anathema

uzun zamandır kuyuma hoş bir tını katan aynı zamanda da rutubetli havanın yerini mateme bırakan efsanevi bir grup.
bugün garip bir şekilde lost control şarkılarını antik yunanistandaki diyonissos'a itaf edilen törenlere benzettim. yok oluşun ilahisi gibi, modern bir gizem kültü gibi. bir huzur var içinde fakat öyle sıradanlığın huzuru değil, kıyametten sonra tek başına kalmış bir kimsenin 1 kasa bira içerken duyduğu huzur...

asıl anathema 90'ların ilk yarısında yayınlanan iki albümde kendini gösterir. hem dönemi için hem sonrasında ilk sıralarda sayılabilecek doom metal gruplarından biri olmuşlardır.

90'ların ikinci yarısında çıkardıkları albümlerle sallantının sinyallerini vermiş (olsa da baş tacı), 2000'lerde yıkılmaya başlamış ve 2010 sonrasında kimliğini tamamen yitirmiştir.

depresif şarkıları ile depresyon sürecindeki bir insanın ruhuna yardımcı olmasının sebebini anlayamadığım doom metal grubudur

life has betrayed me once again
ı accept that some things will never change
ı've let your tiny minds magnify my agony
and it's left me with a chemical dependency for sanity
yes, ı am falling
how much longer 'til ı hit the ground?
ı can't tell you why ı'm breaking down
do you wonder why ı prefer to be alone?
have ı really lost control?
ı'm coming to an end
ı've realized what ı could have been
ı can't sleep so ı take a breath and hide behind my bravest mask
ı admit ı've lost control

onlar da artık kabuğuna çekildi, tuz buz olup dağıldı.

25 yılıma, ergenlik ve ilk gençlik dönemlerime fon müziği oldular. müzikal yolculuklarının her döneminde ziyadesiyle üzdüler, üzüntüme eşlik ettiler, depresyon dönemlerimde hırka gibi sardılar, bazan da hüznü sevdirdiler. onca saçma sebepten ötürü kendilerini bir kez bile canlı izleyemeden noktayı koyup gittiler. en son darbeyle derin bir iz bırakmayı da ihmal etmediler.

lost control parçası beni baştan çıkartıyor

bir ara yılda bir iki konsere geliyorlardı. hatta en son zorlu psm'de çalmışlardı. özel, eski albümlerden oluşan bir playlist ile. daha önce izlediğim anathema konserleri kadar olmasa da fena bir performans değildi.

judgement ve öncesi benim için hala kıymetli!

her dinlediğimde bana acı çektiriyor olmasına rağmen zevkle dinlemeye devam ettiğim ve her dinlediğimde de farklı açılardan acılar çektiren bir müzik grubuydu . sonra dağıldılar tabii. fakat ben hâlâ arada bir kendime anathema acısını çektiriyorum.

hobi olarak kendime acı çektirerek bu konuda bağışıklık kazanıyorum.

oasis'in tekrar birleşeceğine dair bir öngörüde bulunmuştum geçen yıl, bu gerçekleşti, sırada anathema var, çok değil 1 sene sürmez onlar da birleşecekler, tekrar istanbul-izmir-ankara konseri yapacaklar tekrar ve izlemeye gideceğiz. şu dönemde bizi müziksiz bırakmaları hoş değil, zaten konserde ara verdikleri için kendilerini döveceğim.

kahrın da hoş lütfun da hoş

lost control diye bir gerçek var cidden.

yeni melek'in gözleri yaşlı.

yun. ανάθεμα / lanet

bonus olarak;
(bkz: anathema se)

1990 yılında kurulmuş ve 2020 yılında dağılmış ingiliz rock grubu olarak bilinir;
jamie cavanagh
vincent cavanagh
daniel cavanagh ve darren white tarafından kurulmuştur.

