zaman tüneli

iki ucu boklu değnek

nazan öncel - aşk beklemez

olabilir. insanız, herkes hata yapabilir. benim için içten bir pişmanlık yeterli affetmek için ama bensem bunu yapan kendime karşı bu kadar anlayışlı olamıyorum.

çünkü ben bu hayatta çok sevdiğim bir insanı kaybettim ve o öldükten sonra ne kırdığım zamanlar için af dileme şansım, ne onu ne kadar sevdiğimi söyleyebilme fırsatım oldu bi daha. ölümden, özlemekten, bir daha göremeyecek olmaktan daha acısı buydu.

hayatta ölüm kadar ders verici bir şey yok. yanisi ben dersimi aldım, o zamandan beridir de elli kere ölçer tartarım konuşurken.

tipik bir normal sözlük entry sicmigi.


boyle mal mal yazilari okumak zorunda degilim. bu gece zaten hesabimi kapatiyorum...

ucube cumhurbaşkanlığı sisteminin biri fikir babasıdır, öbürü uygulayıcısı.

üstün oynadığımız, öne geçtiğimiz tam beş maçta da puan kaybetmek ne demek gerçekten aklım almıyor. sadece samsunspor maçını bir tık ayrı tutabilirim. istatistiklere bakmak yeterli zaten.

fenerbahçe maçı… kendi evimizde 2-0 öne geç, oyun bizdeyken orkun sağ olsun saçma sapan bir hareketle 10 kişi kal. kırmızı kartla moralleri de boz. skor beraberlikle sonuçlansa o kadar üzülmezdik belki. beşiktaş’ım üzüyor bazen ama seviyoruz ezelden.

günün son ışıkları.

olgunlaşmanın ötesi çürümek. insan ölümle birlikte çürümeye başlıyorsa, ölmeye en yakın süreçte olgunlaşmış olması gerekir.. (tabii kültürel ve kişiliksel gelişimi de bedensel gelişimine uygun ilerlemişse.)

eczacı'nın ilk seti aldığı, ikinci sette de önde olduğu maç rettke ve ebrar etkili bu maçta. zeren'de lazereva dışında oyuna ağırlık koyabilen yok. top karşılamada da top öldürmekte de kötüler bugün. uzelac neden yok zeren'de bilmiyorum ama uzelac'ın eksikliğini hhissediyor zeren. güzel maç oluyor. eczacı ebrar'ı smaçör olarak kullanmaya devam ediyor. sitiyşak genel olarak beğendiğim bir pç oyuncusu değil. acaba ebrar pç'ye geçse daha etkili mi olur bilemedim.

algıda seçicilik olabilir mi diye akla gelmiştir.

insanın olgunlaşma kriterini bilemem ancak olgunlaştıran ya da olgunlaşmaya pik yaptıran durum en güvendiğin, en sevdiğin insanı kaybettiğini anladığın andır.

annesini ya da babasını çocuk yaşta kaybedince.

cankuş.

benim yavru. *

#3799913

mutsuzluğu ciddi bir sorun olarak görmemek gerektiğini mi söylüyorsunuz..?

canı istediğinde.

devre arası yedek kaleci alınacak 25-26 yaşlarında ve o uğurcanı geçecek uğurcan da aykut erçetin’in kaderini yaşayacak gibi duruyor

*pazartesi sevimsizliğini pazar akşamından hissettiriyor.
*güzel geçmeyen bir hafta sonu da buna etken olabilir.
bir de hava kasvetli diyelim..

bir insanın kendine yapabileceği en büyük iyiliklerdendir. ummadığım bir zamanda, sabah uyandığımda parmaklarımın kül tablası gibi koktuğunu, kıyafetlerime ise o kokunun sindiğini hissettiğimde inanılmaz tiksindim. ha arada başladım, tekrar bıraktım. yalan değil ama kesinlikle kararlı olmalı. kendi kokunuzun olması, kaliteli şekilde nefes almak paha biçilemez bir şey.

yok bee.! rakının yazı kışı mı olur.. :)

bir keresinde iş çıkışı eve dönerken açlığın ve amele gibi araba kullananların verdiği yetkiyle yolun ortasında duran birine ara gaz verdim ve görme engelli olduğunu fark etmemiştim. bir çocuğun mükemmek bir oyuncak görünce şaşırdığı gibi şaşırdı. o sırada anladım görme engelli olduğunu. size yemin ederim görsem ayaklarına kapanırım. beni o kadar etkiledi ve bir anda tokat gibi "nereye yetişmeye çalışıyorsun sanki!" dedi ki anlatamam. bu da benim seansım olsun madem. öyle istemeden o adamı kırdım belki de ama o asla benim olduğumu bilmeyecek olmasına rağmen benim küçük de olsa bununla yaşayacak olmam çan sıkıcı.
bununla yaşamak can sıkıcı.