikiyatr olsun olmasın, sürekli psikoloji ile alakalı yerli yersiz paylaşımlar yapan insanlar baya etkili oldu. sadece internette surf yaparak, herkese bir sürü hastalık yapıştırabiliyorsunuz.), süreç görünenden daha içsel ve ruhani işliyor.

bu noktada kişinin kendisini tanıması ve kendisini iyileştirecek yöntemi bulması önem arz ediyor. bunun bir geçiş dönemi veya eşik olduğunu unutmamak lazım. insanların hayatında 1 kez böylesine şiddetli bir çöküşe sahip olduğuna yürekten inanıyorum. toplumsal hayatta da örnekleri çok hatta bir tanesi "orta yaş sendromu" olarak dahi tanımlanmış durumda. yani bu işin dönemi- yaşı yok aslında. bireysel birikimleriniz ve yaşadığınız olaylar, bu süreci hayatınızın herhangi bir bölümünde size deneyimletebilir. benim 20'lerimin sonuna doğru olan ve sonlarını kapsayan sürecimde ortaya çıktı. gerçekten sert bir süreçti. güçlü bir yapım olduğu için, tüm bu süreci iyi kontrol ettim fakat kontrol manyağı- disiplinli biri olarak, kendimin hiç bilmediğim yanları ile tanıştım. yani yineliyorum "yaşı yok. süreç tamamen kişinin kendi hayat yolculuğu ile alakalı." önemli olan çok sert düştüğünüzü hissetseniz de, kalkacağınızı unutmamak.


kendinizi suçlamayın. bu büyümeyle, insan olmanın kendisiyle alakalı bir sancı.

2022 senesinde hayatımın en ağır mental çöküşünü yaşamıştım. paranoyalar, sanrılar, ölüm korkuları, hızlı kilo artışı, sağlık sorunları, inziva, intihar düşünceleri vs. o kadar yoğundu ki allah bir daha o kötü günleri yaşatmasın inşallah. neyse az önce şimdilerde londrada bulunan arkadaşımla görüntülü konuşurken bana aşağıdaki ekran görüntüsünü atıp buna hala çok güldüğünü söyledi, ben de gülüp o ara yaşadıklarımdan kısaca bahsettim o da "olm ben senin o kadar kötü olduğunu asla bilmiyodum gayet normal görünüyodu her şey dışarıdan" deyip şaşırdı. gece 02.30'da uyanıp kahvaltı yapıyorum makarna ile ve hala işin gırgırındayım, arkadaşımın yaptığı beati yorumluyorum üstüne fikirler veriyorum falan ama bitmişim mental olarak yani. sadece hiçbir sorun yokmuş gibi davranıyorum. * enteresan günlerdi, bitti çok şükür.

sözlükte ara ara sevdiğim aktör ve aktrislerin başlıklarını açıp uzun uzun tanıtıyordum. bu alman aktör de aklımdaydı, ama maalesef ölümünden önce bunu yapamadım. akşama doğru falan uykuya dalıp geceye kadar uyuduğumdan bu saatte uyanığım ve udo'nun ölüm haberini almak iyi olmadı ya. :/

görünüşü, bilhassa eksantrik ve ürkütücü bakışlarıyla dikkat çeken iyi bir oyuncuydu ve bir sürü önemli filmde oynadı. hemen aklıma suspiria (1977), blade ve end of days geldi mesela, ki benim açımdan özel bir yapım olan metropia adlı animasyon filmde de vardı.

yani bu saatte daha uzun bir tanım da giremeyeceğim. huzur içinde yatsın.

o kadar nefret ediyorum ki hayatım boyunca asla ütülenmiş bir şey giymedim.
zaten resmi giyinen biri değilim. 40 yılda bir gömlek giyerim. onun dışında genel olarak motosiklet ekipmanları giymek zorundayım.
zorda kalınca bi gömlek ütülerim ama ötesi cidden cinnet sebebi.

bu sözü en son milli basketbolcumuz alperen şengün söyledi ve o andan itibaren siyasal islamcı yobazların saldırısına uğradı..
müslümanlar için rakı haram kılınmış olabilir ama haram olan sadece rakı mı?
memleket parsel parsel satılırken,kuran kurslarında erkek çocuklara cinsel taciz yapılırken, pedefoli almış başını giderken sesi çıkmayanlar alperen "rakı milli içkimizdir" dediği için milli takımdan uzaklaştırılmasını istiyor alperen'in formasında ki ter olamayacak yobazlar..
milli forma için herkesin dindar olması gerekmiyor erenler. türkiye her dinden, ırktan, mezhepten meşrepten oluşan kozmopolit bir ülke.bence yersiz ve amacı aşan bir tepki. alperen güzel çocuk, vatansever bir çocuk, harcamayın, küstürmeyin vesselam...

teşekkürler alperen...
turizm bakanlığının milyar dolar harcasa da yapamayacağı bir tanıtımı tek başına yaptın ülkemiz için.

şahsımın en çok kullandığı kelime “kendime” imiş,
bir yakınım söyledi yakın bir zamanda,
bu genelde kürt kökenli bireylerin türkçede en çok kullandığı kelimelerdendir,
kendime oturuyorum ya da kendime oturmuş çay içiyorum gibi,
e haliyle bende de kürtlük var ülkenin diğer bireylerinde olduğu kadar ( burada birlik ve bölünmezliğe vurgu, ayrımcılık ve ırkçılığa karşı zarif bir dokunuş ve naifçe naçizane temas etmek istedim) demek ki ben de ondan kullanıyorum bu kelimeyi.

çevremdekilerin en çok kullandığı kelimelere gelirsek:
bir “yani”ciler var, bir “efendime söyleyim”ciler var
bir de yalancılar var, yemin ediciler, en çok kullandıkları kelime “vallaha”cılarla birlikte.
son olarak “ seni seviyorumcular” da var etrafımdakilerde

felsefenin belki binlerce yıl önce tartışıp adlandırdığı (materyalizm-idealizm) tartışmayı yeni keşfetmeye gerek var mı ki..
maddeye değil ide'ye (öz, ruh.. tin ne dersen de) inanıyorum dersin olur biter.
maddenin bir ruhu/manası yoksa aslında olmadığı, yok hükmünde amorf vs olduğunu söylemek, ilahi "gizemli bilgi/manaya dayalı ilahi nizama inanmak" savunmak, katıksız ve çok eski çürütülmüş bir idealist tezdir.
günümüzde idealistler bile artık, cern'de tanrı parçacığı kovalayarak, maddeyi atomaltı parçacıkların ulaşılmaz mikrokozmosunda quantumsal dehlizlerde kaybettiğimize bizi inandırmaya çalışıyor.. bu çağda ruh mu kaldı savunacak..

önce mustafa kemal ardından ise tüm güzide öğretmenlerimizin günü kutlu olsun. içi eğitim ve paylaşım sevgisiyle dolan her bireyin ayrıca kutlu olsun.

sözlükte durum daha vahim...
sen kelenderis'i savundun...
vurun abalıya .