zaman tüneli

diriliş günü.

eğlenceli biri, severek takip ediyorum.

geleceğe mektup yazdığınız ve istediğiniz süreden sonra mailinize mektubunuzu geri ileten site.

2019 ve 2020 mektuplarımı görünce duygulanıp bir daha yazayım dedim,
ancak ücretli olmuş.

geçmiş olsun kendim, bu iş yatar.

adından da anlaşılacağı üzere oyak'a bağlı olan (ordu yardımlaşma kurumu) bir kamu bankasıydı. asker maaşları genelde buraya yatmaktaydı. 2008'de hollandalı finans devi ing'ye satılmıştır. akp'nin özelleştirmeyi ileri taşıdığı nokta burası oldu. ayrıca maximum kartlarını kullanmaktaydı.

daisyderin erkek miymiş onu bi deselerdi. 1 tb foto attım ben.

yine meydanlara polis dolduruldu, yine metro kapatıldı, yine yollar tutuldu, yine işten eve dönmeye çalışanlara olan oldu.

tr. çirkin üvey kardeş

gerilimi, beden korkusu unsurları ve set tasarımı şahane olan 2025 norveç yapımı emilie kristine blichfeldt filmi.

külkedisi masalının korkutucu bir uyarlaması. dönem filmi olmasına rağmen günümüz insanları tarafından tasvir edildiği bazı yönlerden aşikar olsa da masalların çocuksu pembe gözlükler çıkarıldığında ne kadar dehşete düşürücü yanları olabildiğini gösteren bir film. oyunculukları, makyajları ve sinematografisi son derece güçlü.

orijinal masalda doğrudan kelimelere dökülmeyen, büyüdükçe fark edilen didaktik tonun 2025 yılında dahi geçerliliğini koruduğunu ve bir hikayenin üzerinden anlatıldığı karaktere göre ne kadar dramatik değişimler yaşayabildiğini göstermesi konusunda da gayet başarılı buldum.

şahsen 7.2/10 puan vermekle birlikte midesi zayıf bireylerin uzak durmasını öneriyorum.

(bkz: yok ki)

açıkçası feel like a brand new person

benim kütüğüm daha havalı yemi nederim ki (güzel kızlar dm)

benim kütük hanımda zaten

çok şükür değiliz ucundan kıyısından yırttık (sadece kendisini vazgeçirdi)

ülkedeki gerçek hayatı gözlemleyip, deneyimleyebileceğiniz bir otogar. bana göre esenler otogarı ile kapışır.
son yıllarda otobüsle şehirler arası yolculuk yapmayan ben acil bir durum için bu otogardan kalkışlı bilet aldım. yazın ortası cehennem sıcağının olduğu bir gün. yazıhaneye girdim midem o ter kokusunu kaldırmadı, dışarı çıktım ama otogar hindistan otogarlarıyla da yarıştığı için bırakın oturacak ayakta duracak yer yok gölgede. sonrasında bir amca bana iyi gözükmediğim için yer verdi ki doğruydu ayakta zor duruyordum. saatlerce araba sürmekten bitmiştim. yarım saat kadar yaşımı da göstermememin etkisiyle yaşlılara yer vermediğim için kınandıktan sonra zorla yürüyen yaşlı bir teyze yaklaştı bana. oturmakta olan 3-4 kişi aynı anda kalktık teyzeye yer vermek için. genç bir kız vardı, abla sen otur ben yer veririm dedi . teyze geldi, çantasını koltuğa koydu, kendisi taş zemine oturdu. kıza dönüp teşekkür etti. kendisine koltuğa oturması için ısrar ettiğimizde ben yerde rahatım ama çantam koltukta kalsın dedi.
otobüsüm iki saat kadar geç geldi, teyze o süre boyunca yerde oturmaya devam ederken yer veren kızla olan bakışmamızı unutmam.

mersin'e gidince herif beni ciğerci apo ya götür kunefeci ismail ustaya gidelim haydi bir de taş kadayıf yiyelim demeyi biliyor ama. biz zahmet sesini kes otur karı. başlarım kütüğüne.

benim.

evlilik gibi bir şeye adım attıktan sonra kütük geçse ne geçmese ne. hem herkes biliyor ki ben ortak özellikli biriyim ahahajah.

sabret!
sabretmiyorum beee...

allasen şunun hareketlere bak. iki yakışıklısın, ağasın, paşasin duydu ya hemen açmış rakıyı kasım kasım kasılıyor. la olm beni konuşturma ha. benim olduğum yerde senin esamen okunmaz esamen.

benim gözümde en yakışıklısı ayı'dır.
ikinci sırada ayı var.
üçüncü de ayı oluyor.

ama eğer erkek olsaydım en yakışıklısı ben olurdum. aha da ispatı: