akraba

artık yok, dün toprağa gömdüler biriciğimi

zorunlu görüştüğümüz, ilgilendiğimiz insan topluluğudur. net. şeytan cinsinden hepsi..

olsa daa olur olmasa daha iyi olur.

bunlar para emiyorda acaba kan falanda etmiyorlar mı

her ailede dolandırıcı bir amca vardır. sizin ailenizde yoksa o kişi babanızdır

iyiki varlar. çevremde destek olanıları çoğunlukta olduğu için akrabalarımızı düşman gibi görmüyorum. dediğim gibi iyiki varlar.

leğen karşılığında, ne bileyim mandal da olur değiş tokuşu yapılabilir birçoğunun.

baba tarafını olduğu gibi,anne tarafınıda %60 oranında kendimden uzaklaştırdım ve çokda doğru yaptığıma inanıyorum.fırsatçı çıkarcı insan kardeşim olsa affetmem,ben ona güzel yaklaşacağım o benden faydalanmaya çalışacak beni sömürmeye çalışacak yok ya ne güzel istanbul be...

sürekli ne yapsa da eleştirsek, nasıl laf soksak , huzursuzluk çıkarsak diye düşünen , kapının dış mandalı olmalarına rağmen evin içine kadar müdahele eden , hiç bir şeyi başarmasa da kendisine bile zar zor yeten aklını son derece fedakarlıkla akıl vermek için kullanan, dayatılmış bir saygı mekanizmasıyla kendilerini gerçekten saygıya değer gören , seçemediğimiz , seçsek büyük ihtimal tercihlerimizin çok daha farklı olacağı insanlar ... hepsi böyle mi peki ? tabi ki hayır . bazıları ,ki böylesine sahip olmak da büyük bir şans, her daim bizden desteğini esirgemeyen, sevgiyle birbirimize bağlandığımız , dertleri de sevinçleri de birlikte yaşadığımız , seçsek yine onları seçerdik dediğimiz kıymetli insanlar ... kısacası akrabalar şans işi :)

ruh emicidirler.

kan yoluyla bulaşan en çaresiz hastalıktır, akrabalık.

atsan atılmaz satsan satılmaz dediğim varlıktır. bazı akrabalar deniz anası gibi yapışınca çıkmıyor.

dedikodu kazanlarının işlevselliğini asırlardır devam ettiren kadim koruyucular

kan bağı olanlardan uzak can bağı olanlardan yakın durmak gerekir

zorunlu olarak ilişkili olduğumuz ve zorunlu olarak saygı gösterdiğimiz bir grup insan. hep söylerim insanın en büyük rakibi kardeşidir. arkadaş, akrabadan daha evla ve güvenilirdir.

akrepten beter sokan varlıklar bütünü.

hevesle gider frambuazlı cornetto alırsınız ve açarken külahın üstündeki dondurma kaldırımın üstüne düşer..

işte tam olarak akrabanın açılımı bence budur.

sürekli fesatlık, sürekli kin dolu varlıklardır.
siz dünya iyisi olsanız bile onların gözünde kötüsünüzdür.
her zaman bi kusurunuz vardır.
kendi halinde takılan; sessiz sakin bi tip olsanız bile yine de göze batarsınız.
bu kadar nefret dolu başka bir grup var mıdır bilmiyorum.

elalem bir şey der diye size yardım eder gibi davranırlar veya gerçekten küçük yardımlarda bulunabilirler. o da dediğim gibi elalem kınamasın kendilerini diye.
insanlar gözlerini üzerlerinden çeksin, kapılar kapansın; hemen yaptıkları 'yardımları' , 'iyilikleri' birbir yüzünüze vururlar ve hemen karşılığını isterler.
siz ise bi bakmışsınız hayatta kalmak için tıpkı onlar gibi her yaptığınız iyilikleri onlara sayar olmuşsunuz.

şöyle oturup düşününce lan ben niye kaynımın görümcesini kıskanıyım? neden abi ya neden? nasıl bir nefret yatabilir bunun altında? hiç mi işim gücüm yok? hiç mi bi hayatım, kendimce dertlerim yok? birine veyahut birilerine böyle kinlenmek de bir mesai gerektiriyor.
ben birinden hoşlanmazsam uzak dururum. silerim onu. bile bile gıcıklığına üstüne gitmem çünkü yüzünü bile görmek istemem. ama bu akrabalar gerçekten çok değişik bir virüs.

baba tarafını ücretsiz veririm üstüne para da veririm.

en iyisi bile ilk 3 e giremez.