zaman içinde her şey değiştiği gibi grup içinde de değişimler olmuş;
gruptan ayrılan ve gruba katılan isimler yer almıştır.

ilk ep albümün ardından asıl albümleri olan serenades 1993 yılında yayınlanmıştır.

toplamda 11 albümleri bulunan grubun en bilinen şarkıları arasında ise;
flying
angelica
one last goodbye gibi şarkıları yer alıyor.





spotify

son zamanlarda bana özellikle ariel şarkısı ile dipte hissetmenin kralını yaşatan ve fazlasıyla aşık olduğum müzik grubu.

ağlak kız grubu diye senelerce dalga geçtik, hey hat bee. bazı güzel şarkıları vardır. yaşlanınca insan kalimero gibi olduğu için, her şeyi yeniden değerlendiriyor.. gerçi eskiden de the silent enigma falan dinlerdim çaktırmadan. arkadaşlar da dinlerdi. erkek dünyasında pehlivan gibi güçlü duruş sergilediğimiz için herkes sevmem derdi bu grubu. ben de sevmem dedim hep. yalandı bu be yalandı. (çok ağır bir erkeklik itirafı oldu bu kendim adıma)

lisede henüz toy bir senior prep öğrencisiyken dinlerdim bu kıyamet kopsun, bittik biz, öldük biz, yandık biz, parçalandık ne biçim dünya lan bu şarkıları yapan grubu. tribe girer gereksiz üzerimize vazife olmayan dertlerle dertlenir, acımız olmayan acıları çekiyor gibi takılırdık. yani adamın anası ölmüş şarkı yapmış son bir elveda diye biz ne bilelim o zaman internet 56k modem seviyesinde browser internet explorer biz bağlanana kadar başka albüm çıkartıyorlar öyle yavaş, sanıyoruz aşkından divane olmuş rüyalarında falan aşkını görüyor öfff bende böyleyim aşıkmış da kavuşamıyormuş gibi rolleneyim hemen diyoruz.

hayır dönem cengiz dönemi falan olmalı hain geceler çıkmış yan sınıfta kendini jiletliyor düz lise öğrencisi biz süper lisedeyiz diye anathema dinliyoruz farkımız olacak ya öyle şekilli ingilizce arabesk.

şaka bir yana hala dinlerim ve bakın şu cover ı var ya harbi harbi muhteşemdir.

hope

1990 yazında pagan angel ismiyle kurulan ingiliz grubu. ilk yıllarında yoğun olarak doom/death metal yapan grubun kuruluşundaki line-up vokalde darren white, gitarda daniel cavanagh ve vincent cavanagh, bass gitarda jamie cavanagh ve bateride john dougles şeklindeydi.

1991 yılında an illiad of woes isimli ilk demo kayıtlarından sonra grubun ismini, tanrı ve kilise tarafından lanetlenme anlamına gelen, anathema olarak değiştirdiler. yeni ismi ve demolarıyla basında ve metal camiasında kendine çabucak yer edinen grup aynı sene efsanevi they die single ını çıkardı.
bu sırada jamie eğitimine odaklanmak için grubu terk etti ve daniel tamamen tesadüf eseri tanıştığı duncan patterson a grupta çalmayı teklif etti. 1992 de duncan la beraber ilk şarkıları olan lovelorn rhapsody yi kaydettiler ve bu şarkı sayesinde peaceville records ile 4 albümlük bir anlaşma imzaladılar.

1992 de, the crestfallen adıyla çıkardıkları ep, 1993 te serenades ile devam etti. aynı sene cannibal corpse un ön gruplarından biri olarak ingiltere turnelerine çıkmaya başladılar ve yurt dışı turneleri de beraberinde geldi. craddle of filth ve at the gates gibi bir çok önemli grupla aynı sahneyi paylaştılar bu dönemde. 1994 yılında kaydettikleri pentocast ııı, kayıt şirketiyle yaşanan problemler yüzünden darren'ın gruptan ayrıldığı 1995 senesine kadar yayınlanamadı. kısa bir süre sonra darren kendi grubu olan the blood divine ı kurdu. bunun üzerine vokale darren ın yerine cavanagh kardeşlerden vincent geçmiştir ki yaşanan bu gelişme anathema'nın bugünkü tarzına ulaşmasında bir dönüm noktasıdır.
artık sözleri de vincent yazmaktadır.

1995 yılında kadın vokal rebecca wilson'un da katılımıyla ikinci albümleri olan the silent enigma piyasaya çıktı. albüm çok ses getirdi, turnesini de ingiliz grup paradise lost ile beraber yaptılar.
1996 yılında yeni albümleri eternity çıktı, efsanevi grup my dying bride ile de bu dönemde birlikte çalıştılar. 1997 senesinde uyuşturucu problemiyle baş edemeyen john gruptan ayrıldı.
sözleşmeleri gereği gruptan o sene yeni bir albüm bekleniyordu, bunun üzerine bateriye, eski solstice üyesi shaun steels i alan grup, one of the few, goodbye cruel world, better off dead gibi şarkıları coverlamayı seçti.

bir sonraki sene alternative 4 albümünü çıkardılar, bu albümle beraber peaceville records u da bıraktılar. 1998 senesi grubun bir nevi fetret devriydi, grup içi çatışmalardan dolayı duncan o sene grubu terk etti ve kısa bir süre sonra kendi grubu olan antimatter i kurdu. gidişiyle çok şey değişecekti grupta çünkü hem söz hem de bestelerde duncan'ın rolü çok büyüktü. oluşan eksikliği my dying bride dan klavyeci martin powell ve dreambreed den bas gitarist dave pybus ile telafi etmeye çalıştılar.

bu zor dönemlerinde john douglas gruba döndü ve shaun gruptan ayrılmak zorunda kaldı. yeni line up ları ile çıkardıkları ilk albüm olan judgement, son 10 senedir sahip oldukları tarzdan çok daha farklıydı. dinleyici kitleleri bile değişmişti, hatta bu değişimden memnun olmayan pybus da grubu terk etti ve geçici kavyeci powell, les smith ile yer değiştirdi, konserlerdeki bas gitar boşluğunu da arkadaşları george roberts ile kapattılar.
bu son kadroyla 2001 de a fine day to exit i çıkardılar. 2002 yılında beklenmedik şekilde daniel grubu terketti ama kısa süre sonra geri döndü, bu sırada gurubun ilk bas gitaristi jamie de gruba dönmeye karar verdi. ertesi sene a natural disaster albümüyle eski hayranlarını hüsrana uğrattılar, duygusal rock da karar kılmış olan grubun artık metalle hiç alakalarının kalmaması kimi hayranları üzdü, kimini ise sevindirdi.

anathema 1995 öncesi ve sonrası olarak iki ayrı dönemde değerlendirilmelidir, vincent cavanagh ın vokale geçmesi ile zaten metal havasından kaybetmeye başlayan grubun, duncan patterson ın da guruptan ayrılmasıyla, tarzında tam bir kırılma yaşamıştır. o karanlık, kasvetli, yoğun duygusal metal yerini resmen psychedelic ballad a bırakmıştır. artık gitar ve sololar eskiye göre daha geri planda kalmış, sözler, klavye ve akustikler ön plana çıkmıştır. bir çok anathema dinleyicisi eski anathemanın farkında bile değildir, hatta tarihini hatırlamadığım bir ankara konserlerinde sleepless çalmak için konuk sanatçı olarak bas gitara duncan geçmişti ve koca salonda kimse adamcağızı tanımamıştı. yine de anathema, hiç bir zaman sıradan müzik yapmamıştır, her döneminde kendi tarzını kendi tanımlayan kaliteli bir grup olmuştur, hayranlarının düş düşünce dünyalarına çok şey katmıştır eminim ki.